Het super reservoir van energie en creativiteit

Sinds enige tijd werk ik met Nederlanders en Expats op zoek naar (latente) kwaliteiten, talenten en hun specifieke levensmissie. Bij de ontmoeting die ze met hun talenten aangaan komen ze steevast talenten tegen die enorm veel energie kosten maar daarentegen ook innerlijke kwaliteiten die juist energie opleveren.

De balans tussen de inzet van energie leverende en energie kostende talenten is vaak ver te zoeken. In veel gevallen zijn ze het zicht op de energie leverende talenten totaal kwijt. Dat maakt, ik kan er over mee praten, uiteindelijk ziek.

Energie opleverende talenten vind je vaak bij en in de dingen die je van kind af aan eigenlijk heel graag doet. Het zijn zaken die je uitdagen, blij maken en bijdragen tot ontspanning (soms door inspanning). Voor iedereen zijn dat persoonlijke zaken. Opvallend is voor mij inmiddels dat het allemaal zaken zijn die eigenlijk met rust, ‘alone-time’, ‘awareness’, ‘mindfulness’ en vaak ook met persoonlijke stilte te maken hebben. Ik ontdek dan ook heel veel overeenkomsten met meditatie en de persoonlijke stilte die je daarbij bewust toe laat.

Je lichaam heeft slaap nodig om energie bij te tanken. In een diepe slaap ben je je niet bewust van iets anders en heb je even geen weet van de wereld. Je bent stil en in een staat van ‘niet zijn’.

Wat wij in de waakstaat van een droom 'niets' noemen is eigenlijk de oceaan van het leven. Dromen is transformatie. Zicht op hoe je binnenwereld is. Stil worden en als in een film gedachten voorbij laten komen. Ze niet vastpakken, niet proberen te controleren, niet wegduwen. Gewoon voorbij laten gaan en toekijken in stilte.

Stilte is één groot reservoir van potentie, energie en creativiteit. Stilte is de plek waaruit wijsheid ontstaat. Het is de bron van briljante ideeën en momenten van inspiratie, jouw grote ontdekkingen. Wat je alleen maar hoeft te doen is te luisteren. Ga er maar van uit dat je deze stilte nooit ontmoet als je geïrriteerd, angstig of gestrest bent. Daarom juist is het zo enorm belangrijk jezelf dit soort momenten van stilte aan te leren. Meditatie kan daarbij een handvat zijn. 

Neem eens vaker ‘alone-time’ en laat de stilte daarin eens toe! Je zult tot verrassende inzichten komen en je nadien een stuk beter voelen.

Frans Captijn

Laad je batterij continu bij i.p.v. alleen met vakanties

Je kunt pas het beste van jezelf geven als je ook kunt ontvangen. Dat ontvangen betekent ook dat je regelmatig tijd neemt om energie op te doen. Vakantie is daar zo’n standaard periode voor.

Veel mensen zijn op enig moment aan vakantie toe. Als je een fijne vakantie hebt dan kun je er zoals dat zo vaak wordt gezegd: "weer even tegenaan". Valt die vakantie tegen, bijvoorbeeld door slecht weer, dan is het rendement vaak minder.

Is het eigenlijk niet vreemd dat we juist die vakantie als periode inzetten om ‘energie op te doen’, 'bij te tanken' in plaats van aandacht geven en tijd nemen aan het continu inzetten op het bijladen van onze persoonlijke batterij? Een auto, als voorbeeld, zorgt er voor dat de accu ondanks dat er energie wordt afgenomen ook continu wordt bijgeladen. Zo niet dan is het snel ‘einde oefening’ en kun je wachten op de wegenwacht als 'medicijn' om toch nog thuis te kunnen komen als je ergens onverlicht 's nachts op een verlaten weg staat.

Ik kom in de speurtocht naar talent in mensen steeds vaker tegen dat mensen vanuit hun set van talenten eigenlijk continu één of een beperkt aantal van al hun talenten gebruiken en daar al hun energie in en bij verbruiken. Ze zijn het gewend, kennen hun complete set van talenten niet en slaan onvoldoende acht op hun interne natuurlijke energieleveranciers.
Zelf heb ik, door de ervaring met een burn-out, dat kunnen en mogen ervaren. Je gaat dan voor jezelf te ver, negeert door welke oorzaak ook signalen die je zeggen dat je over je eigen streep gaat, kan jezelf niet meer optimaal geven en raakt verzeild in een lang proces van herstel met alle gevolgen van dien.

Je hoeft niet op vakanties te wachten om weer energie op te doen en ‘ontspanning’ te zoeken. Beter is het om die vakantie als een extra aanvulling te zien die je eigenlijk niet helemaal niet nodig hebt maar een extra cadeautje, uit luxe, aan jezelf is.
In Thailand kunnen de meeste mensen een vakantie zoals die in onze ogen zou moeten zijn helemaal niet betalen. Ze weten ook niet wat het is. Wat ik inmiddels opmerk is hoe ze hun krachten sparen, tijdens de dag tijd voor zichzelf nemen, met aandacht hun rijst planten en regelmatig stil zijn en uitsluitend voelen. Ze doen hun ding maar laden daarnaast ook in ontspanning zichzelf op. Ze communiceren oprecht en nemen veel zaken niet al te serieus op zo lijkt het. Er is een grote mate van tevredenheid ervaar ik en alles gaat met een (glim)lach.

In jouw set aan talenten, je geboortegift, heb je zeker een aantal talenten die je door ze in te zetten juist continue energie leveren. Denk er maar eens over na wat jou vroeger als kind plezier en energie opleverde. Misschien was dat iets sportiefs, misschien iets verzamelen, misschien een fantastische hobby, wandelen, of met een veertje of touwtje spelen met de kat…

Wellicht een tip om in de vakantieperiode eens te overdenken. Zijn juist die zaken, jouw voortdurende energiebronnen, niet wat erg ver op de achtergrond geraakt? Hoeveel tijd besteed je er nog aan? Heb je er wel eens bij stil gestaan dat door juist op je persoonlijke energieleveranciers in te zetten je fijner in je vel zit, er beter voor jezelf en je omgeving bent én betere prestaties levert.

Iets minder hard met slechts een paar van je talenten werken biedt je een eenvoudige mogelijkheid om continu je persoonlijke batterij op te blijven laden terwijl er ook energie wordt afgeleverd. Net zoals de wandelaars op de foto hiernaast die hun rugzakje met talenten met solarcellen tijdens het lopen eenvoudigweg voeden.

Frans Captijn

Ga veranderingen aan als bamboe

In mijn loopbaan heb ik veel mensen gekend die enorm veel moeite hadden met alle veranderingen die op hen af kwamen. Hoe ga je daar nu mee om? Vragen als; Waarom kunnen de dingen, zelfs die goed zijn (of lijken) niet bij het oude blijven? Kan er nu niet eens eindelijk rust komen? Ik wil niet mee met al die veranderingen tenzij ik vooraf precies weet waar ik aan toe ben en wat het me voor verbeteringen oplevert.
Misschien ken je deze mensen ook wel of, en daar is niets mis mee, ben je er zelf een. Wellicht dat dit blog je ook eens een andere invalshoek biedt.

In mijn ogen sluiten dit type mensen hun ogen voor de realiteit. Zeker in het mooie Thailand waar ik verblijf en het Boeddhisme waar ik mee om mag en kan gaan leer je anders te kijken. Toch… voor de invalshoek die ik graag met je wil delen heb je dat niet eens nodig.

Alles, maar dan ook alles, verandert. Dat is één groot continue proces. Heb je daar wel eens bij stil gestaan. Het voelen door je lichaam, het beeld dat je ontvangt door te kijken en de geluiden die je hoort… ze zijn er alleen maar in het hier en nu. Niet in het verleden of in de toekomst en… ze veranderen voortdurend!
Zelfs een stilleven als schilderij verandert voortdurend. Dit alleen al door de lichtval maar ook door de energetische energie die er omheen hangt én die jij, afhankelijk van hoe jij je voelt, er naar kijkt. Ook een muziekstuk waarvan tonen en melodie in partituur vastliggen verschilt keer op keer ook al wordt het door de zelfde persoon gespeeld. De passie die de persoon er in legt en de wijze waarop en de emotie waarmee jij er naar luistert verschilt keer op keer. Luchten wisselen, zaken verouderen en andere komen nieuw op.

Gekscherend heb ik wel eens tegen mensen die zoveel moeite met veranderingen hebben gezegd dat ze zich nooit druk hebben gemaakt over het feit dat ze met hun voeten niet meer in hun kinderschoentjes passen. Alles verandert, als een continue aaneenschakeling van dingen die zijn. Alleen onze gedachten gaan steeds terug en vooruit en zorgen voor een continue gevoel van ‘lust’ naar waar je je goed bij voelt of wat je zo graag wilt hebben om (nog) gelukkiger te worden. Onrust ook. De vraag is daarbij echter; ‘Wat is dan voor jou geluk’, maar dat is misschien iets voor een ander blog.

Wat Thailand en het Boeddhisme me wel oplevert is dat de meeste, zo niet alle, zaken draaien om het feit hoe JIJ er naar kijkt en hoe stabiel JIJ in het leven staat. Dat is vergelijkbaar met bamboe, een plant die niet voor niets zowel in het logo van stichting ESIEA als in dat van Villa-Asia voor komt.

Bamboe staat voor geworteld zijn in jezelf, mee bewegen en steeds weer groene loten produceren. Voor het langzaam maar zeker anderen laten profiteren van jouw pracht, van dat wat jij hier op de wereld komt doen. Dat is niet jezelf profileren maar gewoon zijn wie je echt alleen maar bent (je bent mooi en goed genoeg) en de tijd geven om zaken te laten rijpen en zo nodig, als zaden gepland zijn, te laten doorwoekeren…

Als jij in jezelf goed geworteld bent dan beweeg je, vanuit innerlijke stabiliteit, flexibel mee met alle veranderingen en accepteer je dat wat er voor en om je heen gewooneg ontstaat. Op jezelf heb je invloed op je omgeving zo goed als niet, hoewel je dat soms wél denkt. Investeren in jezelf levert je energie op die je weer kunt gebruiken om jouw missie hier, jouw kwaliteiten en talenten, tot wasdom te laten komen.

Goed voor jezelf en goed voor anderen én een hoop minder gezeur op de wereld.

Veranderingen aan gaan als bamboe kan zo gek nog wel eens niet zijn.

Frans Captijn