vrijdag 5 november 2021

Geluk. Hoe eenvoudig kan het niet zijn?

Ik kreeg afgelopen week een paar foto’s toegestuurd van een nicht van me, de dochter van de zus van mijn moeder. De foto bij dit blog is er een van. 
Met haar kleinzoon, Tom van vijf, was ze afgelopen dinsdagmiddag naar het bos gegaan om paddenstoelen te zoeken en aandachtig te bekijken. Spannend en, haar kennende, zeker een reuze avontuur. Werkelijk een be-LEVING. Hun geluk kon niet op. 

Het zette me aan het denken. Hoe eenvoudig kan geluk niet zijn? 

Twee weken geleden las ik ergens: “Geluk zit niet in rijkdom, macht en beroemdheid; dat zijn juist vaak belemmeringen om gelukkig te worden, maar het geven van je aandacht, hartelijkheid en liefde geeft je voldoening, en hoe meer je geeft, hoe meer je terugkrijgt.”

Die uitspraak kwam bij me terug toen ik de mail van mijn nicht las en haar foto’s zag. 
We maken ons wat druk in ons leven. Carrière maken en proberen hogerop te komen, het zit in onze genen. Weinig tijd voor onze kinderen. Ze zoeken al snel hun heil in de door hun ouders aangeleerde ‘digitale Nanny’ tegenwoordig.

Het is natuurlijk ook een pittige opgave en al zeker zo in de 'zomer' van je leven. Samen moeten werken voor je peperdure huis, aandacht voor je werk, sociale verplichtingen, sociale media, en ook nog opvoeden wat je eigenlijk nooit hebt geleerd. En soms kun je je wel eens afvragen waar eigenlijk het geluk van jezelf gebleven is. 

Of je met al die drukke bezigheden het ware geluk vindt is de vraag. Heel vaak is het juist het tegendeel. Het overkwam bijna ook mij.
 
Misschien is het gek om te zeggen maar onze echtscheiding leverde aan quality time voor de kinderen, in mijn beleving, wat op. Om het weekend waren ze er. We keken er allemaal naar uit. Mijn secretaresses wisten dat ze die weekenden in mijn agenda vrij moesten houden van werkactiviteiten en dat lukte bijna altijd. 

De kinderen in de hoofdrol. Naar de kinderboerderij. Mee in het bos. Naar de stalling van het paard en regelmatig een ritje erop mee. Heel veel samen lekker bezig en lekker lachen om maffe dingen die we ontdekte of samen deden. Nog steeds komen die verhalen regelmatig terug. En inderdaad, hoe eenvoudig kan het niet zijn?

Het vinden en leven van levensvreugde blijkt steeds weer de voornaamste bron van geluk te zijn. En die levensvreugde zit niet in hebbedingetjes maar juist in hele normale zaken zoals paddenstoelen zoeken en samen bekijken in het bos. Onvergetelijke momenten!

Kom er niet te laat achter...


Frans Captijn (Gangey Gruma) 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten