Huichelaars. Voor mij een blijvende allergie.

Huichelaars, ik heb er volgens mij een zesde zintuig voor, ben er alert op én gevoelig voor.

Volgens mij gaat het onkruid dat voor een groot deel, alweer elf jaar geleden, een grote bijdrage leverde aan mijn burn-out nooit meer uit mijn systeem weg. Er gaat geen maand voorbij of dromen over huichelaars waarmee ik ben omgegaan komen weer op.

Huichelaars zijn van alle tijden en tref je helaas ook wereldwijd. Berichten die ik nu regelmatig hoor of krijg over ‘smerige’ praktijken en 'vieze spelletjes' hebben dan ook helaas invloed op me. Bedrog, onderdrukking, corruptie, kwaadaardigheid tegenover mensen en dieren, moord, etc., maken me bedroefd en zelfs weleens wat opstandig. Ik ben soms verbijsterd over de macht van misstanden en hoe mensen er mee weg (lijken te) komen.

Voor mij zijn huichelaars mensen van wie de buitenkant absoluut geen afspiegeling is van hun binnenkant. Netwerkers van huis uit hebben ze mooie praatjes, een glimlach of grijns op hun gezicht, vaak veel ‘vrienden’ en ‘kruiwagens’ op vele niveaus waardoor ze voor hun praktijken zijn ingedekt. Ze praten daar waar het hun uitkomt recht wat voor de wereld om hen heen totaal krom is. Hebben altijd wel een excuus en liegen als de beste. Regels voor anderen gelden voor hen niet. In een machtspositie lopen ze ook nog eens met witte boorden rond of dragen zelfs een uniform. Hun drijfveren zijn eigen belang. Macht, geld, zogenaamde status, bewondering (narcisten), jaloezie en vaak, dieper gekeken, ook angst.

De bron van dat wat we doen ontspringt in ons hart. Kwaad zowel als goed. Huichelaars gebruiken twee verschillende maskers, 'gezichten'. 

Oprechte mensen hebben geen masker nodig. Je hoeft dan immers maar te zijn wie je echt bent. Mensen die het hart op de juiste plaats hebben geven stabiliteit en houvast in je leven. Huichelarij daarentegen maakt de wereld rot.

Wie goed doet, goed ontmoet. Eigenlijk, de wet van Karma (actie en reactie). Mijn moeder zou zeggen; “Maak je niet te druk, ze krijgen uiteindelijk hun trekken wel thuis”. Iets dat ik niet alleen geloof maar waarop ik ook vertrouw. In de praktijk ben ik inmiddels gelukkig al aardig wat ontmaskeringen van huichelaars tegengekomen.

Het blijft voor mij een leerproces met daarin juist niet te veel aandacht aan die huichelaars en hun praktijken te geven. Een kwestie van herkennen, niet van de leg raken en snel de focus verleggen naar dat wat in de meeste mensen juist zo gigantisch deugt en voor goeds uit het hart komt en die voorbeelden te volgen.

Frans Captijn (Gangey Gruma) 

email: captijninsight@gmail.com  

Bouw blog: https://pyramidhousethailand.blogspot.com