“Als
het jongetje in de man blij is, is de man blij.”
“Als
het meisje in de vrouw blij is, is de vrouw blij.”
Zomaar
een opmerking die een CEO van een internationale organisatie in Hong Kong
maakte tijdens een van de hikes die ik hier begeleid.
Als we
opgroeien dan beginnen we ons ‘te gedragen. We passen onszelf in relatie tot
anderen om ons heen aan volgens de zogenaamde ‘geaccepteerde waarden en normen’
van de groep. We verliezen - en verlangen eigenlijk ook steeds meer terug naar –
onze jeugd.
Je
jeugd. De tijd van speels ontdekken, avontuur beleven, grenzen overschrijden,
spelen (soms de clown uithangen), het leven proeven, op een nieuwsgierige
manier verbinden. Je bent nog niet te veel afgeleid om je aan te passen aan cultuur,
soms religie of je omgeving.
Omdat
we met ons hoofd tegen de muur hebben gelopen of omdat zaken in onze omringende maatschappij niet
acceptabel zijn, leren we onszelf in onze vroege jeugd hoe we met een aantal
primaire levens kwesties om moeten gaan; Hoe blijf ik veilig en hoe overleef
ik?
Zonder
onszelf er van bewust te zijn, omringen we ons met allerhande beschermingslagen
of stoppen we onszelf in sommige situaties zelfs in een harnas. Zonder het te
weten beknotten en beperken we het kind in onszelf en horen we dat kind in
onszelf ook niet meer.
Hoe ouder
we worden kan er een periode aanbreken dat we er steeds meer naar verlangen om
weer eens aandacht te geven aan de roep van dat jongetje of dat meisje in
onszelf. Zo’n periode kan bijvoorbeeld zijn wanneer je zelf kinderen krijgt.
Door hen staan we onszelf af en toe ook weer eens toe om kind te zijn. Wees je
er eens bewust van wat het, meestal, brengt. We veranderen onze stem, gaan weer
op de vloer zitten, spelen en verbinden. Grote glimlachen, veel speelse
energie, echte verbinding, leven (weer leven voor een korte tijd?). Zodra we ‘buiten’
komen passen we ons weer als ‘volwassene’ aan. Hoe vreemd kan het zijn?
Er is
niets mis met steeds vaker te luisteren naar dat jongetje of meisje in je en
die roep te volgen. Luister er naar. Je weet als geen ander hoe je op jouw
manier weer invulling kunt geven aan die roep. Volg die stem. Wees speels, lach, glimlach, ontdek. Jij wordt er blijer
van en die energie heft ook een super positieve invloed op je omgeving.
Neem de
dingen in de wereld om je heen eens iets minder serieus. JIJ bent het immers
zelf die jouw wereld maakt.
Luister
naar dat jongetje of meisje in jezelf en maak ze blij.
Mooi verwoord Frans! De Transactionele Analyse noemt dat ons Natuurlijk Kind. Heerlijk als we dat (her)ontdekken idd!
BeantwoordenVerwijderen