vrijdag 22 januari 2016

Als het kleine jongetje of het kleine meisje blij is... Meer geluk!

“Als het jongetje in de man blij is, is de man blij.”
“Als het meisje in de vrouw blij is, is de vrouw blij.”

Zomaar een opmerking die een CEO van een internationale organisatie in Hong Kong maakte tijdens een van de hikes die ik hier begeleid.

Als we opgroeien dan beginnen we ons ‘te gedragen. We passen onszelf in relatie tot anderen om ons heen aan volgens de zogenaamde ‘geaccepteerde waarden en normen’ van de groep. We verliezen - en verlangen eigenlijk ook steeds meer terug naar – onze jeugd.
Je jeugd. De tijd van speels ontdekken, avontuur beleven, grenzen overschrijden, spelen (soms de clown uithangen), het leven proeven, op een nieuwsgierige manier verbinden. Je bent nog niet te veel afgeleid om je aan te passen aan cultuur, soms religie of je omgeving.  

Omdat we met ons hoofd tegen de muur hebben gelopen of omdat zaken in onze omringende maatschappij niet acceptabel zijn, leren we onszelf in onze vroege jeugd hoe we met een aantal primaire levens kwesties om moeten gaan; Hoe blijf ik veilig en hoe overleef ik?
Zonder onszelf er van bewust te zijn, omringen we ons met allerhande beschermingslagen of stoppen we onszelf in sommige situaties zelfs in een harnas. Zonder het te weten beknotten en beperken we het kind in onszelf en horen we dat kind in onszelf ook niet meer.

Hoe ouder we worden kan er een periode aanbreken dat we er steeds meer naar verlangen om weer eens aandacht te geven aan de roep van dat jongetje of dat meisje in onszelf. Zo’n periode kan bijvoorbeeld zijn wanneer je zelf kinderen krijgt. Door hen staan we onszelf af en toe ook weer eens toe om kind te zijn. Wees je er eens bewust van wat het, meestal, brengt. We veranderen onze stem, gaan weer op de vloer zitten, spelen en verbinden. Grote glimlachen, veel speelse energie, echte verbinding, leven (weer leven voor een korte tijd?). Zodra we ‘buiten’ komen passen we ons weer als ‘volwassene’ aan. Hoe vreemd kan het zijn?

Er is niets mis met steeds vaker te luisteren naar dat jongetje of meisje in je en die roep te volgen. Luister er naar. Je weet als geen ander hoe je op jouw manier weer invulling kunt geven aan die roep. Volg die stem. Wees speels, lach, glimlach, ontdek. Jij wordt er blijer van en die energie heft ook een super positieve invloed op je omgeving.
Neem de dingen in de wereld om je heen eens iets minder serieus. JIJ bent het immers zelf die jouw wereld maakt.

Luister naar dat jongetje of meisje in jezelf en maak ze blij.



Frans Captijn
www.captijninsight.com

1 opmerking:

  1. Mooi verwoord Frans! De Transactionele Analyse noemt dat ons Natuurlijk Kind. Heerlijk als we dat (her)ontdekken idd!

    BeantwoordenVerwijderen