Al ongeveer zeven jaar onthoud ik me twee keer per jaar voor een periode van zes weken van alcohol. Veel mensen, zelfs de 'barman' van onze wekelijkse lokale vrijdagmarkt van Mae Rim, kennen mijn periodieke onderbreking inmiddels en respecteren die.
Verschillende keren krijg ik er vragen over en daarom
maak ik van de gelegenheid gebruik om mijn gedachten hierover in mijn blog van
deze week maar eens in het openbaar te delen.
Op een keer, toen nog in Nederland woonde, las ik in een
gezondheidsmagazine een artikel over de lever. Als een grappige opmerking
ergens in het artikel zei de auteur: "Soms is het goed om je lever eens vakantie
te geven." Deze zin resoneerde in me en ik begon er op mijn eigen manier
een invulling aan te geven. Niet alleen met als reden gezondheid, laat staan om af te vallen, maar ook om
regelmatig mijn wilskracht te controleren over de prikkels voor alcohol van
mijn lichaam.
Mijn vader dronk elke dag twee glazen rode wijn voordat
hij ging slapen. Hij had een hele filosofie om zijn, in ons gezin niet altijd door
iedereen gewaardeerde, consumptie te ondersteunen. Grotendeels had die met zijn
bloed te maken. Hoe je er ook naar kijkt of over denkt, hij bereikte in goeie
gezondheid toch maar mooi de respectabele leeftijd van drieënnegentig jaar.
Vanaf mijn jeugd drink ik alcohol, meestal bier. Werken
in de horeca en zelfs het hebben van een eigen bar was een uitnodiging om wat
meer, maar niet te veel, te gaan drinken. Werken in Zuid-Limburg en steeds meer
betrokken raken bij allerlei soorten sociale groepen was ook een uitnodiging. Het
op enig moment beschikbaar hebben van een privé-chauffeur en het bijwonen van allerhande
soorten werkgerelateerde evenementen leverde eveneens een lagere drempel om
alcohol te consumeren. Nee, nooit dronken maar toch.
Nu woon ik hier, geen sociale groepen en verplichtingen
meer, maar een ander (warmer) klimaat dat me dagelijks uitnodigt om 's avonds
twee biertjes te drinken. Ik vind het gewoon lekker. Geen enkele andere reden
(gelukkig). En toch wil ik regelmatig in de gaten houden (mijn wilskracht) om niet
heel langzaam in een soort verslaving te raken. En ja die zin van dat tijdschrift,
vakantie voor de lever, helpt er goed bij.
Dus geen technische reden of echte gezondheidsreden of,
sommige mensen denken zelfs, religieuze betekenis. Dit vasten van mij heeft
helemaal niets met de Advent of Vasten van welke religie dan ook te maken. Het
is gewoon onderdeel van mijn leefstijl geworden. Slechts twee keer per jaar zes
weken geen druppel alcohol.
De eerste dag herinnert mijn lichaam me aan dat zalige
koude biertje. Maar als ik die vraag invul met een koude sodawater (ja het is
effe wat anders) is de volgende dag al goed.
Soms vraag ik mezelf na de, gelukkig nog steeds heel
eenvoudige onderbreking van zes weken, af waarom ik weer opnieuw met drinken
zou beginnen. Spaar je het geld.
Maar nee, ik vind het gewoon lekker en gezellig. En ik
denk dat, zoals mijn vader liet zien, het eigenlijk in deze hoeveelheid gezond
is. Ik hoop en ga er voor om zijn leeftijd maar eens te overleven.
Frans Captijn (Gangey Gruma)
Foto blog: http://franscaptijnhisworld.blogspot.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten