Afgelopen week las ik een verhaal over een boom die ziek
was in een grote tuin. Er werd zelfs een specialist bij gehaald. In Nederland
noemen we het een boomchirurg. De boom kreeg alle aandacht. Deze boom
overleefde het. Veel andere bomen en planten in de tuin legden het loodje.
Wat was, nee wat is, er eigenlijk aan de hand? Door de
zorg voor de ‘patiënt’ kregen de andere bomen en planten in de tuin te weinig
aandacht en stierven.
Frans, wat heeft dat met modder te maken?
Eigenlijk is het heel simpel. Om een Lotus bloem een kans
te geven van bestaan en te laten groeien is modder nodig. Modder staat in het
boeddhisme voor de wereld van ons piekeren, ons zorgen maken, ons lijden. En
dat heb je eerst allemaal nodig om te kunnen worden en zijn wat en wie je nu bent.
Waar zit of zitten hem dan de verstoringen in? Die zitten
hem in het je blijven vastklampen aan je verlangens en continue aandacht te schenken aan die modder en hoe je daar uit kunt komen.
De leek Vimalakirti zou eens gezegd hebben: “Omdat de
wereld ziek is, ben ik dus ook ziek. Omdat andere mensen zich zorgen maken
maak ik me ook zorgen." Medelijden wordt het ook wel genoemd. Feitelijk zakken
we steeds dieper in onze eigen modder door bezig te zijn om uit die modder te
komen. Onze oceaan aan zorgen, piekeren en onzekerheden is immens groot. En om
bezig te zijn met uit onze eigen modder te komen helpen we helemaal niemand.
Medelijden helpt ook niemand. Je maakt slechts meer ‘slachtoffers’. NIet alleen die ander maar ook jezelf en daarmee weer je omgeving.
En hoewel we in die oceaan van piekeren en modder aan het werk zijn vergeten we
om ons af en toe eens om te draaien en te zien dat de oceaan alleen kan bestaan. Dat bestaansrecht is er uisluitend en alleen omdat er ook land is. Daarop kun je vertrouwen of je kunt het in veel gevallen zelfs al zien.
Al dat (onnodige) piekeren is slechts een effect en als
er een effect is, dan is er ook een oorzaak. Die oorzaak ligt vaak in hoe wij door
anderen zijn geprogrammeerd. Een programmering die onze levensstijl (de manier
waarop wij op situaties persoonlijk reageren) heeft geschapen.
Zelfs als je heel veel verdriet met je mee draagt zijn er
talloze zaken om je heen waar je weldegelijk blij van zou kunnen worden. Een prachtige zons opgang of ondergang, een speels blij kind of dier. Je
weigert echter om dat te doen en om daaraan aandacht te schenken. Je blijft hangen in je modder.
Om een prachtige lotusbloem te worden heb je modder nodig.
Om te kunnen bestaan en te kunnen groeien tot iets moois heb je in je leven ook
modder nodig. Fysiek, mentaal, emotioneel, spiritueel en niet te vergeten uit
je omgeving (energie vreters en energie gevers). Ze zijn als je er echt eens dieper op terug kijkt allemaal tot nu toe nodig geweest om dat van je te maken wat je nu
bent.
Als je daar niet blij mee bent dan ligt het zuiver en
alleen in jouw handen om daar iets aan te doen. Om je aandacht te verleggen en
de gezonde bomen en planten die ook in jouw tuin staan, ondanks die ene zieke boom,
aandacht te geven. Alles wat je aandacht geeft groeit…
Als je nooit echt honger hebt gekend, en wie uit onze
generatie kent dat eigenlijk, dan besef je vaak te weinig dat eten hebben
eigenlijk een wonder is. Als je het nooit echt koud hebt gehad, besef je ook
niet het genot van warmte. Als je negatieve ervaringen in je leven hebt mee
gemaakt, dan weet je (meer) van het leven, het paradijs dat ook op aarde is, te
genieten.
Op het eerste gezicht negatieve ervaringen, hebben het
vermogen in zich om ons het pad van bevrijding en verlossing in ons leven te
vinden. Je hoeft je vaak alleen maar om te draaien.
Andere mensen brengen je niet van de wijs, je doet dat
uitsluitend zelf. Modder in je leven, nee natuurlijk nog steeds niet
aantrekkelijk, heb je nodig om intenser te kunnen bestaan en te genieten van
die zaken die ook voor je aanwezig zijn om tot die fantastisch mooie Lotus bloem die je in je hebt te groeien en daaruit jouw uniekheid optimaal terug te geven.
Frans Captijn
www.captijninsight.com
Frans Captijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten