Het aangeleerde stramien waaruit we handelen en dat ons natuurlijk gedrag verstoort. “Dieren leven niet met geesten of een God”.

Tijdens mijn masteropleiding moest ik een aantal scripties schrijven. Een daarvan was “Cultuurinvloed op risicobeleving”. Ik moest er even aan terug denken toen mijn vriendin onlangs opmerkte dat dieren niet met geesten of een God leven en zich er dus ook niet zo mee bezig zullen houden of druk over zullen maken.

De Thaise cultuur bijvoorbeeld is doorspekt met alles wat de (kwade) geestenwereld, voorouders en niet te vergeten astrologie, ‘waar’zeggerij & helderziendheid aangaat. Iets wat overigens helemaal niets met het boeddhisme te maken heeft. In dromen en in allerhande situaties en rituelen komt dat terug en ook ik, zeker door te wonen op het platteland, heb er regelmatig mee te maken.  

Niets overigens over die Thaise cultuur want ook de cultuur waaruit ik voortkom ken er nogal wat. Vaak met angst en bangmakerij als drijfveer.

Zo had ik een tijdje geleden een discussie met een aantal Filipijnse vrienden. Bij hun is bijvoorbeeld in de opvoeding en door de kerk meegegeven dat je ‘God vrezend’ moet zijn. Wat een flauwekul (voor mij) als God juist liefde is. Daar hoef je dan toch niet bang voor te zijn? Maar goed, het is slechts een voorbeeld.

Binnen culturen krijg je vanaf je geboorte, goed bedoeld door je ouders, je omgeving, school. kerk, etc., nogal wat “groepsgeaccepteerde stramienen’ met de paplepel ingegoten.

Zonder erover na te denken accepteer je die meestal en is het jouw waarheid geworden. Velen slaan zelfs regelmatig door, door te stellen dat mensen die iets anders aanhangen of denken toch niet echt deugen. Binnen geloof gaat dat voor mij in ieder geval vanuit diverse ervaringen in mijn leven zeker op. Eigenlijk te triest voor woorden.

We zijn allemaal geprogrammeerd op onze eigen manier en vanuit onze eigen achtergrond, en de meesten geloven dat (alleen) hun programma goed is. Eigenlijk aardig neurotisch.

En volgens mij heeft ze gelijk. Inderdaad regelmatig, als je er niet eens vanaf een afstandje tegenaan kijkt, een ballast die dieren niet kennen.

In mijn opinie is Leven (God, Grote Geest, Essentie of hoe je het maar wilt noemen) gebaseerd op en/of synoniem met Liefde, Groei, Vooruitgang, Ontwikkeling, Intensiteit, Schoonheid enzovoort. Puur positieve energie om met je leven te dienen waarvoor je hier bent gekomen en niet om te worden tegengewerkt door dat wat mensen allemaal voor je verzonnen hebben om in de groepspas te kunnen en te blijven lopen.

En ja, we kennen dan wel bidsprinkhanen en toch… volgens mij bidden ze wellicht heel niet en leven ze op dit punt wat luchtiger en aardig zonder vrees. 

En als nabrander, in relatie tot deze tijd, dieren hebben ook geen last van afstand moeten houden, medische of niet medische mond-neuskapjes moeten dragen of wat voor andere verzonnen maatregelen dan ook. Hoe zalig om natuurlijk te leven...  

Frans Captijn (Gangey Gruma) 

email: captijninsight@gmail.com  

Foto blog: http://franscaptijnhisworld.blogspot.com
Bouw blog: https://pyramidhousethailand.blogspot.com

Zalig om een leeg hoofd te hebben

Afgelopen zondag, na mijn dagelijkse meditatie en yoga, bedacht ik me hoe zalig het is om weer een leeg hoofd te hebben. Hoe anders dan jaren geleden.

Als jong ventje had ik dat natuurlijk ook maar daar stond je toen helemaal niet bij stil. Je ouders boden je de veiligheid en je was aardig vrij om te doen en laten wat je wilde. De wereld lag aan je voeten om te ontdekken en je kon bijna alles zeggen wat je wilde. Er werd zelfd vaak om gelachen.

Met de jaren en met de drukte liep dat hoofd van me vol. Het zal bij de meeste mensen niet anders zijn.

Nachten tollen en prakkiseren. Complete tijdverspilling was het.

En ja het heeft effe geduurd om nu in die staat van leegheid te zijn. Zoals het stap voor stap kwam zo heeft het ook stap voor stap afscheid genomen. Afgelopen woensdag op de kop af acht jaar.

En eigenlijk is het me ook nog niet eens opgevallen hoe dat gegaan is. Mijn leven, nee levensstijl, heeft een andere routine gekregen. Geen sociale media, niet of zeer spaarzaam nieuws volgen, die dagelijkse meditatie en yoga, me minder druk maken (geen stress, me minder van alles wat er om me heen gebeurt aantrekken of opwinden), niet meer in grote groepen menigten, niet meer op de voorgrond hoeven of willen staan, geen horloge, geen deadlines, niet hoeven of willen presteren, geen status, nog meer lachen, en ga zo maar door.

Het heeft alles te maken met ‘schoonmaak’ houden en vooral nu ook zelfbescherming tegen de overkill aan informatiestromen.

Het voelt super en ik ben er dankbaar voor.

Adem in, adem uit zeg ik vaak tegen mijn kids en… volg vooral de meute niet om er bij te willen horen. Wees lekker jezelf en voel je vooral vrij.


Frans Captijn (Gangey Gruma) 

email: captijninsight@gmail.com  

Foto blog: http://franscaptijnhisworld.blogspot.com
Bouw blog: https://pyramidhousethailand.blogspot.com

Het (on)geluk straalt ervan af. Om die trieste show van schijnvertoning van anderen hoef je je niet op te winden.

Van Facebook en andere sociale media weten we inmiddels wel dat de meeste lachende gezichten op foto’s niet spontaan zijn en prachtige verhalen slechts schijn zijn. Het ware verhaal en gezicht zit vlak voor en vlak na de selfie.

Afgelopen week werd ik een paar keer geconfronteerd met verhalen over mensen die werkelijk alles uit de kast halen om erbij te kunnen blijven horen. Ze zitten diep in de financiële schulden en nagenoeg iedereen weet hoe slecht ze ervoor staan. En toch gaan ze door met lenen, de volgende creditcard en vooral aan vrienden op allerhande wijzen tonen hoe gelukkig ze kunnen leven. Alsof ze zelf totaal niet door hebben dat ze niet met geld kunnen omgaan. Eigenlijk is het te bizar dat het kan en ook dat voornamelijk vrienden er instinken en ook nog eens geld aan dit soort types willen lenen na het aanhoren van ‘blaartrekkende’ trieste verhalen.

De mensen die me die verhalen vertelden waren er redelijk van ‘over de zeik’ en dat vind ik eigenlijk te ver gaan. Je mag er trots op zijn als je anders leeft en jezelf niet in de schulden steekt voor het uiterlijk vertoon om erbij te kunnen blijven horen. Iets dat uiteindelijk op veel ellende uit loopt.

En verder… van een afstandje ernaar kijken en ‘nee’ zeggen tegen die blaartrekkende verhalen om geld. En als dat dan een ‘vriendschap’ kost dan kun je je afvragen wat die vriendschap dan werkelijk waard was.

Leven zonder schulden iets dat ik van huis uit heb meegekregen en wat mijn leven lang al super voelt. En wat anderen doen… lekker doen. Het is allemaal gebakken lucht.

Frans Captijn (Gangey Gruma) 

email: captijninsight@gmail.com  

Foto blog: http://franscaptijnhisworld.blogspot.com
Bouw blog: https://pyramidhousethailand.blogspot.com

Wuhan en de toekomstige nog grotere afstand maatschappij

Alles gaat voorbij en ook het Wuhan virus loopt op zijn eind want het griepseizoen is immers voorbij. 

Mijn vriendin merkte vorige week terloops op dat het wel op een soort van ‘moderne’ derde wereldoorlog leek. Die opmerking liet me denken.

Al het negatieve wat het virus, en vooral de ‘rijkdom’ aan maatregelen, heeft opgeleverd aan mensen die er ziek van zijn geworden, soms aan zijn overleden, al het persoonlijk leed en ook de grote groep die zijn hersteld zijn zo langzamerhand wel bekend. Dagelijks een overkill aan informatie alsof er in de wereld niets anders meer is om over te praten.

Alle neveneffecten zijn minder bekend. Om er zo maar eens een paar te noemen; Een toename van huiselijk geweld, criminaliteit en zelfmoorden. Werkeloosheid (en daar waar ik nu woon betekent dat in de meeste gevallen geen werk, geen geld). Bedrijven die failliet zijn geraakt, ziekenhuizen (hier) die volliepen door een alcoholverbod. Ik hoorde over een sterke toename van overgewicht en daardoor verhoogd risico op hart- & vaatziekten door thuis zitten, etc..

En voor mij nog wel het meest schrijnende. De face-to-face afstand tussen mensen is over het algemeen toegenomen.  

Ook andere effecten.

On-line shoppen en thuis werken zijn super in trek geraakt bijvoorbeeld. Veel innovatie en creativiteit met, jawel, het internet (Welvaart?). Onlinebijeenkomsten en vergaderen. Ook zijn familiebanden in veel situaties juist weer aardig aangetrokken. Er was weer tijd voor elkaar. Ook om te lezen.

En om van dichtbij wat ervaringen te vertellen. In de acht jaar dat ik hier nu woon hebben we nog nooit zo’n schone lucht gehad. De benzine kost hier op dit moment maar 45 Eurocent per liter. Meer dan drie duizend basis huishoudboodschappen zijn voor een periode van drie maanden tussen de 35 en 65% goedkoper. Een grote verrassing vorige week was dat ik voor een periode van drie maanden een stevige korting op mijn ziektekostenverzekering kreeg. Slechts 2,45 Euro voor een maand (normaal twaalf vijftig).

Die schone lucht vind ik werkelijk geweldig. Het laat weer eens zien hoe wij de wereld omzeep aan het helpen zijn en denken de baas te zijn over de natuur. En kijk ons nu, In veel landen zitten we opgesloten in onze huizen en de natuur bloeit weer op. Ik schreef er al eerder over. De natuur is de baas, niet andersom.

Wat gaat de toekomst brengen en vooral, wat gaan we met deze les doen?

"Why did it take a virus to bring people back together?

Sometimes you have to get sick before you start feeling better"

Een vraag van een jong meisje en het antwoord van haar vader die haar voorleest over een virus vlak voor het slapen gaan. Een kort filmpje (link onderaan) van Tom Foolery.

Beseffen we eindelijk dat geluk niet afhangt van harder hollen en (meer) consumeren?

Of is de narigheid weer snel vergeten en komt er een inhaalslag?

Historisch gezien ligt het laatste in de lijn der verwachtingen en is het volgens mij afwachten op de volgende grote onverwachte crisis om ons voor de zoveelste keer wakker te schudden over waar het leven echt om draait. 

Onze afstand tot elkaar blijft in ieder geval helaas groeien. Ik vind de woorden ‘afstand maatschappij’ die inmiddels geboren zijn dan ook meer dan triest. 

Velen verklaren mij voor gek dat ik ‘genoegen’ neem met een vervroegd pensioen van 35% omdat ik op een leeftijd van 54 jaar stopte met werken in plaats van tot mijn (vol) pensioenleeftijd door te gaan met al mijn stars and stripes die ik op mijn uniform in al die jaren daarvoor verzameld had. Zalig om er nu van verlost te zijn. Het was op het eind een aardige gouden kooi vol stress en het moeten dealen met afgunst.

Ik geniet, dankbaar tot in ieder geval vandaag nog steeds supergezond, al acht jaar van meer dan happy Leven.

Blijf wakker na ook nu weer een grote les, je tijd raakt op… Ga wellicht wat anders Leven na de ontdekking waar je leven echt om draait...

Wie weet kan het kijken naar dat filmpje van Tom Foolery  (net vier minuten) je bij die stappen nog wat extra helpen. 

Frans Captijn (Gangey Gruma) 

email: captijninsight@gmail.com  

Foto blog: http://franscaptijnhisworld.blogspot.com
Bouw blog: https://pyramidhousethailand.blogspot.com

Andere eetgewoonten

We werken inmiddels nu twee maanden gestaag aan ons bouwproces. 

Elke ochtend ruim de tijd om lekker buiten te ontbijten en bijna elke avond ergens uit eten. Mijn broekriem heb ik inmiddels twee gaatjes strakker moeten zetten en als ik even terug kijk dan is er voor wat betreft mijn eetgewoonten aardig wat veranderd. 

Fruit, fruit en nog eens fruit. Groenten en allerhande kruiden,

Hier in het dorp in Isaan en op het platteland is het niet meer dan normaal. Phatsamon haar moeder teelt nog al wat en ook op ons eigen land is inmiddels al aardig wat gezaaid en verbouwd. 

We volgen inmiddels het seizoen en op dit moment is dat vooral mango, druiven en watermeloen. Bananen het hele jaar door en ook appels, sinaasappels, citroenen, etc.. Aan groenten kool, snijbonen, spercibonen, wortel, (veel) knoflook, lenteuitjes, tomaten, komkommers en noem maar op. En allerhande verse kruiden uit de tuin ontbreken ook niet. Het is voor mij dagelijkse kost. 

En het vreemde is, in Nederland liet ik fruit nagenoeg altijd liggen. Een hap in een appel of banaan leverde haast direct allergie bij me op. Hier heb ik er bijna nooit last van. Waarschijnlijk omdat de zaken hier onbespoten zijn. 

Wat van mijzelf eigenlijk nog over is, is de dagelijkse boterham met pindakaas. Ook aardappelen heb ik al twee maanden niet gezien. 

Eigenlijk best lekker (en ook veel gezonder) en hoe het dichtbij vers wordt klaargemaakt is erg aantrekkelijk ;). 


Frans Captijn (Gangey Gruma) 

email: captijninsight@gmail.com  

Foto blog: http://franscaptijnhisworld.blogspot.com
Bouw blog: https://pyramidhousethailand.blogspot.com