In Thailand schudden mensen als ze elkaar ontmoeten niet
de hand. Zij groeten elkaar met de zogenaamde ‘Wai’. Met hun handen maken ze de
vorm van een lotusknop (In het Boeddhisme verbonden met de Boeddha) en, meestal
met hun handen op de hoogte van hun hart, maken een buiging naar elkaar.
De feitelijke betekenis van deze begroeting is: “Een
lotus voor jou, mag je Boeddha zijn.”. De ontvanger kan het zijn als een
beleefde gift in combinatie met de uitnodiging om zijn of haar innerlijke
Boeddha te tonen.
Al mijn programma’s en lessen waar ik hier werk en woon begin
ik zowel met ‘vreemden’ als met mensen die ik al langere tijd ken met dit
gebaar. Het begin van het aanbod van gastvrijheid.
Vaak stel ik aan het begin van een retraite of
werkprogramma of van een les de vraag; “Is er iets in je leven waarover je
piekert en dat je met mij of met de groep zou willen delen?” en/of “Hoe kan ik
er voor jou zijn?”. Ik leg dan uit dat het Boeddhisme alles te maken heeft met
het stoppen of verminderen van piekeren en/of lijden. Het kan de zaken die zich
in je hoofd af spelen op een vaak andere manier spiegelen waardoor je inzicht
krijgt. En het woord inzicht staat voor verlichting. Niets heiligs maar in
letterlijke zin de last van je schouders af laten glijden zodat het lichter en
vrijer wordt. Vaak delen mensen, zowel privé als in een groep, hun verhalen.
Gewoon eens een voorbeeld van de afgelopen week. Na mijn
vraag werd het even stil. Meestal is die tijd voor mensen even nodig om wat
moed te verzamelen om over ‘de drempel’ heen te stappen om te delen wat er in
hen speelt. Een vrouw deelde haar verhaal. Haar angsten, onzekerheden en
boosheid in relatie tot de toekomst. Nadat ze kort haar verhaal verteld had
begon ze te huilen. Een blije emotie omdat ze, zo deelde ze, voor het eerst in
haar leven dit verhaal nu eens had gedeeld. Nooit eerder had ze het tegen haar
man, haar kinderen, vrienden of familie verteld.
Nu ik voor de zoveelste keer deze ervaring op deed, kwam
de gedachte in me op om wat dieper in te zoomen op gastvrijheid en mijn
gedachten daarover eens te delen. En alsjeblieft (en als opmerking voor bij dit
blog) laat het idee dat deze gastvrijheid iets met horeca of met zaken doen te
maken heeft voor nu even los.
De eerste gave in gastvrijheid is dat je daadwerkelijk je
beschikbaarheid aanbiedt. Dit is niet alleen het feitelijke aanbod om er voor
anderen te zijn maar de energie laten voelen, de gift, om er te zijn. Je bent
er voor de ander(en) door de energie – als een soort mantra – uit te zenden van
“Ik ben hier voor jou”. Je voelt je verbonden met de ander(en) (een persoonlijke
verbinding, elektronica en digitale techniek zijn er niet bij betrokken). Je
bent oprecht blij dat de ander er is of dat de anderen er zijn. Je weet dat
mensen piekeren en jij bent er even voor ze.
De tweede gave in gastvrijheid is dat je beiden tot
elkaar ‘vreemden’ bent. Rationeel gezien denken we over het algemeen dat we
vrijer en veiliger zijn om onze persoonlijke verhalen te delen met diegenen die
we kennen en vertrouwen. Mijn ervaring in de afgelopen vier jaar nu is dat er
ook een andere waarheid is. Die heeft alles te maken met gevoelsveiligheid. Die
gevoelsveiligheid of emotie heeft als basis dat mensen die je niet kent de
achterliggende verhalen en emoties niet kennen en als zodanig vrijer in jouw
verhaal kunnen staan. De uitnodiging toont respect, de bereidheid tot
luisteren, geloof, geen veroordelen, geen angst om je te moeten verdedigen of
voor welk debat dan en een vorm van prikkelende verwelkoming om te begrijpen
wat er aan de hand is. Geen vraag om advies maar een gewoon aanwezig en beschikbaar
zijn om te luisteren.
Op veel manieren een andere en uitnodigende vorm van
vertrouwen.
De derde gave van gastvrijheid is dat het contact dat je
hebt slechts tijdelijk is. Mensen vinden een stuk veiligheid in die gedachte en
voelen dat ze niet geraakt zullen worden als ze hun verhaal delen.
Ik ontdekte dat gastvrijheid een soort van ‘heilige’ gave
is die iedereen aan iedereen kan aanbieden. Te vaak willen we zorgen en komen –
vanuit onze beste en oprechte intenties - onze beste oplossingen voor situaties
of problemen op die we aan anderen aanbieden of soms zelfs haast opleggen. We
vergeten dat ieder de oplossing voor zijn of haar eigen vraagstukken al lang in
zichzelf heeft. Ze en ook wij kunnen ze niet in hun buitenwereld vinden laat
staan in hun binnenwereld. Dat is en blijft een persoonlijke zaak. Er is dus
eigenlijk ook helemaal niets anders te doen dan mededogen te tonen, aanwezig te
zijn en daarmee het aanbod te doen dat anderen rust en oplossingen in zichzelf
kunnen vinden.
Vaak, na spiegelen en reflecteren tonen mensen hun
dankbaarheid en vragen hoe ze het inzicht dat ze in zichzelf hebben gekregen
kunnen vasthouden. Het antwoord is door alles wat ze gehoord hebben of hadden
willen horen en niet hebben gehoord los te laten. Je kunt volledig op jezelf en
op het universum vertrouwen dat dat inzicht dat je nodig had al lang met je aan
de slag is. Vergeet dus alles. Hoe gemakkelijk kan het zijn. Wees je bewust dat
dingen weer gaan stromen en voel verlichting.
De voortdurende ervaringen die ik krijg over de waarden
van de wonderen van gastvrijheid hebben alles toe doen met heelkracht en het
blootleggen van energie die al lang in mensen aanwezig is. Feitelijk met het
stimuleren van de wonderen die mensen in zichzelf al lang aanwezig hebben: De
verandering van angst naar liefde. Wees wie je bent en leef en deel de vele
wonderen die het leven kent.
www.captijninsight.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten