vrijdag 10 juni 2022

De tijd van je leven (maken).

Ongeveer twee weken geleden stuurde ik mijn dochter een vergelijkbare foto als die bij dit blog van onze puppy Cupid springend in ons rijstveld. Als reactie stuurde ze. Cupid heeft ‘The time of her life’. Die woorden resoneerden.
 
Inderdaad makkelijk praten als je gezond bent, niet hoeft te leven met een handicap, niet op de vlucht hoeft te zijn of in welke andere nare omstandigheden dan ook verkeert en toch… Ik ken veel mensen die ook blij mogen zijn dat ze de tijd van hun leven zouden kunnen hebben of maken. Ze maken het alleen voor zichzelf, in mijn ogen, zo moeilijk.
 
Leven kent bergen en dalen, ups-and-downs. Niemand ontkomt eraan hoewel de buitenkant, zoals iedereen weet, zo vaak bedriegt. Toneelspelen lijkt een kunst maar is voor hen een gewoonte geworden. Aangeleerd en aangekweekt gedrag dat ze zelf niet eens meer in de gaten hebben. De glimlach die bedriegt.
Natuurlijk is leven niet altijd makkelijk en al zeker niet in een maatschappij waarin negatieve beïnvloeding, emotie en het aanpraten van angst al lange tijd de boventoon voert.
 
Onze puppy in ons rijstveld is inderdaad een prachtig beeld van hoe je de tijd van je leven kunt maken. Geen zorgen maken, vrolijkheid, speelsheid, in de ontdekkingsstand staan, uitproberen, vaak lak aan regels hebben, uitdagen, enthousiasme, gewoonweg doen en niet te veel nadenken, leren door te doen, niets aantrekken van wat anderen er misschien wel van zouden kunnen denken, grenzen verleggen. Het zijn zomaar wat dingen die in me op komen als ik terugdenk aan dit moment van de foto.  Er is zeker weten veel meer dat bij dit plaatje hoort.
 
Mijn gedachte is dat je zelf, ongeacht de omstandigheden waarin je verkeert, je leven op een positieve manier kunt beïnvloeden. En nogmaals, zeker weten niet altijd gemakkelijk. Bij de pakken neer (blijven) zitten en opgeven is daarin geen optie.
Basis is je opstelling en houding én je vermogen om vanuit tegenslag je veerkracht te gebruiken en verder te ontwikkelen om door te gaan.
 
Als voorbeeld kreeg ik van huis uit van mijn vader mee: “Optimist tot in de kist en enthousiast tot de laatste snik”. Hij had geen gemakkelijk leven, was altijd een helpende hand voor anderen en werd, ondanks ook veel tegenslagen, gezond drieënnegentig jaar. Hij maakte op zijn manier, gedreven met optimisme en enthousiasme, de tijd van zijn leven.
 
Van mijn moeder kreeg ik vooral humor mee als ‘overleving en veerkracht middel” mee om de tijd van je leven te maken en te hebben. Het maakt zaken licht en luchtig en dat is perfect voor die veerkracht.

Super en ook dankbaar om die voorbeelden heel vaak in de praktijk al te hebben ingezet en in mijn levenshouding te hebben kunnen integreren. 

Maak als het even kan van je levenstijd zoveel mogelijk de tijd van je leven. Daarvoor heb je zelf heel veel in huis. Misschien moet je er naar op zoek omdat het wat onder het stof verborgen ligt. Een kwestie van de puppy die iedereen in zich heeft wat (vaker) los laten en lak te hebben aan wat anderen daarvan misschien wel zouden kunnen denken. Onze Cupid op de foto en dat wat er bij dat plaatje als gedachten in je op komen, zijn daar zeker weten handreikingen voor.  


Frans Captijn (Gangey Gruma) 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten