Bezuinigings en verbindings tip voor het nieuwe jaar. Drink weer koffie met vrienden en kennissen thuis.

Ik kreeg een uitnodiging om een paar weken geleden op een zondagmiddag een bijeenkomst van een groep mensen uit de Filipijnen bij te wonen. Een zalige Filipijnse lunch inbegrepen. Het werd een gastvrije ontmoeting en beleving.

Op enig moment ging het gesprek er over hoe je geld zou kunnen besparen en ook nog eens beter met mensen om je heen daadwerkelijke verbinding kon leggen.

Een van de jonge dames uit de groep wierp op dat je dan gewoon weer thuis moest gaan koffie drinken in plaats van naar de Starbucks te lopen. De koffie thuis was ook nog eens beter en thuis kwam je tenminste op echte verbinding en verhalen. Even viel het stil en er werd gelachen. Ik lachte mee. Er zit wat in...

Volgens mij denkt elke onderneming en ook hier elke Thai dat je goud geld aan koffie kunt verdienen. Met Starbucks geloof ik daar overigens best in hoewel dat voor mij toch meer met een grote show te maken heeft en niet meer met koffie. Knap om zo’n imago te gronden.

Daar waar ik woon komen de koffieshops als paddenstoelen uit de grond. Alsof iedereen er naar smacht om elke minuut van de dag koffie te willen drinken. De meeste shops blijven echter op een enkele voorbijganger na leeg.

En het knappe concept van Starbucks lijkt meer te gaan over het achter de grote ramen zichtbaar zijn voor anderen en de selfies die je kunt verspreiden dan over de kwaliteit van de koffie. Mensen weg gedoken achter laptops of opgezogen in hun tablets of I-Phones. Meer en meer is mijn ervaring dat er veredelde werkplekken worden aangeboden waar je uit je kartonnen bekertje met een groot logo in ieder geval zo min mogelijk daadwerkelijk met mensen communiceert, je absoluut niet bezig houdt met de inhoud van je bekertje, en waar je nog een zeer pittig bedrag voor moet neerleggen ook.

Ik denk dat de jonge Filipijnse dame een punt maakte. Ik herinner me nog hoe buren, de melkboer, de bakker en de schillenboer thuis bij mijn moeder aan tafel aan schoven. Mijn moeders 'koffie shop' was eigenlijk altijd open. Haar super kwaliteit ‘Koetosari koffie’, jawel, mijn vader was er ooit hoofdvertegenwoordiger van, prezen en de verhalen over van alles wat zich in onze families, onze omgeving, ons land en ook wat er zich voor zover dat toen bekend was in de wereld afspeelde. We kenden elkaar en er stroomde energie tussen mensen.

En dat koffie drinken? Dat kostte toch niets. Ach ja, een Melitta filter, duinwater uit de kraan, een beetje gas om het water te koken en natuurlijk de met de (hand) koffiemolen door mijn oudste broer gemalen bonen. Je liet mensen daadwerkelijk in je keuken en woonkamer kijken. Hele normale gastvrijheid toen. Nu ik dit zo typ komt dat zalige gevoel weer helemaal in me terug en ruik ik zelfs de koffie weer.

Ze heeft gelijk die Filipijnse jonge dame, verbinding en besparing. Een groots ding is om weer lekker thuis met vrienden en kennissen koffie te drinken en een goed gesprek over van alles en nog wat aan te gaan. Een antwoord op besparing en verbinding.

Frans Captijn (Gangey Gruma) 

captijninsight@gmail.com

De waanzin van Kerstmis alleen in Thailand?

Zelfs mijn hond Kadhow is de weg een beetje kwijt. 

Plastic bomen, geen geur van het bos, glinsterende ballen maar niet om te spelen. Dat is toch geen uitnodiging om daar de unieke lucht van je plas op achter te laten? Ik probeerde hem uit te leggen dat al deze show met Kerstmis te maken heeft.

Kerst, kerst, wat de f... is kerst in zijn land, lijkt hij te denken als hij voor het in zijn ogen gedecoreerde stuk plastic zit. Hij is een Thaise boeddhistische tempelhond en begrijpt er helemaal niets van.

De laatste jaren zie ik het fenomeen 'Kerstmis' in Thailand hand over hand toenemen. Overal, in winkelcentra, straten, pleinen, restaurants en zo voorts wordt geprobeerd een kerstsfeer te creëren. Het personeel van de Tesco Lotus (een soort van super Albert Heijn xxxxxxxxxL) draagt achter de rijen van kassa’s al weken een kerstmuts en de muziek van 'Let it snow' raast door de winkel. Wat een klucht. Zeker is dat het hier met 34 graden Celsius 100% opnieuw dit jaar zeker niet zal sneeuwen. Het is allemaal één grote show. In ieder geval voor Kadhow en mij. Gemaakte gezelligheid.

Kerstmis, misschien is het schokkend nieuws, heeft te maken met de betekenis van de geboorte van Christus en dus met het christendom als een religie. Wikipedia geeft aan dat in Thailand het christendom slechts 1,2% van de nationale bevolking vertegenwoordigt. En dit aantal zegt natuurlijk helemaal niets over wie van die kleine groep mensen ook echt praktiserend zijn. Dus waarom haast overal hier kerst versiering?

Kerstmis heeft helemaal niets te maken met het geven van cadeautjes aan elkaar, hoewel er een oud verhaal is van drie Koningen / Wijzen die Christus, als een pasgeboren baby, geschenken aanboden.

Kerstmis heeft te maken met hoop, vrede, een nieuwe start, toekomst, doel, verbinding, een manier van leven, familie (een heel belangrijk iets in Thailand), en nog veel meer. Maar helemaal niet met kopen, kopen en nog eens kopen, marketing als tijdelijk geluksmoment. Dat is wat mensen ervan hebben gemaakt.

De gekte van Kerstmis alleen in Thailand? Helemaal niet natuurlijk! Eigenlijk is het over de hele wereld een van de vele marketing spektakels geworden. Gewoon nog een fenomeen op de steeds langer wordende lijst om geld te verdienen, om te verkopen, door een sfeer te creëren om iets te moeten 'vieren'. Maak je vooral niet zo druk om welke achtergrond ook. Ga mee met de massa, loop naar de kassa en... koop!

Naar mijn mening en beleving de basis missen en wederom een externe show maken om mensen te helpen kopen of om te geven. 

Kerstmis, ik vind het een beetje triest, is wereldwijd steeds meer een economisch partijtje. Het draait helemaal niet om toekomst of om gelukkig zijn.

Dit blog van deze week? Wellicht een open deur en toch. Gewoon een uitnodiging om daar misschien eens een moment bij stil te staan. Om niet te geloven in al dat uiterlijke vertoon en die campagnes, en eens terug te gaan naar de werkelijke roots zo op het einde van het jaar.

Ik hoop dat ik met mijn verhaal de plank voor jou volledig mis sla (omdat jij het verhaal totaal herkent). Ik wens je dan ook een Zalig kerstfeest.

Frans Captijn (Gangey Gruma) 

captijninsight@gmail.com

Hoe creëer je rust in je hoofd, kalmeer je je gedachten?

Regelmatig kreeg ik tijdens ochtendmeditaties de vraag hoe je je gedachten kunt kalmeren en wat meer rust in je hoofd kan creëren.

Vorige week kreeg ik opnieuw deze vraag van een voormalige gast. Ik denk dat veel mensen regelmatig met deze vraag in hun hoofd spelen. En nee, dit is geen truc, er is ook geen knop die je in je hoofd om kunt zetten, het is een kwestie van continu oefenen en het jezelf aanleren. Waarom zou je het dus niet gewoon proberen om er een routine van te maken en al zeker met betrekking tot die gedachten die je zo storen?

Hoe dat dan werkt?

De trigger is dat je je bewust bent van een gedachte die je stoort. En van die storing wil je dus kennelijk af.

Als je je hiervan bewust bent, kun je van een afstandje naar dat proces kijken. We noemen dat ook wel contemplatie. Het is een prachtige en kansrijke ervaring om te beseffen en te erkennen dat er in dit proces ten minste drie rollen of 'actoren' zijn. De gedachte op zich, jij zelf, en de mogelijkheid die je hebt om in de rol van waarnemer te springen om naar dat proces te kijken.

In die situatie plaats je jezelf dan ook eigenlijk in de rol van de waarnemer van je denkproces, terwijl je van een afstandje je gedachten bekijkt. Op deze manier is het niet nodig om je vast te klampen aan die gedachte. Je kunt er naar kijken en door er verder geen energie aan te geven kun je die gedachte net als een wolk in de lucht laten wegdrijven. Je kijkt zonder te oordelen. En dat is niet zo eenvoudig als het er op het eerste gezicht uitziet. Het is een kwestie van je geest er in trainen.

Hoe kun je dan kijken zonder te oordelen?

# Het eerste wat je hoeft te doen is je gevoelens observeren. Je kunt je ongemakkelijk voelen, angstig, bezorgd, boos of wat dan ook. Overweeg het en fluister tegen of in jezelf: "Ik voel .... (noem dat specifieke gevoel of die gevoelens die je ervaart). Ik wil dit gevoel niet. Ik laat het gaan."

# Ten tweede weet je dat deze gedachte slechts en alleen een gedachte is. Het creëert gewoon dat gevoel en is op zichzelf niets meer. Dus ja, je kunt het zeker weten loslaten.

# Het derde punt is dat je moet begrijpen dat elke gedachte, al je hele leven lang, slechts tijdelijk is en niet eeuwigdurend.

# Daarna, als de laatste vierde stap, moet je begrijpen dat jij niet deze gedachte bent. En net zoals jij niet je gedachte bent, ben je dus ook niet je gevoel. Je hoeft het je niet te laten beïnvloeden. Dus laat het los.

In boeddhistische meditatie noemen we dit proces Satipatthana.

Wees je er meer bewust van en probeer het dagelijks uit om meer rust in je hoofd te krijgen en weer zelf, in plaats van je gedachten, meester over je leven te worden.

Frans Captijn (Gangey Gruma) 

captijninsight@gmail.com

Black Friday en Cyber Monday gemist. Ik had me zoveel geld kunnen besparen en... dat deed ik ook!

Jawel hoor, achter het net gevist!

Soms word ik er pijnlijk aan herinnerd dat het niet meer op de ‘sociale’ media zijn, geen kranten meer lezen en haast geen televisie kijken ook zijn nadelen kent. Te laat moest mijn zus me er aan herinneren dat het Black Friday en Cyber Monday was geweest. Ik had het gemist... Ik had me zoveel geld kunnen besparen en al die kortingen heb ik door mijn vingers laten weg slippen. Super jammer.

Black Friday en Cyber Monday? Ik had er nog nooit van gehoord en toch schijnt het hele volksstammen in hun greep te hebben gehouden. Een vorm van super uitverkoop en zeker met de over het algemeen duurdere decembermaand in het vooruitzicht was dit dus een gemiste kans. Of toch niet?

Het schijnt weer een nieuwe marketing truck te zijn en, slechts mijn beleving, jawel daar trappen we dus weer in. Want als je een heel klein beetje dieper in dat fenomeen duikt dan mag je je in alle redelijkheid afvragen wat er nu eigenlijk in die super aanbiedingen wordt aangeboden. Marketing laat je er in geloven dat je in je leven niet zonder kunt en/of er niet meer bij hoort als je er niet aan mee doet. Het draait om kopen, kopen en nog eens kopen. Of je er nu wel of niet het geld voor hebt en of je het nu wel of niet (ik zeg dus gewoon maar heel eenvoudig NIET) nodig hebt. Het is goed voor de economie en dat geldt zeker ook voor al die persoonlijke leningen waar grof geld aan wordt verdiend. Een schuldenlast waar je heel lang aan vast blijft zitten en waardoor je uitgaven mogelijkheden feitelijk alleen maar krapper worden en in heel veel gevallen ook blijven omdat je van die leningen haast niet meer af komt.  
Weer een tijdelijk speeltje of dingetje er bij. Tijdelijk geluk. Snel kom je er achter dat het alweer verouderd is en wordt je op misschien wel een nieuw fenomeen ‘Saving Wednesday’ (als het er al niet is) er aan herinnerd dat je je inmiddels ouwe troep beter weg kunt gooien en toch eigenlijk wel in moet ruilen voor wat nieuws. Je hoort er anders immers niet meer bij, bent uit de tijd en kunt niet meer mee.

Zoals mijn hond zijn vacht regelmatig lekker uit schudt zo deed ik dat ook maar eens even. En inderdaad is mijn vacht wat dunner maar dat schudden zorgde er, net als bij hem, wel voor dat ik met een lach op mijn gezicht constateerde dat ik die Black Friday en Cyber Monday helemaal niet gemist had. Ik had nog veel en veel meer bespaard. Ik had er namelijk helemaal niets aan uitgegeven omdat ik ook geen behoefte of door anderen (marketing) aangekweekt verlangen had om iets van die boel aan te schaffen. Ik had en heb het niet nodig om een super fijn en waardevol leven te leiden.

Wat een verademing en wat een super goede vangst. Die lokroep, of het aanbod om te kunnen besparen is immers niet meer dan schreeuwen om te investeren. Om te kopen en daarmee om uit te geven. 
Ik heb dus meer dan geweldig bespaard! En om dat te vieren ga ik binnenkort met mijn vriendin Japan maar eens beLEVEN. Door het missen van deze dagen heb ik dat geld kennelijk nu immers 'over' gehouden. 

Frans Captijn (Gangey Gruma) 

captijninsight@gmail.com