Frans Captijn: Blij en dankbaar dat de goede wensen voor 2022 zijn uitgekomen.

Hoewel nagenoeg alle Facebook, Twitter en LinkedIn contacten zijn verdwenen, doordat ik al jaren niet meer op de ‘sociale’ media ben aangesloten, waren er in 2021 toch aardig wat mensen die me, overigens net als deze maand, een jaar geleden digitale goede wensen toestuurden.
Mensen waar je, ondanks het ontbreken van het gemak van al die 'meedenkende' media apps, toch regelmatig gewoon contact mee blijft houden.

Ook dit jaar is voorbijgevlogen. En hoewel ik niet werk, rennen ook hier de dagen voorbij. Niets sneller of langzamer dan voorheen. Ze zijn gewoon goed gevuld zonder dat er bij mij uberhaupt een agenda aan te pas komt.

Geweldig eigenlijk. Al meer dan een decennium geen horloge meer om mijn pols en geen agenda met afspraken. Opstaan als het licht wordt en meestal gaan slapen niet al te lang nadat het weer donker is geworden. Zo goed als elke dag getuige zijn van de zonsopkomst. Vanmorgen alweer uniek met die rode vuurbal die, omhoog klimmend achter de bomen, een soort van vuurwerkfontein tussen de takken door liet sprankelen. Letterlijk een schitterend schouwspel.

Meebewegen met de seizoenen en de natuur. Ik blijf het een geweldige ervaring vinden die me blij houdt.

Terug naar die wensen. Diverse familieleden, vrienden en kennissen wenste me een jaar geleden een gelukkig, gezond en liefdevol 2022 toe. Als ik nu terugkijk dan zijn die wensen voor ons allemaal uitgekomen. En, ja, als ik daar even zo op het eind van het jaar bij stil sta dan ben ik blij en dankbaar dat we, eigenlijk alweer, zo’n jaar gekregen hebben.

Toen afgelopen vrijdag de vloerplaten van ons huis waren geplaatst en ik met Phatsamon en de honden in het bos wandelde werd ik een beetje emotioneel. De zon scheen. Het is zalig samen en met de honden. Het werk dat we samen doen ziet er gelikt uit en dan… zelf bedacht, zelf getekend en nu samen met eigen handen gebouwd. Super gezond, voor zover ik voel en weet, en inderdaad ook liefdevol. Liefdevol met elkaar, met dochter Carlien en zoon Rik (hoewel ver weg maar haast dagelijks contact) die het goed doen, met hond Kadhow en onze nieuwe aanwinst van dit jaar hond Cupid. We gaven elkaar maar weer een knuffel. Yep, dankbaar.

Wat ons betreft mogen er nog heel wat van dit soort jaren volgen. Wij hebben maar mazzel. Een soort van winnend lot uit een grote loterij. Je hoeft het nieuws maar te bekijken. Niet moeilijk om me/ons, met al die ellernde, meer dan gelukkig te prijzen met hoe wij hier kunnen en mogen leven.

En wat onze toekomst plannen zijn? Een vraag die ik regelmatig krijg...

Die zijn geen doel op zich maar meer een mogelijk soort vervolg van de levensexpeditiereis waarin we zitten. Hoezo voorspelbaar? Zoveel mogelijk genieten van elke dag die je krijgt om het leven te Leven.

We hopen, zoals ons ook voor het komende jaar weer is toegewenst, allereerst gezond te blijven en met onze bouw geen ongelukken te krijgen natuurlijk. Die bouw heeft nog wel zeker een jaar of twee om handen.

Uiteindelijk hoop ik de draad weer op te mogen pakken met het delen van yoga, meditatie, tantra en een luisterend oor bieden voor mensen met hun levensverhalen, vragen en uitdagingen. Kortom de rol van life- & talentcoach weer voortzetten én wellicht ook weer mijn hospitality ervaringen inzetten. Allemaal zonder stress of (volle) agenda en binnen de legale mogelijkheden voor mij hier.

En om een andere vraag die ik regelmatig krijg ook hier maar te beantwoorden; ooit nog terug naar Nederland zie ik in ieder geval niet als optie.

Het bewust leven van ons leven en daar zoveel mogelijk liefdevol van genieten is en blijft prioriteit één. Al het andere lijkt me super leuk maar het hoeft niet persé.

En dat betekent ook dat we na zoveel jaar verblijf in Thailand dit grote mooie land zelf nu ook wel eens willen gaan verkennen. Tot nu toe hebben we, hoewel ik hier inmiddels bijna 11 jaar woon, nog niet heel veel ervan gezien. Wie weet met een camper hoewel dat geen echt bekende manier van reizen in Thailand is. Maar goed, ik hou van 'anders' ;). En twee goeie fietsen zullen ook niet weg zijn en wie weet opnieuw een tourmotorfiets.

Of die gedachten en/of wensen uit gaan komen? We wachten het maar af.

In ieder geval doorgaan met elke dag yoga, meditatie en gewoon lekker samen bezig zijn. Genieten van de natuur hier en van een vrij leven op het platteland. Zo min mogelijk ('sociale') media volgen die je leven eerder somber dan opbeurend maken. Dat op zich allemaal is voor ons al meer dan super genieten en eigenlijk ook meer dan genoeg om senorm tevreden te zijn.

En al vaker heb ik gezegd… Als de zon voor mij morgen niet meer op mocht gaan dan heb ik het allemaal wél beleefd, gigantisch veel gelachen, plezier gehad, hard gewerkt en aardig genoten. Wat er ook allemaal over gedacht en gevonden wordt; "Lekker lullen laten jonge" zou mijn pa zeggen. En zo is het maar net!

Toch hoop ik nog heel veel fijne jaren hier te mogen bijschrijven. Wie overigens niet?

Dank wederom voor de goede wensen en voor jij die dit leest:

“Een Gelukkig, Gezond en Liefdevol 2023!”.

(In Thailand overigens officieel al het jaar 2566.)