Over de generale excuses om NIET je droom te kunnen leven.

Afgelopen week, ik weet niet of het toeval was, kwam spontaan een aantal keren het gesprek op over de excuses die je allemaal hebt om niet je droom te kunnen leven. Individueel brachten mensen uit Ierland, Nederland, Brazilië en Frankrijk het ter sprake.

Het eerste dat we in de gesprekken ontdekten was dat het leven van je droom veel of misschien wel alles te maken heeft met ruimte geven aan je missie en gebruik maken van je volledige potentieel aan persoonlijk meesterschap. Feitelijk geef je maximale ruimte aan jouw unieke bijdrage aan de wereld om je heen. Je totale en exclusieve set aan talenten en gaven delen met mensen die er op zitten te wachten. En het mooie is daarbij ook nog eens dat de bijdrage aan jezelf positieve energie is en dat je, zonder het zelf misschien te weten, die positieve energie / trilling ook nog eens op een fantastische manier naar je buitenwereld uit straalt.

Het is heel normaal dat je op enig moment in je leven je jezelf vragen begint te stellen als; “Waar draait mijn leven nu eigenlijk om?”, “Ligt er nog iets voor mij in het verschiet?”, “Is dit het nu?”, “Wat doe ik met de rest van mijn leven?” etc..

De wereld om je heen en het systeem waarin je verkeert vertelt je dat je langer moet werken en veel mensen, die niet meer écht van hun werk houden, denken dat ze als ze hun pensioen ‘gerechtigde’ leeftijd bereiken, nog heel wat van hun leven kunnen gaan maken. En jawel, dat is wellicht mogelijk. Wees er echter zeker van dat je ook ouder bent en dat jouw besluit om dan ‘eindelijk weer te gaan leven’ in de herfst of winter van je leven valt.

Gemakkelijk gezegd…, moeilijk te doen… of…???

Het systeem waarin we als in een tredmolen mee lopen, onze persoonlijke achtergrond, de stemmen in je hoofd, de adviezen en oordelen die (vanuit de best bedoelde intenties) je door familie en vrienden worden gegeven, angst, schuldgevoelens, schaamte, etc.. zijn allemaal negatieve invloeden die ons ondersteunen om door te gaan met dat wat we eigenlijk niet meer willen. Om voor een leven te kiezen dat ons niet meer optimaal dient om verder te groeien en te bloeien. En op die voet doorgaan helpt de wereld om ons heen ook niet echt omdat we niet dat van onszelf geven waar we feitelijk toe in staat zijn. Misschien kun je dat nog meer als beschamend zien.

We houden onszelf gevangen in onze, door onze gedachten, opgebouwde overtuigingen, ideologieën en oordelen, zelf gebouwde gevangenis. We hebben stap voor stap voor onszelf een realiteit geschapen die ons blokkeert van de gedachten dat we nog steeds, en altijd al, vrij zijn om te kunnen kiezen en ons bewust kunnen zijn van onze mogelijkheden. Onze eigen oordelen en de oordelen uit onze buitenwereld belemmeren onze mogelijkheden om iets nieuws, persoonlijk gewenst maatwerk, te starten.

Als je voelt dat het tijd wordt om veranderingen in je persoonlijke leven aan te brengen en je droom te verwezenlijken dan hoor je jezelf praten over de ‘om-datten’, de generale excuses, die opkomen om het vooral toch maar niet (nu) te doen. En die ‘datten’ zijn precies de blokkades waarvan je denkt dat ze je in de weg staan om de sprong te wagen. Ze geven je een rechtvaardiging om opgesloten te blijven in de vicieuze cirkel waarin je rond gaat en van waaruit je altijd weer krijgt wat je kreeg.

Wees creatief, denk vanuit plezier, denk ‘out of the box’, verander je realiteit.

Vraag jezelf eens af of al die gedachten en oordelen in jezelf en van je omgeving wel écht waar zijn. Vraag jezelf andersom gedacht eens af wat het jezelf, en de wereld om je heen zou kunnen opleveren als je je dromen gaat leven. Denk eens aan de nieuwe mogelijkheden die het jou – en je omgeving – in het leven biedt.

Schoon je oordelen eens op en probeer eens los te komen van de oordelen die de wereld om je heen je probeert ‘te verkopen’. Misschien zou je je droom in je leven kunnen oordelen in plaats van dat je je generale excuses nog langer jouw leven laat beïnvloeden. Uiteindelijk ben je over het algemeen meer teleurgesteld over de dingen die je in je leven niet hebt gedaan dan die dingen waaraan je ruim baan hebt gegeven.

Elke dag dat je langer wacht om te besluiten om je droom te leven is de keuze om een dag korter van het leven dat je eigenlijk écht wilt te genieten (en helpt je om stap voor stap jezelf ziek te maken). Zeker weten dat het leven van je droom je een langere levensverwachting geeft dan blijven hangen in dat wat je eigenlijk niet langer meer wilt. 

Verlos jezelf van het kruis van je generale excuses. Het is geen weglopen voor, maar juist een toegeven aan je persoonlijke verantwoordelijkheid. 

Frans Captijn
www.captijninsight.com

Vanuit jouw wereld de wereld in stappen…

Ken je dat ook? Van die zalige momenten dat je gewoon heerlijk met jezelf alleen - of met iemand die je super dierbaar is samen - bent. Even in jouw wereld. Een gevoel van open en zonder enige angst of schaamte de knop om naar intens en open ervaren. Het gevoel hebben te kunnen zijn wie je bent. Nergens op aangesproken worden. Alles is gewoon goed, mag en kan. “Me-time”. Je maakt contact met jezelf.

Afgelopen week kreeg ik van een goede bekende een mail met een zin er in waarin ze sprak over ‘vanuit jouw wereld de wereld in stappen’. Gelijk kwam het idee in me op om me daar eens in te verdiepen. Wat een mooi beeld, vanuit jouw wereld de wereld in stappen…

Als voorbeeld gaf ze een regelmatig terugkerend moment aan waarin ze met haar man van een geweldige romantische avond genoten had. Het voelde als thuis komen in haar droom die gewoonweg werkelijkheid was. De volgende ochtend was er dan toch weer in letterlijke zin ‘werk aan de winkel’ en stapte ze vanuit haar wereld dé wereld weer in. Vaak een beetje een koude douche.

Twee beelden, jouw wereld en dé wereld.

Jouw wereld, sommigen noemen het je binnenwereld, als een maatwerk kostuum voor en om je heen. Vanuit jezelf gecreëerd. Een wereld die voldoet aan jouw persoonlijke normen en waarden. Aan jouw wensen en verlangens. Geen regels opgelegd door anderen gelden. Een wereld waarin je je helemaal ‘thuis’ en op je gemak voelt. Waarin je kunt zijn wie je bent.Anders nog, waarin je bent wie je bent.

Dé wereld, als wereld waarin je je begeeft. Je buitenwereld. Een wereld die er is en die zich om je heen ontwikkeld heeft. Een wereld waar in een continue stroom van alles gebeurt, van alles verandert. Waarin regels gelden gebaseerd op het er met elkaar kunnen of moeten leven. En op die regels en je gedrag word je aangesproken… Maar is dat dé wereld of toch eigenlijk ook jouw wereld…?

Dé wereld is immers ook een wereld zoals JIJ er naar kijkt en zoals JIJ er in acteert. Een wereld, jouw biotoop, vanuit de keuzes die jij zelf gemaakt hebt en maakt. Bewust of onbewust, opgezocht hebt. Gebaseerd op jouw oordelen en ideologieën. Een wereld die voor een groot deel gemaakt is door de aandacht die jij er aan gegeven hebt en nog steeds aan geeft. En die aandacht is gekleurd door meningen en invloeden van anderen waar jij je wat van aantrekt. Van invloeden van de media die jij allemaal voor jou als voor ‘waar’ aan neemt. Door marketing gericht op tijdelijk 'geluk', door je afkomst, cultuur en wellicht religie, etc., etc.. Het is niet de 'echte' wereld maar ook jouw wereld. En zo lang die wereld jou niet aan staat en je er zelf geen verandering in aan brengt blijf je bezig met een jezelf voor de gek houden. Met generale excuses verzinnen - die je zelf voor waar aan houdt - waarom het in jouw situatie niet anders kan. 

Toen ik nog voor het Internationale Rode Kruis werkte kreeg ik dagelijks al die zaken die er in de wereld speelden en waar het Rode Kruis bij betrokken was via internet op mijn beeldscherm. In de krant trof je de berichten meestal niet aan. Ze hadden geen invloed op bijvoorbeeld de Nederlandse economie, er waren geen Nederlanders bij betrokken en het was te ver van ‘ons bed’. De meeste mensen wisten er niet eens van. En toch speelde dit zich allemaal af in dé wereld om ons heen.

Tijdens mij masteropleiding liep ik o.a. stage bij de Media Groep Limburg. Ik kwam er bijvoorbeeld achter dat toch voor heel erg veel mensen het buurtnieuws, dat ze wekelijks gratis in hun huis aan huis krant kregen, de hoofdmoot van dé wereld is. Hoe verder weg, des te minder interessant. Veel in dé wereld heeft dan ook te maken met eigen aandacht en de relatie met jezelf.

Dé wereld om je heen is in mijn ogen dan ook beperkt en, zonder dat je er erg in hebt, grotendeels ook door jezelf gekleurd. Het is maar waar je de focus op legt en vanuit welke persoonlijke houding je er naar kijkt. En op die manier spiegelt je buitenwereld feitelijk je binnenwereld.

Ons bewustzijn heeft, anders dan ons onderbewustzijn en onbewust zijn, de mogelijkheid om te focussen en om te visualiseren. Door je focus/aandacht te veranderen, en dat is slechts een bewuste keuze, zet je je onderbewustzijn aan om die wereld waarin je dagelijks vanuit jouw wereld stapt, in een wat ander daglicht te zien.

Wellicht ervaar je stap voor stap meer dat jouw droomwereld weldegelijk om je heen aanwezig is. Je hoeft hem maar toe te laten en er in te stappen…

Frans Captijn
www.captijninsight.com

Dat wat er over blijft als er niets meer te wensen is?

De meeste mensen die over iets piekeren voelen zich niet op en top gelukkig. Ze missen iets in hun leven of kunnen niet dát bereiken wat ze zouden willen bereiken om gelukkig(er) te worden. We hebben over het algemeen een gewoonte aangeleerd om ons geluk in de toekomst te zoeken. We denken dat het daar op een of andere manier op ons ligt te wachten. We zijn altijd aan het hollen om dat te krijgen wat we nog niet hebben omdat we denken daardoor (nog) gelukkiger te kunnen zijn. Soms hebben we niet eens in de gaten dat we bovenop ons eigen geluk staan en het daarom niet eens zien.

In een programma werkte we aan het thema:  "Wensen om gelukkig(er) te zijn". Raar maar waar, bij de meeste mensen was het lijstje met wensen eigenlijk helemaal zo groot nog niet. Het begint met ‘hebbedingetjes’ die eigenlijk heel snel verdwijnen of op de achtergrond raken achter de basis zaken van bijvoorbeeld ‘een goede gezondheid’, ‘aandacht’, ‘liefde’, etc.. Op zich is het al een aardige ‘luxe’ dat eigenlijk geen van de gasten de basis behoeften uit de piramide van Maslow (De lichamelijke behoeften als slaap, voedsel, drinken, het uitscheiden van ontlasting en seks) noemde. Het beschikbaar hebben in onze cultuur van die lichamelijke zaken ervaren we kennelijk als heel normaal. Als je hier in Thailand soms om je heen kijkt zijn die basis zaken al heel vaak een super rijkdom. 

De meeste zaken die mijn gasten zich overigens wensten waren nog gratis ook. We kwamen er achter dat we zo enorm aan het hollen zijn dat we niet eens meer in de gaten hebben dat 'onszelf wat meer open stellen voor aandacht, liefde of wat bewuster met onze gezondheid om gaan', meestal alleen maar te maken heeft met een wat bewustere levenshouding en een kleine aanpassing van je levensstijl.

Maar goed, terug naar het thema. Toen de lijstjes compleet waren - en we al die wensen als ‘ingewilligd’ gingen visualiseren en voelen - toen bleek dat geweldige geluksgevoel dat we dachten te vinden toch ook maar heel tijdelijk. In dialoog er over ontdekten we dat op het moment dat al je wensen zouden zijn ingevuld er kort daarop toch weer nieuwe wensen ontstaan. Het gezegde; ‘Er blijft altijd wel wat te wensen over’, leeft dus volop. Je raakt eigenlijk helemaal nooit bevredigd en ook al zou dat zo zijn dan helpt ‘marketing’ er wel aan om je duidelijk te maken dat je er voorlopig nog niet bent…

Met die conclusie kwamen we er snel achter dat het een zinloze race is om achter de invulling van al je wensen aan te hollen. Je geniet niet méér, of te kort, van dat wat je al lang hebt. Dat waar je meestal gewoon bovenop staat. Je hoeft maar even stil te staan en naar beneden te kijken. Waar het écht om draait in dat wat je doet en de manier waarop jij leeft zijn je behoefte aan groei en aan bezieling. Het is gewoon de natuur die in de mens zit opgeslagen en die altijd met je aan het werk is.

En groei is het je over geven aan verandering. Als al je wensen zouden zijn ingevuld dan zul je ervaren dat je je je niet lang gelukkig(er) voelt. Je hebt verandering nodig om verder te kunnen groeien. Het invullen van al die wensen betekent geen status quo. Groei is beweging, groei is andere wegen in slaan, groei is ontdekken, groei gaat altijd door (zeker vanuit de Boeddhistische betekenis van het woord), groei kun je niet tegen houden.

Ik kwam gisteren een mooi gedichtje tegen dat er voor mij iets over zei;

Met een open hand kun je alles krijgen.

Als je iets krijgt verlies je iets anders.

Als je iets verliest kun je iets anders krijgen.

Pech wordt kans, en omgekeerd. 

Meester Dogen

Misschien moet je wel meer dingen verliezen om het fenomeen 'groei' juist meer toe te laten.

Als al je wensen zijn ingevuld blijf je adem halen. Je hebt geen idee van hoe dat gebeurt. Het is de voortdurende beweging van nieuwe dingen tot je nemen en oude dingen laten gaan. Je staat er niet eens bij stil terwijl je verder groeit.

Wensen hebben stopt nooit. Als al je wensen zouden zijn ingevuld ontstaan er weer nieuwe. Waar en langdurig geluk ervaar je als je wensen, en de invulling daarvan, bijdragen aan je verdere groei en zinvolle persoonlijke ontwikkeling. De volledige acceptatie van een proces van voortdurende verandering.


Frans Captijn
www.captijninsight.com

Zorgen maken… Nutteloos. Laat je puppy vrij...

Heb je wel eens bij deze woorden stil gestaan? Bij mij gebeurde dat afgelopen dinsdag tijdens de ochtend meditatie op de fantastisch mooie heuvel op de plek waar ik in Thailand woon. Een soort roep om er eens aandacht aan te besteden.

Thuis aangekomen ging ik er eens over denken, nou ik ging eigenlijk achter mijn laptop zitten en liet mijn vingers de vrije loop. Het resultaat lees je hieronder.

De woorden zeggen het al zo enorm goed. Je maakt je zorgen. Ze zijn er dus vooraf helemaal nog niet. Het aparte is dat jij je vaak zorgen maakt over dingen waar anderen zich helemaal geen zorgen over maken. Je creëert ze zelf in je hoofd. En als je vanaf de plek in je leven waar je nu bent eens terug kijkt dan zul je ervaren dat al die zorgen je ook nog nooit echt iets hebben opgeleverd. Ze hebben alleen energie van je gevreten.

In het Engels noemen we het ‘worrying’ (ruimte geven aan angst gevoelens of onrust; het je geest toestaan om af te glijden naar moeilijkheden of problemen). Als je in dat Engelse woord op zoek gaat naar wat ‘worry’ zoal betekent dan kom je onder andere op; zorgen, plagen, kwellen, geen rust laten, onrustig zijn, zeuren, ergens over in zitten.

Zorgen maken is werken. Het is een werkwoord. Jij doet het werk om zorgen te krijgen helemaal zelf. Je gaat er dus voor om jezelf angst en onrust in te boezemen. Jezelf te kwellen.

En je gaat verder dan zorgen ‘aan je hoofd’ hebben. Je gaat voor bezorgd zijn en daarmee neem je de door jezelf gecreëerde zorgen op je schouders en stopt ze in je hoofd. Je loopt er mee rond, je loopt er mee weg, besteelt jezelf van energie, haalt jezelf uit je (veer)kracht en ‘besmet’ met je angst en onrust gevoel ook nog eens je omgeving. Je doet dus niet alleen jezelf maar ook je omgeving nogal wat aan.

Op de Boeddhistische Universiteit kreeg ik in een les weer een mooie handreiking. De monnik zei ons:

“Jullie maken je altijd zorgen. Je vergeet je zo vaak over te geven aan het avontuurlijke kind in jezelf, onderdeel van je ziel, die speelse puppy in je. Die maakt zich geen zorgen over het verleden of over de toekomst. Die ontdekt in het nu steeds het nu.

Jullie maken je zo druk over van alles. Alles proberen jullie goed voor jezelf te regelen. Sta er eens bij stil dat je slechts tijdelijk een minuscuul stukje ruimte op slechts één planeet tussen miljoenen andere planeten in neemt. Waar maak je je zo druk of bezorgd om? Het is nutteloos. Wees meer die puppy en accepteer wat het leven je brengt. Kennelijk versta je de kunst om dingen in je leven op te lossen anders zat je hier niet. Je zorgen hebben je daarbij niet geholpen. Angst en onrust zijn meestal slechte raadgevers. Laat je zorgen los. Stop ze te maken..."

Hoe?
Allereerst door tot het inzicht te komen dat zorgen maken niets op lost en energie verslindend is. Je kunt je energie beter gebruiken. Dan door eens meer de kunst van het stil te staan toe te laten. Alle antwoorden zitten al lang in jezelf. Je hoeft ze alleen maar toe te laten en je kunt er op vertrouwen dat je leven niet verkeerd kan gaan. Denk wat minder ver vooruit. Je kunt er op vertrouwen dat je ook morgen al weer een bestemming bereikt. En die toekomst is toch anders dan je nu kunt bedenken. Je er dan ook nog eens zorgen over gaan maken is wel erg veel verspilde moeite om niets. Laat je innerlijke puppy vrij. Neem een voorbeeld aan een puppy. Ontdek, geniet van nu, speel en doe dat waarvoor je hier bent. Maak je eens wat minder druk om wat slechts jij denkt dat de wereld om je heen van je vindt. Ga het leven aan - het komt toch op je af -  en speel er mee zoals het zich aan je ontvouwt. Zeker weten dat het je lukt. Daar heb je geen zorgen voor nodig.


Frans Captijn
www.captijninsight.com