Onlangs hoorde ik het nummer “Papa, ik lijk steeds meer
op jou” van Stef Bos weer eens een keer. En verdomt, hoe meer ik er over denk,
het is inderdaad waar. Ik lijk steeds meer op mijn pa. En hoewel de songtekst
zegt dat we elkaar na de dood nooit meer tegen komen, geldt dat niet voor mijn
pa en mij. We komen elkaar werkelijk dagelijks tegen.
Nooit gedacht overigens omdat we, dacht ik, zo anders
waren en dat ik ook dagelijks een enorme invloed in mijn leven van de persoon
waarnaar ik vernoemd ben ervaar.
En hoe zich dat dan uit dat ik voel dat ik steeds meer op
mijn pa lijk?
Zonder er ooit bij stil te hebben gestaan heb ik van mijn
vader een dagelijks ritueel over genomen. Zijn gevleugelde quote; “Een gezonde
geest in een gezond lichaam”. Leef ik. Althans, ik probeer het. Dagelijks een
uur yoga bijvoorbeeld. En wat schets de verbazing, bij het schrijven van dit
blog vind ik deze foto van hem. Zelfs eenzelfde oefening.
Nee, ik hoef er niet voor naar een fitnesscentrum. Discipline
noem ik het ook niet. Inderdaad ritueel. En ook die geest krijgt, zeker hier in
Thailand, voldoende training in rust en awareness door dagelijkse meditatie en
regelmatig stil te staan en me niet door allerhande negativiteit te laten beïnvloeden.
“Pluk de dag!” overigens een uitspraak van mijn moeder.
Uitspraken van mijn pa als:
“Ruim je rotzooi op”, “Jongen, doe eens gewoon”, "Doe dat licht uit als je niet in je kamer bent", “Blijven
bewegen als je een blessure hebt”, “Optimist tot in de kist en enthousiast tot
je laatste snik” en nog zoveel meer. Ze klinken dagelijks door en vaak krijg ik
een glimlach op mijn gezicht. Zeker bij dat “doe eens gewoon”. Teken dat ik nog
steeds regelmatig die puppy in mezelf lekker vrijlaat. Hoe eenvoudig kan lol
maken en lol beleven zijn.
Ik leef steeds meer zijn rituelen.
Ik leef steeds meer zijn rituelen.
Zijn twee wijntjes per dag zijn bij mij twee biertjes per
dag met als enige verschil dat ik tweemaal per jaar 6 weken alcohol vast.
Actief. Ik moet er werkelijk niet aan denken om achter de
geraniums te moeten gaan zitten. Er is nog veel te veel te doen, te beleven en
te delen.
En ook in de kerk, ik mag hier in de kathedraal van
Chiang Mai de rol van Eucharistic Minister en Cantor vervullen, zie ik
wekelijks zijn rituelen voorbijkomen. Het maakt me dankbaar en blij.
En zo is er steeds meer. Kopieer gedrag? Ik weet het
niet, het voelt als van mezelf hoewel ik voor 50% uit mijn vader ben voortgekomen
natuurlijk. Ik voel me er super goed bij.
Mijn pa haalde enorm gezond met zijn actieve levensstijl,
optimist en enthousiast zijn 93 levensjaren, zoals hij het altijd noemde.
Ik hoop ook tenminste met dat getal op hem te gaan
lijken. Gezond blijven is daarvoor een groot goed. Wie weet dat een van mijn
slogans: “Er is maar één doel in het leven en dat is te LEVEN” er nog een schepje
bovenop mag doen.
GEWELDIG, voelt zo vertrouwd😍
BeantwoordenVerwijderenGEWELDIG, voelt zo vertrouwd😍
BeantwoordenVerwijderen