Regelmatig komt het in hun gesprekken ook over 'die goeie ouwe tijd'. Wij hadden een bijzondere en vooral levendige klas om het maar zo uit te drukken. En dat kwam zeker weten ook door de (illegale) bar "De Koperen Scheepsbel" die ik op zolderverdieping van ons grote huis op "De Krim" in Haarlem had. Veel studenten liepen op school rond in het T-shirt van de bar.
Mijn bar werd op 31 juli 1976 geopend getuige de inscriptie van die koperen scheepsbel die regelmatig voor het geven van een 'rondje' werd gebruikt.
Ons huis had drie verdiepingen en nog een zolder. Mijn vader gebruikte op de eerste verdieping de grootste kamer als zijn praktijkruimte voor massage en bewegingsleer. Boven waren de slaapkamers van de kinderen. En omdat ik als jongste een nakomer ben, mijn jongste zus en ik schelen zeven jaar met elkaar, werd het op de bovenverdieping steeds leger. De andere 'vogels' vlogen eerder uit en ik kreeg steeds meer ruimte.
Mijn eerste project waar ik van mijn ouders toestemming voor kreeg was de bouw van een fotostudio met donkere kamer. Zelf ontwikkelen en vergroten. En geld verdiende ik door naar de scanner met de kanalen van de Haarlemse politie te luisteren en op de brommer van mijn oudste zus foto's van ongelukken te maken. Verzekeringen betaalde er voor.
Toen ik in mijn vrije tijd als student in Overveen en Zandvoort in de Horeca als kelner ging werken beviel dat steeds beter. De horeca wereld sprak me gigantisch aan. Ik haalde er ook mijn diploma's voor maar mijn toenmalige vriendin zag fulltime werk daarin niet helemaal zitten. Toch was die horeca/hospitality vonk zo groot dat ik, wederom met toestemming van mijn ouders (of liever gezegd mijn moeder en mijn vader hobbelde er meer een beetje achteraan op dat moment) toestemming kreeg om de hele boven verdieping om te toveren in een heuse bar.
Elke vrijdagavond was ik open vanaf acht uur tot een uur 's nachts. En het 'klantenbestand' groeide tot uiteindelijk zo'n 85 (meest) studenten. Het garagepad stond altijd vol fietsen en brommers en de bomen aan de overkant van de straat werden als parkeerpalen voor fietsen gebruikt.
Onze buren hadden gratis toegang en ook mijn vader draaide bij omdat hij na sluiting altijd nog even een sherry of rode wijn kwam drinken.
Al onze familiefeestjes waren in de bar. Makkelijk want alles was voor handen tot sate, tosties, eieren en hamburgers aan toe. 7 zitplaatsen aan de bar. Diverse zitbanken en tafeltjes en zelfs een kleine dansvloer met disco verlichting. Super (Bose) geluidsinstallatie en nog een fijne heuse bandrecorder met top muziek. Super gezellig.
Van brandveiligheid had ik toen nog niet gehoord maar roken deden we boven in ieder geval niet.
De instemming voor de bar van mijn moeder was volgens mij meer ingegeven door het feit dat ze zich dan geen zorgen om me hoefde te maken waar ik in het weekend uit hing. Ik was zelf immers altijd door de bar thuis. Daarnaast kende ze bijna al de meiden en knullen die vrijdags kwamen. Ze gingen beneden, omdat daar de keuken was waar we ook het eten voor de bar klaar maakte, soms een praatje met haar maken. Slim want van mijn moeder kregen ze een gratis biertje.
Kortom, bij de klasgenoot dermatoloog kwamen de verschillende verhalen weer boven.
Kortom, al achtenveertig jaar gaan de fijne ervaringen nog steeds lekker door en er is hoop voor een lange verdere toekomst.
Frans Captijn (Gangey Gruma)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten