vrijdag 27 november 2020

Geluiden van de herfst.

De seizoenen in Thailand zijn anders dan in bijvoorbeeld Europa. Hier kennen we de regentijd en de droge tijd. Die droge tijd is onderverdeeld in een koele en een hete periode. En daarmee kom je dus eigenlijk op drie seizoenen; het regenseizoen (juni-oktober), het koele droge seizoen (november-februari) en het hete droge seizoen (maart-mei). En toch kun je lente, zomer, herfst en winter in die drie ook terug vinden.

Gisteren, herfst en het koele droge seizoen, liep ik zoals elke dag weer eens zalig in het bos. Ik wandel met Kadhow steeds op andere plekken en gisteren was dat op een plek in Chiang Mai die voor mij super goed voelt. De energie voelt er geweldig. Knisperende bladeren bij elke stap die hij en ik zetten.

Kadhow stond stil en keek om zich heen. Ik volgde zijn voorbeeld. Totale stilte of toch niet. Nee, helemaal niet. Een zachte bries, prachtige kleuren, supergrote bladeren van teak bomen en er was een geluid dat hoorde als regen in het bos of als een knapperend houtvuur. Vogels die in alle rust en in harmonie verschillende melodietjes lieten horen. Het was een meer dan mooie meditatie om je gewaar te zijn van geluiden van de herfst.

Het ‘regen’ geluid kwam van de bladeren die hoog uit de bomen, in het zonlicht, naar beneden vielen en op de bodem van droge voorgangers, die een soort van trommel vormden, terecht kwamen.
Geluiden van ver, van dichtbij, zacht en hard, uit alle richtingen om me heen, hoge tonen en lage tonen, melodie, harmonie, een fantastisch gratis ‘orkest’ dat de natuur als een soort van meditatie aanbood.

Het was weer een fantastisch moment genieten ver van een wereld die steeds harder rent… 


Frans Captijn (Gangey Gruma) 


Gepost door op 2 opmerkingen:

vrijdag 20 november 2020

Pushen helpt je kinderen niet in de juiste richting. Ze hun innerlijke drive laten volgen is de weg.

Toen ik 17 jaar was kreeg ik als verrassing van mijn pa het aanbod om samen met hem naar zijn geliefde land Oostenrijk te gaan. Geloof het of niet, met een 10-daagse busreis van De Jong Intratours (een organisatie die er, zo zag ik net, nog steeds is). We belandde in de plaats Auffach in het Wildshoenau in een klasse hotel (Platzl) met zelfs een discotheek. Een gecombineerde reis met zowel ouderen als jongeren. Super veel en fijne ervaringen en indrukken.

Toen we weer thuis waren wist ik eindelijk wat ik wilde worden. Touringcarchauffeur. Steeds wisselende groepen en contacten, de wereld verkennen, verantwoording en vooral ook veel plezier. Het beeld dat ik onder andere aan die reis had overgehouden.

Zeker weten overigens, als ik die weg was ingeslagen, dat ik uiteindelijk mijn eigen reisbureau (FIT, Frans International Touringservice) gehad had. Die naam gaat overigens een groot deel van mijn leven mee. Al mijn bouwkunde projecten droegen die naam en ook organiseerde ik met gehuurde Ford Transit busjes skireizen naar Duitsland, Oostenrijk en Italië.

Toen ik van een busbedrijf een sollicitatieformulier op mijn verzoek toegestuurd kreeg, verscheurde mijn moeder die brief onder mijn ogen. Er zaten meer kwaliteiten in mij en ik moest maar verder gaan studeren vond ze. En jawel, ik deed dat.

Nu weet ik dat mijn moeder (en ook vader) vanuit hun denken en achtergrond mij feitelijk wilden pushen naar iets anders. In hun ogen toen een stapje hoger. En, let wel, dat was vanuit hun beste bedoelingen. Ze wilden er alles aan doen dat hun kinderen een goeie toekomst zouden hebben. Petje af en ik ben er ook super dankbaar voor.

Wat ze zich eigenlijk niet realiseerden was dat de weg naar het bereiken van een goede toekomst veel gemakkelijker gaat als je de innerlijke drive, ik noem het maar de ziel, vrij laat om met alle specifieke talenten die iemand in zich heeft, om de levensweg aan te gaan.

Pushen is iemand in een richting duwen die jij wil. Of dat die persoon ook gelukkig maakt en alle talenten van hem of haar boven haalt is nog maar de vraag.

Ook ik nam, naar mijn twee kinderen toe, dat push gedrag een beetje over. Het leidde eigenlijk tot niets. Generatie verschil en andere opvattingen speelden daarin ook een rol. Als ouders maak je je vaak veel te bezorgd over de toekomst van je kinderen. Je vertrouwt te weinig op hun eigen kwaliteiten om hun toekomst te laten ontstaan. Ze komen immers uit jezelf voort en die basis zou je moeten vertrouwen.

Dat pushen stoppen en de ze laten vertrouwen op hun eigen kunnen leverde verrassende resultaten op. Zo koos mijn dochter er na haar studie oriëntaalse talen (Chinees) voor om haar toekomst daarin niet te zien zitten. Ze vertrok naar Australië, ging met paarden werken en begon een nieuwe opleiding tot specialistisch automonteur ook voor de mijnbouwindustrie. En bij zoonlief draait het vooral om plezier in zijn werk en leven. Niet stilzitten maar aanpakken en er voor anderen (inclusief dieren) zijn.

Zowel dochter, zoon, als ouders happy. Het is immers hun leven. Een kwestie van vrij laten in de levensweg die zich ontvouwt. 


Frans Captijn (Gangey Gruma) 


Gepost door op 2 opmerkingen:

vrijdag 13 november 2020

De schoonheid van iets zo ‘normaals’

Een paar dagen geleden liep ik vroeg in de ochtend met Kadhow langs een boom. Ik ben er al heel vaak langs gelopen. Niets bijzonders, een boom. Misschien door de stand van de zon op dit moment viel me opeens de bast van de stam op. Ik stond stil om aandachtig te kijken. Prachtig! Een kunstwerk op zich dat veel te vertellen heeft.

Soms eens stilstaan maakt een, niet eens verborgen, wereld zichtbaar.





Frans Captijn (Gangey Gruma) 


 

Gepost door op Geen opmerkingen:

vrijdag 6 november 2020

Tantra… be-leef leven zoals het bedoeld is.

Een paar jaar geleden werd een van onze gasten erg emotioneel toen hij, op blote voeten, in zacht gras dat op zijn tijdelijke comfort zone aanwezig was, een loopoefening deed. Thuis mocht hij niet op blote voeten in huis lopen. Zonder er vooraf überhaupt over nagedacht te hebben, bleek het lopen niet alleen een bijzonder gevoel te zijn. Het vulde zijn hele wezen.
Hij voelde zich helemaal vrij door een verhoogd bewustzijn toen het gras zijn voeten, en zijn voeten het gras masseerde. Verbinding met de aarde. Het was een besef van de verbinding tussen lichaam, geest en ziel.
 
Op dat moment had hij bewust gekozen voor een (toenmalig) Villa-Asia programma om zijn leven als het ware een beetje op te schudden. Een persoonlijke ‘pit-stop’. Een afslag die hij nog maar weinig had genomen en waarbij hij een stapje over de grenzen van zijn eigen bekende comfort zone thuis zette. Een uitnodiging om aan persoonlijk meesterschap te werken en zijn ware potentieel verder te ontdekken en in de praktijk te brengen.
En zonder het ook maar te weten of te anticiperen op deze ervaring, werd zijn onderbewustzijn direct wakker om zijn bewustzijn een ‘wake-up call’ te geven. Een diep gelukkig gevoel van gewoonweg bestaan, het leven opzuigen.
Thuis besprak hij zijn ervaringen, veranderde de situatie en voelde zich veel meer verbonden / geaard en prettiger in zijn vel. Waar een plezierige ervaring niet toe in staat kan zijn…
 
De meeste mensen leven in zo’n sneltreinvaart dat de kwaliteit van hun bewust ‘zijn’ steeds verder is uitgehold. Invloeden binnen en buiten onszelf - verantwoordelijk voor een veranderde lifestyle, ‘bescherm’ mechanismen, afdek lagen en pantsers – maken het nog erger. Niet eens meer bewust dat we als een soort Russische Matroesjka pop rond lopen. En hoewel we in deze afdekking of “kleding” de vrijheid van privacy en veiligheid denken te vinden, werken deze beschermingsmechanismen meestal als harnas of ketting waaraan we die vanbinnen vast zitten. We raken afgesloten van de mogelijkheid om onze diepste innerlijke verlangens nog te kunnen horen.
 
Hoe leven weer op te zuigen? Die vraag brengt me bij Tantra waar ik me momenteel in verdiep om mijn certificaat voor docent te kunnen krijgen. 
En alsjeblieft, als je de moeite neemt om dit blog te lezen, zie Tantra dan even anders en verder dan de stereotype “opvatting” dat Tantra alleen maar over seks gaat. Boeddhistische tantra heeft meestal ook helemaal niets met seksuele praktijken te maken. Ze vormen een verheven weg tot het bereiken van zogenaamde verlichting door het ontdekken van je eigen en unieke identiteit. Tantra biedt dus veel meer en andere lagen/opties en sex is niet eens een must.
 
Het woord Tantra komt van de van origine Sanskriet woorden Tanoti (wat “vergroten”, “verbreden” betekent) en Travati (wat “loslaten”, “bevrijden” betekent). Het houdt in dat je vrijer kunt zijn door je bewuster verbonden te zijn van beleving, een hogere kwaliteit van betrokkenheid en contact.
 
Het is een avontuurlijke reis van een opnieuw ontdekken van de (diepere) werking van je zintuigen, van je energie, en van de daaraan gekoppelde sensaties, zoals ze feitelijk altijd al bedoeld waren. Een ontwaken van je zintuigen (en wat ze teweeg kunnen brengen) en energie. Een vervlechting van de energie van vele niveaus van bewustzijn van gewoon tot zeer intens. Een (spiritueel) pad om lichaam, geest en ziel verbinding te integreren.
Deze verkenning aan gaan kan een openbaring zijn die je (opnieuw) Leven met een hoofdletter “L” zou kunnen noemen. Een dieper gevoel van het leven van je bestaan.
 
Er zijn nog steeds manieren om écht te verbinden in een wereld die meer en meer verbinding verliest. Je hoeft maar een pit-stop te nemen en zelf de eerste stap te zetten. Tantra is een van de manieren om een vrij leven in een daadwerkelijke verbinding aan te gaan.

Frans Captijn (Gangey Gruma) 

Gepost door op Geen opmerkingen:
Abonneren op: Posts (Atom)