Het is te
gemakkelijk om te denken, of zelfs om er niet eens over te denken, dat de zon morgen
voor jou wel weer zal opkomen. Ooit stil gestaan bij het gegeven dat er elke
dag ongeveer 155.000 mensen overlijden? Dat zijn er bijna elke seconde twee.
Misschien is er voor jou niets zeker in je leven, maar het is in ieder geval heel
erg zeker dat jij en ik een keer van die 'dag-groep' deel zullen uitmaken.
Ons leven
is kort. Als je over het algemeen een aardig happy leven leidt, denk je naderhand
dat het wel heel snel voorbij was. Als je een ellendig leven leeft, of je leven
misschien wel zelf ellendig hebt gemaakt, voelt het veel langer aan. Toch, nog
steeds niet echt een hele lange tijd.
Je kunt
jezelf dan ook afvragen hoe je de tijd van je leven door brengt. Wat is de
betekenis en de kwaliteit van mijn leven? Leef ik het leven dat ik eigenlijk
echt wil en kan leven of luister ik naar iedereen om me heen die me verteld hoe
ik dat zou moeten doen om ze maar tevreden te houden en geen problemen met mijn
omgeving op te leveren? Ben ik eigenlijk wel mezelf of bang om mezelf te zijn
en speel ik maar een (blije?) rol? Waarom volg ik alle 'systeemregels' die me
niet echt gelukkig maken, zoals doorgaan met dingen te doen die ik helemaal niet
meer leuk vind zodat ik in ieder geval bijvoorbeeld mijn volledige pensioen kan
krijgen (en mogelijk mijn gezondheid aan gort geholpen heb om daar dan van te
kunnen genieten)? Waarom maak ik me om allerhande dingen die er feitelijk niet
toe doen zo druk? Waarom verspil je de korte tijd van je leven met zoveel
onnozele dingen?
Er is een
eenvoudige manier om de kwaliteit van je leven te verhogen en het kost je elke
ochtend nog geen paar minuten tijd. Het werkt als volgt:
Nadat je
wakker bent geworden en nog steeds in bed ligt, doe je even helemaal niets. Start
niet gelijk met je digitale zelfbevrediging. Gewoon even kort stil zijn en
voelen. Voel dat je nog steeds leeft en word daar blij van. Whoow! (en nee, dit
is geen geintje).
Leven is
geen garantie en je kunt er blij mee en wellicht dankbaar voor zijn dat je weer
een nieuwe dag kansen krijgt.
Denk aan
dat handje vol mensen waar je eigenlijk echt om geeft. Je partner (als je die
hebt), mogelijk kinderen, ouders, echte vrienden? Hebben die ook weer een
nieuwe dag? Misschien een ander whoow moment.
Dit wordt
ook wel leven met de dood (iets dat gewoon bij leven hoort) in je achterhoofd. Een
tijd terug schreef ik eens een blog over de zwarte kraai op je schouder als gratis levens adviseur. Leven met het idee
dat je tijd op raakt in je achterhoofd. Niets om somber of neerslachtig over te worden
maar slechts een gegeven waarvan je je wat vaker bewust kunt zijn en dat je kan
helpen om de kwaliteit van je leven te verhogen. Je neemt andere beslissingen,
maakt je minder druk om dingen die er eigenlijk niet toe doen als je in je achterhoofd
houdt dat, hoewel de kans misschien groot is, het toch nooit een vaststaand
feit is dat de zon morgen ook voor jou weer op gaat.
Je bent
veel blijer, misschien zelfs dankbaarder met de dingen die je hebt (is je huis
eigenlijk al niet lang een soort van warenhuis?). Je begint (weer) nadruk te
leggen over dingen die er in jouw leven echt toe doen. Je bent (weer) meer en
meer jezelf en stopt stap voor stap om je druk te maken over wat de wereld om
je heen misschien wel allemaal van je zou kunnen vinden. Het is immers JOUW
leven!
Dit alles
door elke dag te beginnen met slechts een paar minuten niets doen. Je bewust
zijn van het wonder dat je nog steeds leeft. Dat je een nieuwe kans hebt jezelf
te zijn en keuzes te maken die er voor jou echt toe doen.
Frans Captijn (Gangey Gruma)
Foto blog: http://franscaptijnhisworld.blogspot.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten