De website van het OLVG ziekenhuis in Amsterdam geeft onder andere aan:
"Toonaangevend:
Samen kunnen wij onze positie als hét toonaangevende stadsziekenhuis van Amsterdam verder invullen. Door de kwaliteit van onze zorg, opleiding en onderzoek nog verder te verbeteren. En door ons nog verder te specialiseren in complexe behandelingen. Zo kunnen wij iedereen in onze stad en regio altijd de beste zorg en behandeling blijven bieden."
Samen kunnen wij onze positie als hét toonaangevende stadsziekenhuis van Amsterdam verder invullen. Door de kwaliteit van onze zorg, opleiding en onderzoek nog verder te verbeteren. En door ons nog verder te specialiseren in complexe behandelingen. Zo kunnen wij iedereen in onze stad en regio altijd de beste zorg en behandeling blijven bieden."
Mijn zus moest op maandag 11 december jl. in het OLVG in Amsterdam door een gaster-enteroloog (een gespecialiseerde arts in zieken van de maag en de darmen) geopereerd worden aan haar darm. Bij een bevolkingsonderzoek was er een grote poliep in de darm gevonden die haar darm bijna afsloot. Uit onderzoek bleek dat er verdachte cellen in konden zitten en dat er ook onder de poliep zaken konden zitten die problemen konden veroorzaken. Voorgesteld werd om de poliep ruim te verweideren. Zo gezegd en geadviseerd, zo gedaan.
Vijf dagen speciale voorbereiding van haar darmen voordat de operatie kon worden uitgevoerd. Ze ervaarde de hele situatie als spannend en niet echt prettig. Natuurlijk ook door alle scenario's die in haar hoofd op kwamen.
De operatie opzich verliep voorspoedig. De eerste impressie was gelukkig niet zorgwekkend maar ze moest een weekje wachten op de uitslag van de pathaloog anatoom. Die had het verwijderde weefsel voor nader onderzoek opgestuurd gekregen. En ja, vanzelfsprekend is dat spannend. Aftellen tot je 'zekerheid' voor zover dat natuurlijk helemaal kan, krijgt.
Een week ging voorbij. Geen enkele reactie. Er kwam bericht dat ze nog voor Kerst op 20 december, uitslag en toelichting zou krijgen. Helaas pindakaas. Geen enkel contact. En in zo'n situatie loopt de spanning toch op ook voor iedereen die probeert mee te leven.
20 december nog steeds geen uitslag bekend. Eind van het jaar denk ik en ook de gedachten van de zorg verwateren in die periode kennelijk.
Tussen Kerst en oud en nieuw? Geen enkele reactie. Door blijven hopen en bidden dan maar. Wat maakt het uit? U bent slechts een nummer (of nog minder). Fijn dat u maandelijks uw verplichte zorgverzekering betaalt en uw eigen risico heeft bijgedragen maar blijft u nog maar even in het ongewisse...
Zou de uitslag kwijt zijn geraakt? Een idee dat op 22 december ook boven kwam drijven. Toch maar weer afwachten. Ze zullen het wel druk hebben was haar gedachte.
Op 26 december stuurde ze een mail naar het OLVG met een vraag om opheldering. De hele situatie en het wachten maakte haar boos. Helaas... geen reactie. Het is immers Kerst. Ook in de toonaangevende zorg van het OLVG.
En jawel, er was een berichtje. Ze zou op 17 januari worden gebeld. Op 17 januari pas? Ze had veel vragen maar moest dus nog even wachten. Je zult maar kanker hebben? Dan telt elke seconde toch ook dacht ik? Het zal dus misschien wel meevallen allemaal. Wind je niet op.
17 januari. Inmiddels zijn we dikke een maand verder. Blijf jij maar lekker naast je telefoon zitten. Wij (OLVG) belt je niet... De spanningen (en boosheid) lopen op. Lijkt me niet meer dan logisch.
Ze gaat zelf maar bellen. Geweldige service. Helaas, er moest een nieuwe afspraak worden gemaakt voor vandaag, de 18e januari 2024, om 10.25 uur,
Dat had je maar gedacht. Wederom geen contact. Ze klom zelf wederom maar weer in de telefoon om poolshoogte te nemen.
Uiteindelijk om half twee in de middag kreeg ze het bericht dat de arts het vervelend vond dat ze zo lang had moeten wachten.
Vooralsnog is de uitslag geruststellend. Over een half jaar toch voor de zekerheid een nieuw onderzoek. Niets mis mee.
Mijn vraag? Is dit de geweldige (na)zorg die in Nederland voor grof geld geboden wordt? Ik vind het een beetje walchelijk om patienten zo lang in het ongewisse te laten. Super slechte service en laat, in deze situatie, dat 'toonaangevende' maar achterwege.
Goed om er als OLVG aan te werken om deze kwaliteit verder te verbeteren. Er is nog wat te wensen over...
Update 24 maart 2024
Van fouten moet je leren heb ik ooit van mijn ouders geleerd.
Vanmiddag kreeg ik een telefoontje van mijn broer uit Velserbroek.
Ongeveer anderhalve maand geleden is bij hem achter zijn longen een kwaadaardige tumor ontdekt.
Lang verhaal kort. De longarts adviseerde op korte termijn een gesprek met een radioloog van het OLVG in Amsterdam. Een afspraak zou worden gemaakt.
Tot gisterenmiddag geen enkele reactie dus ging hij er zelf maar eens achteraan.
"Sorry meneer, we zijn de afspraak kwijt geraakt"... Je voelt je nog minder dan een nummer. En zo gaat de "toonaangevendheid" lekker voort.
Frans Captijn (Gangey Gruma)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten