En als voor jou, net als voor mij, geloof en/of levensfilosofie weldegelijk ook een rol speelt dan is dat in mijn beleving nog een extra steun in dat vertrouwen.
Waarom ben ik zo stellig in deze overtuiging?
Wie zaait zal oogsten.
Alles wat je in je leven doet laat een spoor of jouw stempel achter. Je leeft hier niet zomaar. Je bent hier om iets te doen en zelfs al zou je die mening niet hebben dan nog doe je hier iets op deze wereld. En met die bijdrage laat je iets na.
De natuur leert al dat in slechts 1 zaadje van een boom een heel bos verstopt ligt. En ja, dan moet dat zaadje wel goed vallen en in de meest optimale omstandigheden opgroeien om als boom weer nieuwe zaden voort te brengen. Het zaadje en de boom moeten dat op een natuurlijke manier maar een beetje afwachten.
Als mensen hebben we daarin weldegelijk een keuze. Wat is jouw optimale, inspirerende en motiverende leefomgeving om te delen wat je te delen hebt? En een vraag die daar bij thuis hoort is; Geef je gevolg aan dat antwoord op die eerste vraag of die oproep? En als dat door wat voor reden - zo lang dat geen generaal excuus is - niet kan, ga je dan voor de best mogelijke plek?
Je laat dus altijd, jong of ouder, iets achter voor anderen van deze generatie of een generatie die na jou komt. Als je je daar een beetje meer bewust van bent dan bedien je de wereld om je heen zoveel meer. En dat heeft niets met rang, stand of positie in de maatschappij te maken. Doe dat wat je te doen staat op de meest optimale plek. Jouw oogst gaat daarmee altijd door.
Herinneringen blijven. Die acties die je in je leven hebt ondernomen, het maakt niet uit of die in jouw beleving groot of klein zijn geweest, laten herinneringen achter. Goede voorbeelden of ideëen krijgen automatisch opvolging. Jouw aandeel werkt daarin door. Je hebt niet en nooit 'voor niets' geleefd. Herinneringen zijn en blijven de lichtpuntjes die aan anderen kracht en inspiratie geven om op hun wijze verder te leven. En daarin kun je zelf nog een extra rol vervullen. Er is immers niets dat voorgoed verdwijnt als jij de herinnering bewaart.
Als je kinderen hebt dan komen die voor 50% uit jou voort.
Ooit eens bewust bij stil gestaan dat je voor 50% uit je vader en voor 50% uit je moeder voort komt? Of je dat nu leuk vindt of niet. En jouw vader en moeder komen weer voor 50% voort uit hun vader en moeder, en zo voort. Je (voor)ouders leven dus in en met jou door zoals ook jij in je kinderen, als je die hebt of krijgt, door gaat.
Iemand uit mijn neven en nichten kring is eens achter onze familie stamboom aan gegaan. Een onderzoek in de zogenaamde Genealogie. Verbazingwekkend om te zien hoe voortleven tot nu toe al wendingen heeft gekend en waar de familie in de wereld allemaal zijn wortels al heeft liggen. Het is niet alleen leuk om te zien waar je vandaan komt maar geeft ook erfelijke invloeden aan die wellicht ook nog steeds in jou al dan niet latent aanwezig zijn. Geweldig om te ontdekken en vanuit die ontdekkingen te gaan uitproberen en te ervaren. Hoe gemakkelijk kan het zijn?
Als aanvulling de levensfilosofie en/of religie/geloof.
De levensfilosofie, Boeddhisme, leert dat je je fysieke lichaam kunt zien als de tijdelijke tempel waarin je ziel verblijft. Wat die ziel wil is groeien en dat op de wereld brengen (levens - of ziele missie) wat die ziel te doen heeft. Een ander woord voor dood is ontzield. De ziel is dus weer vrij van het fysieke lichaam en krijgt de gelegenheid - om na een periode van rust, balans opbouwen en groeien in wijsheid - weer een stap verder in ontwikkeling te maken. Het boeddhisme noemt het geen reïncarnatie maar een opnieuw Zijn. Doorstarten. En alles wat je aan wijsheid al geleerd hebt (overigens niet uit leerboeken) neem je dus mee.
Vanuit diverse religies wordt ook een voortleven van de ziel of verrijzenis voor gesteld. Er is sprake van een heen gaan. En dat is duidelijk een beweging van het zoals zo mooi gezegd wordt 'aardse' naar een ik noem het maar een 'spirituele' plek. Een voort-leven.
Je kunt immers nog steeds - in stilte, in gedachte verbonden en met je ogen dicht - het gesprek aan gaan met dierbaren en meesters uit je leven die niet meer fysiek op deze aarde aanwezig zijn.
Als je gelovig bent dan kun je je afvragen hoe het mogelijk zou zijn dat als God je op deze wereld met een reden uit liefde heeft neer gezet, hij in de eeuwigheid zonder jou verder zou kunnen gaan. Er is meer tussen hemel en aarde...
Doe de dingen die je vanuit jouw uniekheid in je leven te doen hebt. Meer wordt niet gevraagd. Wees je er van bewust dat dit niet alleen een blijvende bijdrage aan jezelf maar ook aan de wereld om je heen oplevert. Daarmee sterf je nooit.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten