Speciaal voor jou! Echt voor mij?

Jaren geleden had ik van mijn werk een BlackBerry mobiele telefoon. Dag en nacht kreeg ik veel telefoontjes en sms-berichten. Die telefoon was gevuld met veel contacten, veel van zogenaamde ‘VIPs’ van overheid en internationale organisaties.

Hier in Thailand heb ik al jaren een prepaid mobiel telefoontje zonder touchscreen die me ongeveer 60 Eurocent per maand kost. Er staan maar een paar contacten in. Mijn dochter, zoon, vriendin, broer en zussen en maar een paar vrienden. Mijn echte VIPs in het leven.

Meestal rust mijn mobieltje op de plank in de keuken en niet aan mijn riem. Misschien word ik eens in drie of vier dagen gebeld. Niemand stoort me met telefoontjes van speciale promoties (ik haat ze) maar ... met een goedkoop abonnement krijg ik soms een sms-bericht. Als een soort van konijn dat onverwacht uit een hoed getoverd wordt. Vanmorgen ontving ik er weer eentje. 

Als ik ontdek dat ik een bericht kreeg, lees ik het. Berichten in het Thais verwijder ik onmiddellijk omdat ik ze niet kan lezen. En als ze echt belangrijk zijn heb ik al geleerd dat mensen me wel weten te vinden. Meestal draait het dan om geld.

Tekstberichten in het Engels beginnen meestal met: 'Speciaal voor jou!' Als eerste zin.

En zoals iedereen begrijpt, is dit niet waar. Er is niets speciaals voor mij in deze berichten, dus meteen verwijder ik ze ook zonder tijd te verspillen aan het lezen van de rest van de tekst. Het is weer een marketingcampagne die me smeekt om speciaal te kopen voor het bedrijf dat wil dat ik iets koop dat ik helemaal niet nodig heb. Misschien speciaal voor hen, zeker niet voor mij. Zoals ik al schreef, haat ik al deze promoties.

Op dezelfde manier als ik iets in een winkel moet kopen dat ik echt nodig heb. In veel winkels komen medewerkers direct naar me toe om me te vertellen dat ze een speciale promotie voor me hebben. Niet wat ik wil. Sorry daarvoor en bedankt.

Hierin zit voor mij persoonlijk niets speciaals. Het gaat alleen om het verhogen van de graad van consumptie. Om consuméérderen. Ja, het heeft alles met economie te maken, maar niet met mij. De Kerst is voor de meeste bedrijven ook weer zo'n tijd. Het draait nog slechts om het koopgedrag en niet meer om daar waar het ooit om begon. 

Geweldig om een ​​bijna lege mobiele telefoon te hebben en een rustige geest die me absoluut niet aanspoort om dingen te kopen die ik niet echt nodig heb. Geen ongewenste konijnen nodig. Alleen die die ik zelf kies.  

Frans Captijn (Gangey Gruma) 

email: captijninsight@gmail.com  

Foto blog: http://franscaptijnhisworld.blogspot.com