vrijdag 18 juni 2021

Be-kering en geduld. De Jip en Janneke ervaring (en beloning)

We zijn inmiddels nu anderhalf jaar onderweg met ons bouwproces in Surin, Thailand. Het zelf ontwerpen en met eigen handen bouwen van een energierijke privé plek met piramides.

Steevast is de eerste vraag die mensen stellen; “Wanneer is het klaar?” Mijn standaard antwoord; “Als het klaar is.”. En ja, dat kan nog wel jaren duren. We zijn en blijven gewoon lekker bezig. Tot nu toe is onze tijdelijke wooncontainer en het labyrinth af en we zijn nu met twee gastpyramides (slaapkamers) bezig. Het woonhuis gedeelte zal nog wel effe duren. 

En toch natuurlijk een logische vraag vanuit de snelle wereld waarin we zijn opgegroeid en leven. Hurry up met je idee en ‘zet het even neer’. Hollen en stress. Het werd me tien jaar geleden bijna fataal door een eenzijdig ongeval in Zeeland.

Na die ervaring heb ik mijn levenswijze totaal veranderd. Eigenlijk een soort van be-kering. Nee, niets spiritueels (hoewel) maar het leven op een nieuwe manier bekijken, vanuit een nieuw perspectief. Weg met de stress en regelmatig de tijd nemen om vanaf een afstandje eens te kijken naar waar het allemaal echt om draait. “Rijkdom”, macht en controle lijken hoog te staan aangeschreven in deze wereld. En als je er van een afstandje naar kijkt dan moet ik er toch regelmatig erg om lachen.

Afgelopen week weer zo’n ervaring met een jonge, in topfitness verkerende, voetballer die voor het oog van de wereld tijdens een wedstrijd in elkaar zakt. Zijn coach gaf gelijk aan dat het je weer eens met de neus op de feiten drukt van waar leven eigenlijk echt om draait. En helaas hebben velen dat nog niet ontdekt… niet om rijkdom, macht en controle.

Die vraag van; “Wanneer is het klaar?” bracht afgelopen week ook een Jip en Janneke verhaaltje in mijn herinnering terug. Ze hadden aardbeien plantjes en Jip kon niet wachten op de eerste aardbeien die zouden gaan komen. Elke dag liep hij ongeduldig om de plantjes heen maar er gebeurde niet of nauwelijks wat. Hij gaf het maar op tot hij een week later toch nog eens ging kijken en… verrek… de eerste aardbeien.

Hier is een boeddhistische gezegde: 
De taak van de boer is om het land voor te bereiden en te bewerken, water in het rijstveld te laten lopen, de rijst te zaaien of te planten en zich nooit af te vragen wanneer er geoogst kan worden. De rijst komt, in zijn eigen tempo, precies op tijd.

Wij genieten van ons bouwproces. Geen project want er is immers geen eindtijd laat staan dat we rekening houden met SMART (Specifiek, Meetbaar, Aanvaardbaar, Realistisch en Tijdgebonden) principes en doelen. Beperking van creativiteit, stress verhogend en toch eigenlijk achteraf gezien om erg om te lachen.
Inderdaad, weer die be-kering. 
En als je zo af en toe eens terug kijkt naar ons bouwproces dan is er tot nu toe met veel aandacht toch al aardig wat goeie en rijpe ‘oogst’ te zien en bereikt. En dat is, net als bij de aardbeien van Jip en Janneke, toch een aardige beloning.

Geen ongeduld en met be-kering. Leven op een nieuwe manier en nagenoeg zonder stress.


Frans Captijn (Gangey Gruma) 


 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten