In mijn jeugd heb ik veel kansen gekregen en ook opgepakt.
Eén daarvan was mijn studie tot bouwkundige. Constructie en architectuur. Tot
1982 werkte ik daarin voor een bedrijf met een groot woningbouwproject in Noordwijkerhout
en voor Ballast Nedam in Saoedi-Arabië. Daarna ging ik naar de Rijksbrandweeracademie
en werkte ik ruim 30 jaar in de (inter)nationale wereld van fysieke veiligheid.
Na ruim 7 jaar in Thailand begon het toch weer te kriebelen.
Ik heb gelukkig twee rechterhanden. Ben dankbaar dat ik tot op de dag van
vandaag nog sterk en gezond ben.
Ik kreeg gewoon zin om zelf toch nog eens een keer iets
hier in Thailand te gaan bouwen. Een zeker voor Thailand niet alledaags klein
project. Mijn twee kinderen reageerden spontaan en mijn vriendin niet minder.
En dus…
Het is eigenlijk heel inspirerend om ineens je geest weer
in een andere, vroegere, richting te zien gaan denken. En de ervaring dat
alles, maar dan ook alles, in die geest nog is opgeslagen en dat het niet eens
een kwestie is van het stof er af blazen, verbaasde me nog het meest. Tot in
detail komen constructies, details, mogelijkheden en onmogelijkheden weer terug.
De ervaringen uit Saoedi-Arabië, met name in relatie tot het klimaat, doen het
hier goed.
Het werkt eigenlijk allemaal zelfs een beetje verslavend.
Je hoofd blijft doordenken en naar oplossingen zoeken. Absoluut niet onder
enige druk overigens. Het is nu professionele hobby en voor eigen gebruik. Echt
superleuk om te doen.
Ik herinner me nog hoe tijdens mijn studie mijn vader
soms midden in de nacht, als hij terugkwam van een wc-bezoek, mijn kamer op kwam
om te vragen of ik nu nog niet in bed lag.
Ik had dan ineens een ingeving in relatie tot mijn afstudeerproject
en met de grote tekentafel op mijn kamer werkte ik dat ‘s nachts uit. Het gaf
me energie en daarna kon ik slapen. Die ervaringen en dat gevoel heb ik
inmiddels weer.
En ja, dat is tot nu toe het enige waar ik dan wél
tegenaan gelopen ben. Tekenen met de Rotring pen op een zogenaamde ‘kalk’, dat
is er haast niet meer bij. En met meer dan 37 jaar uit het vak, moet je er dan
toch aan geloven. Tekeningen maken op de computer met een zogenaamd
CAD-programma.
YouTube, waar zouden we zijn zonder YouTube, bood en
biedt raad. En ook dat is een superleuke ervaring. Leren door te doen. En het
met een scheermesje op het kalk papier weg krabben van een foute lijn, is digitaal op de computer nu een koud kunstje. Geen scheermesje en gum meer voor nodig.
Stilzitten? Nee, niets voor mij. Het is zalig om mijn
oude vak weer op te frissen en er in de praktijk nog een keer iets mee te gaan
doen. Die studie van toen loont dubbel.
Het vooruitzicht op zelf over een tijdje met mijn eigen
handen te gaan bouwen en alle voorbereidingen daartoe nu op dit moment, geven
een zalige energie en houden mijn geest creatief en jong.
Wil je de ontwikkelingen van dit proces (Engelstalig) volgen?
Kijk dan af en toe eens op: https://pyramidhousethailand.blogspot.com
Kijk dan af en toe eens op: https://pyramidhousethailand.blogspot.com
Frans Captijn (Gangey Gruma)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten