"Fuck religie!", schreef mijn dochter me gisterenmorgen toen ze het verhaal met me deelde dat in Australie op een strand in tien minuten tijd bij een feest een bloedbad was aangericht door een paar 'idioten' (vader en zoon) vanuit een kennelijk religieuze overweging.
"Fuck deze wereld!" kwam er achteraan toen ze van me hoorde dat de oorlog waarin we hier momenteel zitten in alle hevigheid door gaat. Zowel zij als mijn zoon zitten daarover ook helaas aardig in de rats.
Ze was boos en geirriteerd, en dat juist op de voor haar mijlpaaldag dat ze de sleutel van haar nieuwe huis in ontvangst kon nemen.
Die uitspraken van haar kwamen even hard aan en... ik kan er niet veel tegenin brengen.
Wat die religie betreft:
Menig priester, imaan, dominee of welke 'religieuze waarheid verkondiger' dan ook, zal er zijn of haar eigen draai en uitleg over geven dat ze dat verkeerd ziet. Toch is de praktijk zoals we om ons heen zien helaas anders.
Waar het door komt? Laten we wel zijn, en met twee benen op de grond... religie is door mensen 'uitgevonden' en ontwikkeld en niet door die 'Hogere Liefde' (als je daar al zoals ik in gelooft). Het diende en dient als houvast, levensrichtlijn (met als basis bij iedere afzonderlijke overtuiging: "Het leven draait om het doen van goeie dingen."), als voorbeeld, als steun, om dingen te kunnen verklaren, en wat al niet meer.
Helaas is het in veel gevallen, tussen die overtuigingen en belevingen verworden tot onderlinge haat en oproep tot vernietiging van de ander die 'slechter' of 'andersdenkend' zou zijn. Een eeuwenoud verschijnsel om 'de beste' binnen de groep religies te willen aantonen. De beste die helemaal niet bestaat omdat we immers allemaal gelijk zijn en God, Allah of welke naam je die Hogere Liefde ook maar geeft, geen voorkeur kent.
Ook al zou je moeite hebben met dat woord "God", dan merk je in je leven toch dat er tenminste af en toe toch meer bestaat tussen hemel en aarde. Ook dat wonderen weldegelijk bestaan. Je hoeft niet ver te kijken of te ontdekken om te beseffen dat dat zo is.
Op onze televisie kijk ik regelmatig zogenaamde 4K of 8K filmpjes. De gevarieeerdheid en pracht van de natuur bijvoorbeeld, die we helaas stelselmatig met z'n allen om zeep helpen, het is gewoonweg een wonder.
Een hoogtepunt-wonder voor mijzelf is als ik terug denk aan de geboorte van onze twee kids. De bevallingen en dan twee gezonde babies met alles er op en er aan. Dat is en blijft in mijn ogen uniek en om super dankbaar voor te zijn.
En ik zou nog wel even door kunnen gaan.
Dat geloof komt voor mij zeker, naast mijn katholieke opvoeding, ook door een sterke band en stimulerende energie die ik haast dagelijks ervaar met de persoon wiens naam ik met trots mag dragen. Hij is in de kloostertuin van het missiehuis in Stein begraven. Een begraafplaats die door vrijwilligers van de Stichting Erfgoed Stein, petje af, op een uitstekende manier wordt onderhouden.
Maar om nu te zeggen dat de RK leer het enige echte geloof is, dat gaat me te ver. Ik voel me niets beter of slechter dan mensen van andere geloofsovertuigingen of richtingen.
Ik heb jaren in de gemeente Barneveld gewerkt. Er staan 31 kerkgebouwen en er zijn ca. 20 verschillende (door mensen afgesplitste) geloofsrichtingen voornamelijk gerelateerd aan het Christendom. RK was er slechts eentje van.
Van al die net weer iets andere benaderingen heb ik helaas te veel mee gemaakt en schade aan ondervonden.
Hoe was en is het, misschien wel letterlijk in Godsnaam, mogelijk dat er in die verschillende kerken allemaal over diezelfde Christus, die zulke goeie dingen deed, verkondigd wordt en mensen elkaar soms niet meer aan kijken. Ze kopen vooral hun fiets niet bij iemand van die andere kerk. Het zou misschien zondig kunnen zijn of je wordt er door anderen van de parochie of gemeente misschien wel door aangekeren. "Zoiets kun je toch niet doen?"
Was en is dat handelen dan ooit Zijn bedoeling geweest dan?
Hoezo religie is door mensen uitgevonden? Geen wonder dat nieuwe generaties, zoals de uitspraak van mijn dochter die ik noemde, daarop afknappen. Die verschillende manieren geven immers de interpretatie van verschillende culturen en achtergronden aan en juist niet de eenheid.
Ik kwam er hier in Thailand pas achter dat er zelfs verschillende inhouden van de bijbel bestaan. Het moet toch niet gekker worden.
Jawel hoor, die van de katholieken zijn weer net een klein beetje anders gevuld dan die van protestanten. En er is ook een verschil in hoe de twee de autoriteit van de bijbel zien. Het maakt het allemaal niet gemakkelijk in mijn ogen. Alsof we anders moeten worden onderwezen omdat dat, wederom door mensen, als beter wordt beoordeeld. Waanzin.
En dan die wereld.
Het is ongelofelijk wat er in de wereld allemaal gaande is. Werkelijk overal. Amerika, Rusland, Japan, China, Taiwan, Venezuela, Thailand en Cambodja (waar ik middenin zit en eerder over schreef) en vergeet ons eigen landje Nederland niet. En dit is bij elkaar nog niet eens het topje van de ijsberg. De hele wereld is in oorlog. Het is haast overal een zooitje en mensen halen ook nog arrogant hun schouders op of de middelvinger gaat in de lucht. Wat maakt het uit? Toekomstige generatie? Hallo, het draait alleen om mij... Ik leef NU weet je wel!
Geld, macht, corruptie, zelfzucht, consumeerderen. Het zijn slechts een paar oorzaken waardoor deze prachtige wereld volledig in de fik staat.
Dodenherdenking in Nederland met als een van de slogans: "Dit nooit meer"! We moeten ons toch volledig kapot schamen met z'n allen. Vertrouwen in de mensheid...?
Marketing? Het is verworden tot een soort van complete propaganda die misbruik maakt van de volgende schapen op de 'sociale' media.
Soldaten zijn de marionetten van de overheid en machtshebbers die de spelletjes spelen en (te lang) zelf buitenschot blijven. Die militairen en vaak onschuldige burgers mogen van ze, jawel met eer omdat ze volk, vaderland en de koning 'gediend' hebben, sneuvelen...
In sommige religies wordt er kracht uit geput 'dat God het zo wilde'. Dat geeft gigantisch steun... (wtf).
Met z'n allen zetten we alles op alles om de boel zo snel mogelijk verder aan gort te helpen. Communiceren is veranderd in onsociaal afstandelijk internet gedrag. De mobiel bepaalt van bijna iedereen het werk en leven.
Hoeveel werktijd gaat er niet aan prive op en hoe betrokken zijn we nog bij ons werk. Hoezo kwaliteit?
Ik ben blij dat ik geen 'baas' van een organisatie meer ben. Ik zou het niet meer trekken.
Eerst moesten we van de vakbonden rookpauzes voor rokende medewerkers inlassen en rookruimtes, hoesthokken, organiseren. Nu is het de gewoonste zaak van de wereld dat je de hele dag door prive op je mobiel kunt zitten. Je werk kan dan nog wel in de spaarzame tijd daar tussendoor. Spelletjes spelen, peuter Oekie thuis in de gaten houden via de cctv, of wat dan ook.
Wat een super trieste wereld. Oprechte aandacht, liefde, vrede, licht (Kerstfeest) betrokkenheid, toekomst? We moeten ons kapot schamen.
Als er een God bestaat, en ik geloof daar in, moet hij of zij wel janken.
De combinatie.
Vrolijk Kerstfeest? In ieder geval dit jaar, zoals ik eerder al schreef, laat ik die beker maar een keer voorbij gaan.
Je gaat toch niet de verjaardag van iemand vieren die, na al dat moois dat je in bruikleen kreeg en dat je met z'n allen stelselmatig omzeep helpt, tot tranen toe verdrietig is? Het zou huichelachtig zijn.
Ik vergelijk het op dit moment even zo. Als een projectiel in de oorlog waarin we zitten pardoes 'foutje bedankt' af zwerft en onze stek verwoest zijn we niet blij. Alles dat we met hart en ziel in zes jaar hebben opgebouwd aan gort.
Je komt de volgende dag dan toch niet lekker met kalkoenen, flessen wijn, leuke muziek, 'gezellig' mijn verjaardag vieren?
Je komt me, hoop ik, helpen om de boel op te ruimen en me stimuleren om er samen de schouders onder te zetten om weer iets moois van te maken. Volgens mij is dat wat bedoeld wordt met samenwerking, motivatie en de wil het beter te doen.
Beter het leven voortdurend met elkaar te vieren en er samen de schouders onder te zetten om het stapje voor stapje weer wat beter te maken. Dat is niet ver van ons bed show. Er is zat te doen. Dankbaar te zijn en te genieten van kleine dingen. Liefde, aandacht en zorg met elkaar te delen.
Schuddend op mijn stoel, nu ik dit weer schrijf, ben ik blij dat dit jaar bijna voorbij is. Het was op zijn zachts gezegd voor ons geen topper. Moet ook een keertje kunnen.
Laat je door mij niet weerhouden. Geniet van gezellige dagen met elkaar waarin je elkaar misschien weer eens wat dieper ontmoet.
En voor het nieuwe jaar een goeie en gezonde toekomst. Dat gaan we overigens als het effe lukt goed vieren.
email: captijninsight@gmail.com
Bouw blog: https://pyramidhousethailand.blogspot.com



