Ik heb niets met geschiedenis en toch…

Op school was geschiedenis helemaal niets voor mij. Wat geweest is, is geweest en je leeft nu. Een soort van stelregel die ik er eigenlijk nog steeds op na houd. En natuurlijk is dat ‘nu’ ontstaan vanuit de geschiedenis. Vaak ook, op een iets andere en soms modernere manier, een herhaling van zetten. Het basis gedrag van mensen en cultuur verandert immers, in mijn ogen, niet of nauwelijks. Geld, macht, corruptie en positiespel bijvoorbeeld zijn en blijven van alle tijden.
 
Wie het ooit met wie heeft gedaan interesseert me niet. Veldslagen en elkaar vernietigen gaan tot op de dag van vandaag ook ‘gewoon’ door. Geschiedenis leert ons wat dat aangaat ook eigenlijk niets. Je hoeft in de boeken het woord speer bijvoorbeeld maar te vervangen door houwitser en zwaard door drone en je bent weer helemaal bij. En ook al die machthebbers die er ooit voor gingen hebben al dan niet op een natuurlijke manier het veld geruimd. Niemand ontkomt immers aan zijn of haar tijdelijk verblijf. En zelfs als je nadien een mooi standbeeld kreeg wordt dat na een tijdje omver gebuldozerd zo laat de tegenwoordige tijd inmiddels regelmatig zien.
 
Zelfs het vak ‘Geschiedenis van de bouwkunst’ tijdens mijn bouwkunde opleiding maakte me niet heel warm. Ja, natuurlijk hoorde het erbij maar het trok en trekt me niet aan om bijvoorbeeld die oude gebouwen actief te bezoeken. En inderdaad knap dat mensen, veelal samen met dieren, die gebouwen konden bouwen. Primitief wordt er gezegd maar toch ook verdomde slim.
 
En toch…
Ooit mocht ik hier in Thailand werken met een ex-brandweer collega uit Nederland. Zijn grote hobby was detecteren met zijn metaaldetector. Hij kon er bevlogen over vertellen en het was verrassend wat hij allemaal al uit de bovenste lagen aarde van bijvoorbeeld een akker had gevonden. Hij liet me diverse foto’s ervan zien.
 
Van een Koreaanse kennis hier in Thailand is haar dochter gestart met een universitaire studie archeologie. Nooit zo bij stilgestaan maar als je haar verhalen hoorde super interessant.
 
Ik hoorde dat afgelopen week bekend is geworden dat er in Nederland vlak bij Zevenaar overblijfselen van een Romeinse tempel gevonden zijn. Smullen voor die archeologen. En kijk, dat vind ik nu toch wel weer gaaf. Die overblijfselen helpen om het verleden en het leven van mensen toen te analyseren en te reconstrueren.
Als ik die mensen zo bezig zie is het een soort van meditatie die op een enorme manier boeit. Petje af.
 
En als ik dan een paar honderd jaar vooruitkijk dan vraag ik mij af of dat nog steeds zo boeit als die archeologen dan al die roestige tanks uit Rusland of Oekraïne opgraven en blootleggen. Of, als ze stuiten op een grote elektronica afvalberg, die miljarden ouderwetse mobieltjes.
 
Wat zal het wetenschappelijk onderzoek van al onze huidige gebruiksvoorwerpen, dan nog de overblijfselen van nu, uitwijzen om te duiden hoe wij leefden? Materialisme? Wegwerpmaatschappij? Een glimlach om een nog vrijwel geheel in takte drone of iets waarmee men vroeger probeerde om communicatie te verbeteren? Miljarden injectiespuiten en wie weet nog wel goed bewaarde mondkapjes van misschien wel een pandemie? Mensen die puur gelukkig met elkaar leefden?
 
Wie zal het zeggen…

Frans Captijn (Gangey Gruma) 

email: captijninsight@gmail.com  

Bouw blog: https://pyramidhousethailand.blogspot.com