Niet alleen in de bouw maar ook in de techniek wordt
‘vooruitgang en groei’ geboekt als je de verhalen en media mag geloven. Iets is
steeds sneller oud en moet vervangen worden om er ‘nog bij te kunnen blijven horen’
Ik zou echt niet weten hoe mijn opa’s en oma’s zouden gaan overleven als ze
terug zouden komen in deze moderne en digitale tijd.
Als kind hoorde en zag ik verhalen dat we in de toekomst
in een soort van maanmannetjespakken zouden gaan rondlopen. Met het nieuws van
de laatste maanden over griepvirussen lijkt het waarheid. En laten we serieus
blijven die voorspelde mode is het niet echt geworden hoewel er weldegelijk
flarden waarheid van zijn gebleken.
De Amerikaanse president predikt dat we Mars gaan
bezoeken. Ook weer een pittige investering. En zullen we niet eerst dan eens op
de maan gaan wonen? (Grapje).
Economie kent vette en magere jaren. Maar of alles bij
elkaar genomen het ook altijd werkelijk duurzame vooruitgang en opbouw is? Ik
vraag het me meer en meer af.
Op de korte termijn bevredigt het door marketing
gekweekte consumenten verlangens. Lange termijn denken, dat betekent de
toekomst voor de volgende generatie, lijkt in mijn ogen ver weg. Het draait
allemaal om (geld) nu of nu dat geld, en “IK” en wat later komt zal zich vast
wel redden. Misschien helemaal geen gekke redenering omdat het immers tot nu
toe in alle eeuwen zo is gegaan.
Wat we misschien uit het oog verliezen is dat groei en
ontwikkeling niet meer als een gestage rechte opgaande lijnen verlopen maar exponentieel
zijn geworden en volkomen, ik geloof zelfs ongecontroleerd, uit de hand aan het
lopen zijn.
Alsof het allemaal vandaag nog moet. We hebben haast en
er is geen tijd te verliezen lijkt wel. Het is goed voor ons (of voor de ander
zijn of haar portemonnee). Misschien raakt immers de tijd (en toekomst) wel op
zo lijkt het soms wel.
Maar echt vooruitgang?
De natuur houdt ons de spiegel voor maar we weigeren erin
te kijken. Record na record (in negatieve zin) wordt gebroken. En niet alleen
de natuur wordt er ziek van. Ook mensen worden meer en meer ziek en eenzaam.
Persoonlijke leningen zijn niet meer aan te slepen (je kunt immers toch niet
achter blijven om er bij te blijven horen).
We leven op een economische luchtbel. Woningen staan
(althans hier en op dit moment) leeg en toeristen blijven weg…
Mijn vriendin zei me laatst dat de natuur uiteindelijk de
winnaar zal zijn. Ik denk dat ze gelijk heeft en dat al die zogenaamde groei en
vooruitgang meer en meer slachtoffers en afbraak zal hebben gebracht dan we liefhadden…
Frans Captijn (Gangey Gruma)
Foto blog: http://franscaptijnhisworld.blogspot.com
Bouw blog: https://pyramidhousethailand.blogspot.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten