Huichelaars,
ik heb er volgens mij een zesde zintuig voor, ben er alert op én gevoelig voor.
Volgens
mij gaat het onkruid dat voor een groot deel, alweer elf jaar geleden, een grote
bijdrage leverde aan mijn burn-out nooit meer uit mijn systeem weg. Er gaat
geen maand voorbij of dromen over huichelaars waarmee ik ben omgegaan komen
weer op.
Huichelaars
zijn van alle tijden en tref je helaas ook wereldwijd. Berichten die ik nu regelmatig hoor of krijg over
‘smerige’ praktijken en 'vieze spelletjes' hebben dan ook helaas invloed op me. Bedrog,
onderdrukking, corruptie, kwaadaardigheid tegenover mensen en dieren, moord, etc.,
maken me bedroefd en zelfs weleens wat opstandig. Ik ben soms verbijsterd over de
macht van misstanden en hoe mensen er mee weg (lijken te) komen.
Voor
mij zijn huichelaars mensen van wie de buitenkant absoluut geen afspiegeling is
van hun binnenkant. Netwerkers van huis uit hebben ze mooie praatjes, een
glimlach of grijns op hun gezicht, vaak veel ‘vrienden’ en ‘kruiwagens’ op vele
niveaus waardoor ze voor hun praktijken zijn ingedekt. Ze praten daar waar het
hun uitkomt recht wat voor de wereld om hen heen totaal krom is. Hebben altijd wel
een excuus en liegen als de beste. Regels voor anderen gelden voor hen niet. In
een machtspositie lopen ze ook nog eens met witte boorden rond of dragen zelfs
een uniform. Hun drijfveren zijn eigen belang. Macht, geld, zogenaamde status,
bewondering (narcisten), jaloezie en vaak, dieper gekeken, ook angst.
De
bron van dat wat we doen ontspringt in ons hart. Kwaad zowel als goed. Huichelaars gebruiken twee verschillende maskers, 'gezichten'.
Oprechte mensen hebben geen masker nodig. Je
hoeft dan immers maar te zijn wie je echt bent. Mensen die het hart op de juiste plaats
hebben geven stabiliteit en houvast in je leven. Huichelarij daarentegen maakt
de wereld rot.
Wie
goed doet, goed ontmoet. Eigenlijk, de wet van Karma (actie en reactie). Mijn
moeder zou zeggen; “Maak je niet te druk, ze krijgen uiteindelijk hun trekken
wel thuis”. Iets dat ik niet alleen geloof maar waarop ik ook vertrouw. In de
praktijk ben ik inmiddels gelukkig al aardig wat ontmaskeringen van huichelaars tegengekomen.
Het
blijft voor mij een leerproces met daarin juist niet te veel aandacht aan die
huichelaars en hun praktijken te geven. Een kwestie van herkennen, niet van de
leg raken en snel de focus verleggen naar dat wat in de meeste mensen juist zo
gigantisch deugt en voor goeds uit het hart komt en die voorbeelden te volgen.
Frans Captijn (Gangey Gruma)
