vrijdag 31 augustus 2018

De allerbeste methode voor een succesvolle vertraging van je verouderingsproces.


Wat doe je nu beter dan toen je 25 was?

Een vraag die we kregen tijdens onze laatste bijeenkomst van de Expats Club in relatie tot het onderwerp 'Veroudering'.

Al een paar keer heb ik in een blog mijn gedachten gedeeld over mijn ideeën over ouder worden. Over wat marketing inzet om ons aan te moedigen producten te kopen om ons alleen maar te laten geloven (wat een grappige leugen) dat we voor altijd jong kunnen blijven. Maar ook over het met de dag jonger worden. Als je ze nog zou willen lezen dan klik je maar op de onderstaande titels en vind je de link.

In relatie tot dat ouder worden geven we meestal eerst aandacht aan ons fysieke lichaam. Een gezond dieet, fitness en yoga. Meer en meer beginnen we te begrijpen, vaak door de steeds groter wordende en geaccepteerde invloeden van het Oosten, at ons brein er ook veel mee te maken heeft. Meditatie en allerlei hersentrainingen kunnen een helpende hand bieden om de geest 'jong' te houden.

Ik woon nu al meer dan zes jaar in Azië en voel me meer en meer verbonden en betrokken bij deze benadering en beïnvloeding van lichaam en geest. Om eerlijk te zijn volg ik mijn eigen dieet, inclusief lekker dagelijks een biertje of een glas wijn. Je mag immers ook nog van het leven genieten als je ouder (of met de dag jonger zoals ik ooit vertelde) wordt toch? De Bourgondische geneugten van het leven zoals ik het noem, geleerd ooit van een leermeester in Kerkrade, Thijs Wöltens. Proberen het verouderingsproces te vertragen of te verlengen hoeft immers geen marteling te zijn om een ​​'gelukkig' langer leven te leiden blijft mijn gedachte.

Een recente studie van een van de universiteiten in Amerika heeft aangetoond, en het maakte me blij om die resultaten tijdens onze expatsbijeenkomst op 25 augustus jl. te horen, dat de beste methode om het verouderingsproces te vertragen te maken heeft met ons denken. Onze wijze van denken geïnspireerd door onze ziel en onze wil. Een nog hogere of, zo je wilt, diepere dimensie, zoals ook sjamanisme laat zien.

Een beetje een openbaring misschien. Het zijn op de eerste plaats dus niet die gezonde voeding, niet die fitness of yoga, die meditatie en hersentraining. Op de eerste plaats is het de manier hoe we denken over dit fenomeen en onsze wilskracht en enthousiasme om gelukkig en lang te leven.

Begrijp je eigenlijk wel dat je verouderingsproces al bij je geboorte begint. En geen mens ontkomt er aan. Stap voor stap worden we ouder en hebben we raakt onze levenstijd op. Zie het gewoon onder ogen. Het is niet anders.
Marketing vertelt en laat ons zien (met fotoshoppen kun je aardig ‘helpen’) dat we altijd jong kunnen blijven. Hallo, word wakker, iedereen weet toch al lang dat dat niet waar is? Kijk eens goed naar jezelf onde de douche (in de spiegel?) ;). Als je wilt is er steeds meer te verbergen.
Als kind willen we zo snel mogelijk volwassen worden. Als volwassene verlangen we naar onze kindertijd. Logisch toch? Zijn we ooit tevreden met onszelf?

Tijdens een groepsdialoog tidens die club bijeenkomst, zei een van de groepsleden: "Op onze leeftijd leven we ons leven achteruit." En ik geloof dat dit waar is. Ik kan dankbaar zijn dat ik mijn leven achteruit kan leven. Ik ben me veel bewuster over de waarde van leven. Over hoe mijn leven was en hoe mijn leven nu is.

Onze omgeving helpt ons te geloven dat verouderingsproces alles te maken heeft met stap voor stap achteruit gaan. Je nadert het eind van je tijd. Wat heeft het leven voor jou nu nog in petto? Het is immers ‘binnenkort’ (?) met je gebeurd. Niet echt een periode die je gelukkig kan maken. Ja, zoals ik al zei, onze tijd raakt op en dat is helemaal waar voor iedereen.
En vraag jezelf juist dan eens af wat wil ik van die periode maken? Er aandacht aan blijven schenken aan wat je, meestal fysiek, niet langer meer kunt doen? Spijt hebben van wat je in je leven niet hebt gedaan? Geen zin meer hebben? Klagen, zoals zoveel mensen doen, en denken aan "de goede oude tijd” ? Voor mij zijn de dagen NU juist die goede oude tijd. En ik ben daar dankbaar voor. Ik hoop dat ik er nog lang mee door kan en mag gaan.

Het denken over een antwoord, of antwoorden, op de vraag die boven aan dit blog staat gaf me een goede mogelijkheid om heel goed te begrijpen dat ik geen stappen achtertuit maar juist vooruit maak. Inderdaad een met de dag jonger worden.

Om, als voorbeeld daarvoor, een paar van mijn antwoorden op deze vraag te geven (Ik kan er denk ik zo langzamerhand een boek over schrijven).

# Ik ben gestopt om nog langer doelen te bereiken.
# Ik heb afgeleerd me nog langer druk te maken over wat anderen misschien wel van me zouden kunnen denken.
# Ik heb ontdekt dat ik niemand hoef te zijn (ego) om in dit systeem toch te kunnen overleven.
# Ik heb geleerd te ademen en stil te staan. Mijzelf af te vragen; "Is het de moeite waard om me druk te maken, me zorgen te maken of zelfs te lijden over alles wat ik hoor en zie?".
# Ik waardeer de natuur veel meer als een levensspiegel.
# Ik ben minder afhankelijk van mijn programmering en wat het systeem me probeert te laten geloven als 'de waarheid'. De waarheid is zoveer groter (en inspirerender) dan wat mijn waarheid slechts was.
# Ik heb geen kranten, televisie of radio nodig (de huidige sociale media had ik op 25 jarige leeftijd niet en ik heb er inmiddels een tijd geleden afscheid van genomen).
# Ik ben veel dankbaarder.
# Ik leef gelukkiger en dat is succes voor mij.

En gedurende de korte tijd die we kregen voor het beantwoorden van deze vraag, waarin iedereen was uitgenodigd om individueel zijn eerste ideeën te delen, noemde ik ook: “Wat ik absoluut nog steeds hetzelfde doe, is van dat speelse kind in mezelf genieten, luisteren en het stimuleren!"

En naar mijn mening heeft dit 'innerlijke kind' dat deel uitmaakt van de ziel (Samen en in verbinding met het Zelf en je innerlijke wijsheid) alles te maken, nee is echt het belangrijkste, hoe we onze gedachten kunnen beïnvloeden. En daarmee dus ook onze gedachten over ouder worden. Op een positieve manier de duur (verlenging) van dat proces beïnvloeden.

Wees en blijf optimistisch en enthousiast (mijn vader had destijds al helemaal gelijk met het uiten van al deze ideeën met betrekking tot bijvoorbeeld positief denken en enthousiast blijven), wees speels en gebruik humor (ook mijn moeder had al gelijk) en laat je niet langer beïnvloeden door alle oordelen vanuit je buitenwereld en door marketing.

Wees allereerst de speelse persoon die je wilt zijn en van binnen nog steeds bent. Ga voor het LEVEN van je leven en maak er het beste van zonder klaagzang.  Stop, of in ieder geval verminder, je veroordeling van anderen (probeer uit respect inzicht te krijgen in de programmering en gedachten van anderen en die te begrijpen en er van te leren). En ja, ook oefeningen voor je lichaam en geest blijven op een positieve manier hun invloed houden. Maar onze manier van denken heeft de grootste invloed op ons proces van veroudering.

Meer dan tweehonderd expats namen hier deel aan deze bijeenkomst en dialoog. Ze waren het er allemaal over eens dat ze op dit moment een veel gelukkiger leven leiden dan op 25-jarige leeftijd. Ze zijn nu ook bewust veel meer dankbaar.
En ja, dit heeft ook te maken met de mogelijkheid (en het lef) van deze wereldwijde expats-generatie, waar ik deel van uitmaak, had en heeft. Mogelijkheden die heel veel meer mensen in onze huidige generaties ook hebben (mits ze lef hebben) denk ik.

Geef prioriteit aan je gedachten (of verander ze in positieve zin). Richt ze, vanuit je ziel, op het genieten van de dingen die er in je leven echt toe doen en laat je denkproces vanuit je ziel nog steeds richting en inhoud geven aan jouw levensdoel en missie.
Zoals ieder ander... je tijd raakt op en aan het eind kun je helemaal niets meenemen...


Frans Captijn (Gangey Gruma) 

captijninsight@gmail.com

Opmerking: Foto, lang geleden, van mijn 93-jarige jonge vader vlak voordat hij stierf, in het Haarlems Dagblad. Op dat moment nog steeds regelmatig actief als masseur en bewegingstherapeut (yoga docent) voor ouderen.

vrijdag 24 augustus 2018

Problemen en zelfs lijden in relaties. De behoefte aan vrijheid in verbondenheid.

In een van zijn presentaties vertelde inspirerende Nick Vujicic, de Australiër zonder armen en benen: "En dan zie je al die tieners en universiteitsmensen die single zijn en die hun mond vol hebben over relaties als:"O, ik kan niet wachten om te trouwen." En hun doel is om te trouwen en vaak blijkt dat romantische gevoel na een tijdje toch heel anders dan dat ze dachten. Ze denken: "oh mijn leven wordt gemakkelijker als ik ga trouwen." Maar, Nu-uh." Als je single niet gelukkig bent, dan zal je dat zeker ook niet in een huwelijk zijn."

Vorige week had ik een paar gesprekken met verschillende mensen over relaties. Niet de juiste match vinden. Niet echt gelukkig zijn in de relatie. Niet weten hoe het verder moet...
Mensen zijn bereid veel op te offeren en zelfs te lijden in plaats van zich gelukkig te voelen en te zijn in het krijgen of hebben van een relatie.

27 januari 2017 schreef ik al eens een blog over 'Een relatiemaakt je niet gelukkiger'. Het belangrijkste in dat blog was de handreiking om vooral eerst aan het geluk van jezelf te werken om gelukkig te zijn en te blijven. Jij bent degene die 24 uur per dag met jezelf leeft ...

Mensen zijn bereid om zichzelf te veranderen (in ieder geval denken ze dat ze dat kunnen) om in een relatie te 'passen'. Het gevoel van eenzaamheid of niet eenzaam willen zijn (in plaats van het gevoel van ‘al een’ te ervaren) en zichzelf dan maar aanpassen of veranderen drijft mensen regelmatig in persoonlijke problemen of zelfs in een vorm van lijden om aan de 'perfecte' match te voldoen. Prachtige selfies om samen de buitenkant van geluk te laten zien. Vaak de productie van twee nog steeds feitelijk eenzame mensen die tijdelijk een manier vonden om het zich niet meer eenzaam te voelen slechts laten zien.

Wat is, was of gaat er fout?
Ik stel mezelf de vraag waarom ik mezelf zou moeten veranderen om in een relatie te passen. In twee van mijn gesprekken deze week sprak ik met mensen die zichzelf 'verloren' hebben in hun veranderingsproces omwille van een ‘goede’ relatie. Zichzelf stap voor stap hebben verloren. Zichzelf niet meer zijn. Als je jezelf al niet eens meer in een liefdesrelatie kunt zijn ... Hoe kun je je ooit in zo’n relatie dan gelukkig en vrij voelen? Een relatie hebben is niet de verplichting, meestal samen, zijn aangegaan om in een soort van gevangenis te belanden.

Het is slechts een kwestie van twee puzzelstukjes die niet op de juiste manier passen. En als je eerlijk tegen jezelf bent, wist je al lang dat het nooit op de juiste manier paste. Je deed er alles aan om het passend te maken en daarmee deed je jezelf geweld aan.

Als je je persoonlijke vrijheid en de liefde naar jezelf in de verbondenheid van je relatie verliest, forceer je jezelf meer en meer. Je druppelt jezelf eigenlijk steeds meer met ongeluk gevoelens vol. En daarmee beïnvloed je niet alleen jezelf, maar ook je partner, familie, vrienden en omgeving.

Vrijheid in verbinding? Ja. Dat zegt niet dat je weer alle vrijheid van een vrijgezellen bestaan hebt. Oprecht, eerlijk en (samen) verantwoordelijk in je relatie, ben en blijf je jezelf en doe je – of blijf je doen-, wat je altijd al deed om als basis je persoonlijke geluk te voeden. En ja, dat vereist conversatie en wederzijds begrip. Vrijheid in verbinding heeft te maken met het voeden van de liefde en het geluk voor en in jezelf. Met dingen die je leuk vindt. Uit deze overvloed kun je delen met je partner en groeien in je liefdevolle relatie.

Een kwestie van vertrouwen. En vertrouwen kan er alleen voor 100% of helemaal niet zijn. Er zit niets tussenin ...

Frans Captijn (Gangey Gruma) 

captijninsight@gmail.com

vrijdag 17 augustus 2018

De ontdekking, en het besef, van opnieuw een nieuwe en volgende fase in mijn leven.


Opmerking: Dit blog is misschien een beetje moeilijk om zomaar even te lezen en/of te begrijpen. Wellicht dit keer niet zo’n gemakkelijke kost. Toch wil ik het met je delen. 
Als je echt en dieper geïnteresseerd bent lees het dan na een tijdje nog een keer en voel je vrij om me te mailen en er meer over te vragen of er over te weten te komen.  

Met veel plezier heb ik meer dan vijf jaar voor heel veel gasten in het “The Pavana Chiang Mai Resort” (voorheen The Spa resort Chiang Mai) gewerkt. In met name het mentale deel van de holistische aanpak van hun gezondheidsprogramma’s mocht en kon ik, als meditatie en yoga docent en life- en talent coach, ondersteunen en begeleiden. Super dankbaar en inspirerend werk.

Sinds februari van dit jaar werk ik niet meer voor het resort. Zalig woon ik nog steeds in mijn fijne energierijke huis op de aangrenzende Spa Resort Residences. Ik voelde me een beetje rot dat ik er na deze prachtige tijd na veel interne veranderingen niet verder kon met mijn activiteiten. Een gevoel van, notabene letterlijk naast mijn huis, niet meer de mogelijkheid hebben om de vele inzichten die ik verworven heb te delen. Meer nog dat ik mijn voortdurende groei en ontwikkeling in meditatie, Kundalini yoga, boeddhistische filosofie, life- en talentcoaching en meer en meer in energiewerk niet meer deel. Veel inzichten die voormalige gasten hebben geholpen zichzelf te ontdekken en hun eigen innerlijke latent aanwezige oplossingen te vinden. Om moeilijke situaties en transformaties in hun leven uit eigen kracht en vanuit persoonlijke ontdekkingen op te lossen en weer in flow te komen.

En zoals altijd als één deur voor je sluit, gaat er automatisch een andere deur voor je open. Hoewel ik hier heel gelukkig ben, voelde ik me in februari niet zo op mijn gemak. Ik voelde mijn passie om te blijven groeien door te delen om mijn missie zin te geven steeds sterker van binnen gaan duwen. Altijd enthousiast en actief, voelde het als in een 'gat' te zijn gevallen. Wederom een stevige confrontering. Ruimte en tijd om, tijdelijk, niets te kunnen doen. Niet actief. Niet mijn ding. En nee, natuurlijk is het feitelijk niets om je nu echt druk over te maken. Het voelde alleen gewoon wat rottig.

Zoals ik leerde, hebben dit soort dingen altijd een reden. Het tijdelijke ongemak is dat je die reden nog niet weet. Voor ons geprogrammeerde menselijke brein voelt het gemakkelijker om de uitkomst, het doel, alvast te kennen. Dan hebben we weer iets om na te streven en zo zijn we in deze wereld opgevoed nietwaar?
Ik kreeg ruimte en tijd om opnieuw balans op te maken, de film nog eens heel bewust terug te draaien, lessen te trekken, te denken, te verkennen en een stap dieper in mezelf te zetten. Wat is de betekenis, wat moet ik leren, wat is de boodschap? Ben ik echt niet aan het groeien? Er zelf weer aan te willen werken, in plaats van te vertrouwen en eens rustig te wachten (daar kom ik later nog op) op wat zich ontvouwt.

Tijd om je open te stellen. Om werkelijk dat ‘niets te doen’ te accepteren en om iets anders en nog beter dat voor je klaar ligt, zodra het zich aan dient, op te pakken. Die 'andere dimensie' klopt namelijk exact op het juiste moment bij je op je deur aan. Je kunt dat helemaal niet forceren. Het is een kwestie van tijd en juist niet er aan werken.
Inderdaad, het werd een gevoel en besef van opnieuw een geboorte van de volgende fase of stap in mijn leven.

Vrijdag 13 juli jl., kreeg ik een onverwachte en verbazingwekkende e-mail van een vriend die nog niets over mijn situatie wist. Hij begon met: "Hallo Frans, ik vertrouw er op dat alles goed met je is. Zijn je persoonlijke veranderingen afgelopen maand al verschenen of zijn ze nog voor je onderweg?"
Hij legde me uit hoe hij van een Mexicaanse vriend had geleerd dat het bestaan over een eigen kennis beschikt. Hoe langer we in een 'gat' zitten, hoe meer we deel uit lijken te maken van die oneindige intelligentie van het bestaan. Intuïtie bloeit als de geest het af en toe af laat weten, en als je je open stelt en accepteert dat er meer mag komen...
Hij maakte die stelling met een prachtige foto die hij met zijn bericht mee stuurde visueel. Een messcherp gat in de lucht, de hemel, gevuld met niets en daarmee een vrije doorgang van en naar alles. En nu ik dit zo schrijf maakt het mijn nieuwe inzicht nog helderder als opening en verbinding tussen de ruimtelijke onbegrensde en onze wereldse begrensde dimensies.

Het kostte me een tijdje om het tot me door te laten dringen en het te begrijpen. Voor mij heeft het alles te maken met opnieuw een innerlijke en persoonlijke energieverschuiving. Met nog meer aanwezig zijn in het moment, niet oordelen, mijn aandacht en focus nog meer naar binnen toe richten en met accepteren. Nog meer bewust zijn van de diepere laag van reflecties van mijn zintuigen en de subtiele energie verschuivingen in mezelf en in anderen te zien, te voelen en er naar te luisteren.

En vanaf die dag werden me steeds meer dingen duidelijk. Feitelijk alleen maar omdat ik van houding veranderde en er niet aan werkte. Alles wat je aandacht geeft, groeit ...

Woensdag 25 juli kreeg ik van een andere kennis, uit Engeland, een onverwachte en verbazingwekkende groeps-e-mail die mij de gelegenheid bood om, alleen nog binnen het tijdsbestek van die dag, gratis een documentaire te bekijken met betrekking tot sjamanisme. Ook zij kende de situatie waarin ik verkeerde niet en wist niets van mijn basale sjamanistische talenten in mijn zogenaamde 'Levensboom' van talenten en gaven (zie foto). Verschillende delen van de documentaire gaven me kippenvel. Meer en meer kreeg ik het gevoel dat het een boodschap voor mij in zich had.

De kast ging dan ook open. Meer en meer puzzelstukjes vielen op hun plek. Meer en meer verbonden zijn met de natuur. Zonder dat ik het zelf nog besefte een paar jaar geleden gestopt met marketing van mijn 'bedrijfje' (eigenlijk heb ik het nooit als een bedrijf gezien maar juist als mijn missie). De vrijwillige keuze om al tijden niet meer op sociale media te zijn. Geen I-Phone, geen horloge. Veel meer alleen (helemaal één). Nee, absoluut geen kluizenaar zijn of me eenzaam voelen. Na jarenlang wachten eindelijk een paar maanden geleden uit India mijn nieuwe naam. Werken met labyrinten en met Tantra. Met percussie-instrumenten zoals klankschalen, gongs, Tingshas, ​​Ghantas en drums. Met kristallen, Dorjes en Phurbas. Met rituelen. Nee, niets 'zwevends'. Nog steeds stevig met twee benen op de grond.
Geen referenties meer op mijn website van voormalige studenten of gasten om mijn activiteiten 'aantrekkelijker' te maken en aan te prijzen. Ik ben vrij en kan zonder. De tijd is er voor mij. Ik hoef niemand meer te zijn, heb gasten of studenten helemaal niet ‘nodig’ (en natuurlijk is het fijn als ze er zijn, begrijp me niet verkeerd. Het is immers mijn missie om er voor mensen te zijn). Ik hoef niet langer meer 'te werken' aan het delen van mijn inzichten en innerlijke wijsheid. De tijd is voor mij aangebroken om eindelijk te begrijpen dat ik bij mezelf kan en mag horen. Oneindigheid is geduldig ... En omdat ik steeds geduldiger ben, vertrouw ik erop dat de juiste gasten mij zullen vinden. Ik hoef daar niets voor te doen. Ik heb zelfs het abonnement op mijn website met ingang van de nieuwe verval periode, begin 2019, opgezegd. Wat er gebeurt, gebeurt.

Het inzicht om aan mijzelf toe te behoren helpt me om te luisteren naar en te leren van mijn ziel en missie. De top drie van mijn persoonlijke talenten in relatie tot mijn levensmissie, die me vanuit mijn levensboom tijdens de opleiding tot talentcoach in 2011 helder werd, toont mij in de kruin de sjamaan, ondersteund door een filosoof en een wonderdoener.

Ik voel dat het moment daar is om te stoppen met het slechts daarin te geloven en soms zelfs te verbergen. Veel sterker nog kan ik er op vertrouwen en kan ik het gewoon vertellen. Of het nu wel of niet begrepen en/of geaccepteerd wordt. Ik merkte dat ik nog verder terug kan stappen en dat ik helemaal geen ‘imago’ nodig heb om te kunnen overleven. Ik stel me  open om verder te groeien op het sjamanistische pad.

En beschikbaar als ik ben, wacht ik tot gasten en studenten die mij denken nodig te hebben mij vinden...

Ondertussen zal ik manieren vinden en zeker weten ook krijgen om mijn drie toptalenten verder te voeden en mezelf open te stellen om gebruikt te worden als verbinding tussen de onbegrensde en begrensde. Een vorm van dienend begeleider of gids schap in processen van herstel en heling. Twee hechte, dierbare en professionele relaties, werken daarbij als basis met en door mij.

Binnenkort zal ik gaan reizen. Daarmee geef ik voeding aan mijn 'Zwerver' talent op het groeipunt in mijn levensboom. Me open stellen voor wie en wat mijn paden kruist en verder groeien door te delen. Mijn weg gaat het me wijzen. 
Ik gebruik vanzelfsprekend mijn reeds opgebouwde kennis en ervaring daar nog steeds ook bij. Stap voor stap me dat nieuwe gebied nog meer eigen maken om hernieuwd evenwicht in verstoorde energievelden in mensen te helpen brengen en weer (of meer) flow te creëren.


Frans Captijn (Gangey Gruma) 

www.captijninsight.com 
captijninsight@gmail.com



vrijdag 10 augustus 2018

Huisregels. De gouden richtlijnen in ons huis.

Veel mensen die door het kleine straatje lopen op de prachtige plek waar ik hier in Thailand woon, stoppen voor mijn huis en maken een foto van onze gouden huisregels (ik noem ze richtlijnen) voor ons huis. Ik heb ze zowel buiten als in ons huis geplaatst als een welkom en herinnering over de manier waarop we verbinding willen maken en andere mensen willen respecteren.

Vorige week vroeg iemand me waarom ik ze nooit in een van mijn blogs heb gepubliceerd. Geen vreemd idee dus ... hier zijn ze (in het Engels):



Welcome and feel invited to our home

Respect our Golden guidelines in this house:

Be yourself
(Show your own uniqueness. Everybody else is already taken.)

Loosen desires
(Be grateful for what you more than enough already have and stop clinging to attachments.)

Enjoy LIVING life
(Life is valuable. Stop running. Live mindful. Fulfill your purpose.)

Offer new chances
(Forgive. Realize everybody has his/her best interest & heart but sometimes don’t show it.)

Express your feelings
(The most wonderful way in understanding and connect deeply.)

Disconnect to connect
(Enjoy face-to-face conversation and energy flow between each other.)

Enjoy (the) Here & Now
(You only can touch life in the present moment. The only thing that has no end.)

Hug often and love more
(The only real currency in life.)

Keep the positive energy in
(Stay healthy, happy & really and truly to life. Keep calm. Relax. Absorb. Recharge.)

The clock won’t find you here!


Frans Captijn (Gangey Gruma) 

www.captijninsight.com 
captijninsight@gmail.com

vrijdag 3 augustus 2018

Herken je levenskracht! Je innerlijke en onbegrensde energiebron om je missie te leven.

Je hoeft geen levenskrachtenergie (Prana) te maken. Je hebt het al. Maak het vrij en laat het stromen.

Ieder leven begon met levensenergie. Seksuele energie en levenskrachtenergie zijn precies hetzelfde.
En na dat fundamentele moment van schepping ging dat energie tanken verder. Heb je er ooit bij stilgestaan dat je nog steeds een stempel of ‘brandmerk’ van jouw creatie op je lichaam mee draagt? Het is je navel. De plek waar levenskracht jouw lichaam binnenging voordat je geboren werd. En deze levenskrachtenergie is er nog steeds.

Waarom heb je levenskrachtenergie gekregen? Heel eenvoudig is het antwoord... om te leven. Als je je dieper over die vraag bezint kun je ontdekken dat het alles te maken heeft met het ontvangen van speciale energie die je ziel nodig heeft om optimaal te kunnen groeien en te kunnen delen. Je lichaam is de tijdelijke tempel van je eeuwige en tijdloze ziel. En tijdens jouw leven wil die ziel vooruitgang boeken, stappen voorwaarts maken. Wil groeien en probeert zijn missie of roeping vorm en inhoud te geven. Je bent hier niet voor niets.

We weten allemaal dat er zeer energieke personen zijn die een overactieve en grenzeloze energiebron lijken te hebben waaraan wij zelf niet kunnen tippen. Mensen die in flow leven.
De meeste mensen zijn zich volledig onbewust van hun beschikbare enorme innerlijke energiebron die ‘levenskracht-energie’ genoemd wordt. Prana in het Hindoeïsme en Boeddhisme, Ki in het Japans, Chi of Qi in het Chinees en misschien nog wel het mooiste 'Natuurlijk evenwicht' zoals de Aboriginals het noemen). Deze onzichtbare energie is een kosmische energie, een levenskracht die ons feitelijk leven geeft. Je mag er op vertrouwen dat er een intelligentie is die het door je lichaam leidt in alles wat je doormaakt, negatief en positief.

Het is een wonder dat jouw creatie (of schepping als je het zo wilt noemen) je niet alleen je unieke set aan talenten om je missie te vervullen gaf, maar ook de benodigde hoeveelheid energie om daarin te slagen.
De meeste mensen kennen, laat staan voelen, deze energie helemaal niet. Ze kennen wel het gevoel energie- of futloos te zijn. Onwetend hoe ze hun levensenergie vrij kunnen maken, haar te laten stromen en op de manier waarvoor ze bedoeld is te gebruiken. Het probleem is dat je programering en vervelende ervaringen in je leven (je mag ze trauma's noemen) het proces van dat energie vrijmaken en laten stromen verstoren.

Je programmering, - vaak vanuit de beste intenties - , door je ouders, cultuur, omgeving, religie, meesters in het leven - , bood je eigenlijk een gereedschapset aan om je conform het gewenste en geaccepteerde patroon te gedragen in het systeem waarin je geboren bent. En in combinatie met verwachtingen, marketing, wensen en verlangens, en noem maar op, ondersteunt dat je lang niet altijd op de best mogelijke manier om jouw missie te leven.

We kunnen onszelf het proces van het vrij maken, laten bloeien en stromen van deze energie en het achtereenvolgens op de meest optimale manier aan te wenden om ons energiek te voelen weldegelijk aanleren. Het is een kwestie van het opschudden van die latente energie, het helpen haar door de energiekanalen van je lichaam te stromen en het in je lichaam opgesloten te houden. Niet te laten ontsnappen.
Als je eraan en ermee werkt, ontdek je vaak dat je tegen blokkades in jezelf oploopt. Die moeten opgeruimd worden en het zelfde geldt voor die genoemde trauma’s (die geheeld kunnen worden) om de weg vrij te maken om de energie te laten stromen. Een wonderbaarlijk reinigingsproces om jezelf te bevrijden en de wijsheid (Djana) te krijgen om het te doen en er mee door te kunnen gaan.

Meditatie, (Pranayama) ademhalingstechnieken, liefdesacties, het omarmen van het leven en daarin volharden, (Kundalini) yoga, een gezond dieet en gezonde levensstijl, het leven van je missie (dat is meer dan het leven van je droom), jezelf bevrijden van energievretende relaties, en zelfs vaker lachen zijn middelen om het bevrijden en laten stromen van je levenskracht-energie te ondersteunen.

Allemaal als hulp om een gezonde geest en een gezonde, speelse, ziel in een gezond lichaam te creëren en te houden om jouw unieke missie in je leven te leven en waar te maken.



Frans Captijn (Gangey Gruma) 

www.captijninsight.com 
captijninsight@gmail.com