Als je aan Thailand denkt dan is een van de dingen die bij veel mensen in hun hoofd op komt de fantastische lekkere keuken die het land kent. Niet alleen in algemene zin maar ook streek/provincie gebonden. En uit ervaring kan ik zeggen dat dat ook absoluut zo is.
De Thai genieten er ook dag en nacht van. Het is de hele dag door eten wat de klok slaat. Dit land slaapt volgens mij ook nooit. Op welk tijdstip ik de stad ook in ga, op straat zitten altijd mensen in de vele kraampjes te eten. En als we 'snachts onderweg van of naar Chiang Mai zijn, is dat beeld overal hetzelfde. Voor elk wat wils en vooral vers. Deze cultuur draait om eten durf ik inmiddels wel te zeggen.
Een prachtig voorbeeld heb ik daarvan met Phatsamon in huis. Mijn zoon en dochter moeten er, als ze weer hier zijn, altijd om lachen. Ik begrijp ook absoluut niet hoe ze het allemaal keer op keer weg krijgt en hoe ze zo slank blijft. Waarschijnlijk omdat ze 'fast-food' haat en geen alcohol gebruikt. Maar dat niet alleen. Gezien de hoeveelheden papaya salade (Somtam) die er haast dagelijks doorheen gaat, groente van onze halve tuin die ze verorbert, en zelfs mijn sla of komkommer regelmatig van mijn bord pikt, moet ze in een vorig leven wel een soort van konijn of andere overwegend herbivoor geweest zijn. Het zit er nog steeds in ;).
De eerste vijf jaren van onze bouwactiviteiten maakten we het ons gemakkelijk om nagenoeg elke avond in ons nabuurdorpsrestaurantje te gaan eten. Goed, gemakkelijk, tijdbesparend en in mijn ogen nog goedkoper dan zelf inkopen en koken ook. En ja, je raakt er ook aan gewend. Eerlijk is eerlijk, hoe heerlijk ook, ik wil inmiddels ook wel weer eens een keertje wat anders.
Vanaf 15 juli dit jaar is ons huis bewoonbaar en inmiddels binnen ook helemaal af. Het was een mooi moment om het met de bouw wat rustiger aan te gaan doen hoewel we nog wel in ons huidige tempo nog wel een jaar buitenwerk voor de boeg hebben.
We waren al die jaren zo aan de slag en zaten zo in ons bouwpatroon dat we haast vergaten om de omgeving hier eens te gaan verkennen. Daar is inmiddels verandering in gekomen.
Inmiddels zijn we met een restaurant ontdekkingstoer begonnen. Elke vrijdagavond gaan we ergens in onze provincie in een restaurant eten. We slaan het, overigens prima, straateten over en laten ons netjes bedienen. Phatsamon zoekt op internet willekeurig een restaurant uit en de GPS brengt ons voor de deur.
We doen dat nu een dikke twee maanden en natuurlijk is de ene ervaring beter, of liever gezegd anders, dan de andere. Daar is deze toer ook voor bedoeld.
De ene omgeving spreekt ons meer aan dan de andere, de service verschilt en vanzelfsprekend is de smaak van het (ook Westerse) eten anders.
Een leuke bijkomstigheid is dat we ook weer eens wat andere mensen ontmoeten.
Het barst (ook in onze provincie) van de restaurants dus we gaan er nog wel even mee door. Het is gewoon hartstikke leuk.
Iets anders dat hartstikke leuk is, is dat ik mijn koken weer heb opgepakt. Ik zei het al, ons huis is van binnen af en daarin hebben we een Westerse keuken.
Basis koken heb ik eigenlijk tientallen jaren geleden in de horeca geleerd. De eigenaar en koks van Restaurant Chalet het Witte Huis in Overveen waren mijn praktijk begeleiders.
En nu blijkt dat dit dus verre van 'vergane glorie' is. Het is net zoiets als met schaatsen en zwemmen, iets dat verleer je nooit. En inmiddels, eerlijk is eerlijk, maakt YouTube het ook nog eens gemakkelijker.
En ingredienten? Werkelijk meer dan alles is hier voor handen. Veel in onze eigen tuin of anders bij de supermarkten of speciale shops. Zelfs Zeeuwse aardappelen, ingevoerd, geen enkel probleem. En ook die blijven, voor de helft van de prijs als bij Albert Heijn in Nederland ontdekte ik op internet, verrassen. Een werkelijk zalige afwisseling van al die rijst.
Zondags werk ik niet meer aan onze bouw. De middag is gereserveerd om weer zelf te koken. En mijn schoonmoeder heeft elke zondag een ontdekkingstoer in Westers eten. We hebben voor haar een speciale set met allerhande bakjes gekocht en als ik klaar ben met koken dan brengt Phatsamon 'het diner van de zondag' met voorgerecht, hoofdgerecht en toetje, naar haar toe. Zij geniet dus ook van een totaal andere, meestal Westerse, smaak elke zondag mee. Tot nu toe geen commentaar en, ja natuurlijk ik zei het al de Thai eten altijd. Ook zij heeft het allemaal zo op.
Kortom, we hebben er een paar leuke activiteiten bij.
Frans Captijn
Geen opmerkingen:
Een reactie posten