Het nut van de onzin

Van huis uit heb ik humor mee gekregen. Net als in ieder ander gezin waren er ook bij ons soms best problemen. Het was met name mijn moeder die de spanning vaak brak of zaken weer liet stromen met onzin en lol.

We zeuren met z’n allen wat af en maken van heel wat, vaak zelfs hele kleine, zaken halszaken alsof ons leven er van af hangt. Mijn moeder stapte er vaak luchtig en licht overheen met die lach en haar humor. Gewoon doorgaan en niet bij de pakken neer zitten. Laat staan je kostbare energie aan futiliteiten laten opgaan. Zie de zonzijde was een van haar gevleugelde uitspraken.

Zeuren, ja en vaak elkaar het leven zuur maken om... niets. Monden vol over wat er in de wereld om ons heen en op ons werk allemaal fout gaat en er zelf in onze eigen kleine wereld vaak niet veel beters van maken. En hoe ouder mensen worden hoe erger dat zeuren vaak wordt.

Ja, zeker weten heb ik mijn humor van mijn moeder. Ze was in Haarlem en in de Haarlemse schouwburg actrice. Je ziet haar op de foto bij dit blog in het toneelstuk “Zomer in december” zoals ik het net las op de achterkant van deze oude foto. Hoeveel lagen make-up door een visagiste ook op haar gezicht gesmeerd werden of welke kleding of pruik ze ook moest dragen.. haar regisseur wist dat ze alleen komische rollen kon en ook wilde spelen. Humor volle typetjes. Het was ook niet anders mogelijk met mijn moeder. Die ‘nar’ in haar was gewoonweg niet te verbergen. Ze lachte vaak om zichzelf als ze zag hoe ze zichzelf in het leven tegen kwam. Die binnenpretjes waren slechts kort te verbergen. Grote onzin vaak.

En ik heb dat van haar mee gekregen. Ook in mij is de ‘nar’ het talent waarmee ik verankerd ben met deze wereld. En hoe het werkt is niet uit te leggen en wie het niet snapt, ook goed, die snapt het dan gewoon niet.  

Alsof mijn moeder regelmatig in me door gaat. Ze leerde me het nut van de onzin. Mijn kids, diverse vrienden en vriendinnen zijn er regelmatig getuige van of van geweest. Ik zie iets voor me gebeuren of observeer op een terrasje wat mensen die bij elkaar zitten en de comedy in mijn hoofd gaat als een film draaien. En ook ik kan dat innerlijke plezier niet binnen houden en ga het vertellen. Ik geloof, nee weet haast zeker, dat dat verhaal vaak voor misschien wel 90% ook nog eens waar is ook.  

Youp van ’t Hek zou zeggen: “Een beetje licht, een beetje lach, een beetje lucht, een beetje lol.”. Maak je over al die zaken om je heen wat minder druk en leef wat luchtiger en meer met de dag. Je tijd raakt op en die tijd die je nog hebt kun je beter op een luchtige manier leven (voor zover dat fysiek natuurlijk ook kan) dan met zeuren beleven.

Zalig dat ik die humor van mijn moeder heb geërfd. Een gift waar ik dagelijks van geniet en van mag delen.

Frans Captijn (Gangey Gruma) 

captijninsight@gmail.com