“Weet je wat de relatie is tussen je twee ogen?Ze knipperen samen, ze bewegen samen, ze huilen samen,
ze zien dingen samen, en ze slapen samen, maar zien
elkaar nooit.
Dat is wat vriendschap is!”
Regelmatig kreeg ik een spontane reactie van de jarige Job terug dat hij of zij het zo geweldig vond dat ik aan de geboortedag dacht. Nou, sorry om te zeggen, ik dacht er, met uitzonding van mijn partner, mijn kids en mijn broers en zussen, meestal niet zelf aan. Het was die machine die het allemaal voor me bewaarde en me er automatisch aan herinnerde. Een vernieuwing van de oude verjaardagskalenders die je bij mensen op de wc zag hangen. Grappig eigenlijk die plek. Had je iets om naar te kijken. En ook dat is voor velen inmiddels veranderd. De mobiel gaat immers bij velen mee de wc op. Een verslaafde behoefte naast de dagelijkse behoeften op die plek.
Eerlijk is eerlijk, ik mag niet klagen. Van een bank hier in Thailand en een paar bedrijven waar ik ooit iets kocht zijn er mensen die er kennelijk nog wel aan denken. Steevast krijg ik van hen een oprechte verjaardagswens ;).
Mijn
zoon, die veel vrienden heeft, merkte onlangs na zijn verjaardag op dat zelfs
een aantal van zijn aller beste vrienden zijn verjaardag hadden vergeten. En
dat terwijl hij zeker wist dat zijn naam nog steeds op die oude
verjaardagskalender in hun wc stond.
Niet dat hij zich dat persoonlijk heel erg aantrok maar hij had het wel opgemerkt. Mensen waar je dag en nacht voor klaar staat en waar hij ook altijd klaar voor zal blijven staan. Een probleem? Niet echt natuurlijk. En toch is het tekenend voor de echte waarde van een vriendschap. Het zijn van die kleine dingen die in vriendschappen een beetje de waarde tonen. En ook mijn dochter heeft vergelijkbare ervaringen.
En
zo kun je je dus afvragen waarom, hoeveel en waarin je investeert. Wat de
waarde is voor jou en voor die ander. En ja, dat is wel een hele zakelijke
beredenering als je ook de emotionele waarde van een oprechte vriendschap in
ogenschouw neemt. In tijden van (persoonlijke) crisis leer je je echte vrienden
kennen weet ik uit ervaring.
Van
mijn eigen ‘oude’ grote ‘echte’ vriendenkring is inmiddels weinig tot niets
meer over. En, ik zei het in het begin van dit blog al, dat ligt zeker ook aan
mij.
En
is het in veel gevallen eigenlijk ook niet heel normaal? De meeste
vriendschappen zijn slechts tijdelijk voor een periode dat je samen op eenzelfde
weg loopt. Vaak in en voor die periode niet minder oprecht. Zoals die ogen waar
ik het blog mee begon. Echte vrienden hoef je niet eens te zien. Ze zitten in je hart. En zelfs een felicitatie voor de verjaardag is niet nodig. Die oprechte wensen van hen ken je immers al lang.
Niet dat hij zich dat persoonlijk heel erg aantrok maar hij had het wel opgemerkt. Mensen waar je dag en nacht voor klaar staat en waar hij ook altijd klaar voor zal blijven staan. Een probleem? Niet echt natuurlijk. En toch is het tekenend voor de echte waarde van een vriendschap. Het zijn van die kleine dingen die in vriendschappen een beetje de waarde tonen. En ook mijn dochter heeft vergelijkbare ervaringen.
Zodra je je koers in je leven verlegt laat je vrienden en krijg je vrienden. Dat heeft heel veel met je eigen opstelling en houding te maken. Al die vrienden van de basisschool en van al die opleidingen die ik daarna mocht volgen, van de bar die ik ooit runde, vanuit mijn verschillende werkkringen en uit serviceclubs, tsjonge ik had er wat, er is nog een handje vol contacten over.
Frans Captijn (Gangey Gruma)
Bouw blog: https://pyramidhousethailand.blogspot.com
