Onze eindejaars wensen 2024 met een gedicht als cadeautje

Goede eindejaars, Kerst- & Nieuwjaarswensen, naar elkaar sturen. Het is niet alleen traditie. Van harte doen wij daar ook dit jaar weer graag aan mee. 

2567/2024 is en was me nogal een jaar. De wereld staat steeds verder in brand. En wat het komend jaar gaat brengen? Temperen van die brand ligt helaas niet in het verschiet. Eerder nog, die brand wordt alleen maar met angst verder aangewakkerd.   

We wensen voor alles en iedereen (mensen, dieren en onze planeet) een beter, eenvoudiger, vrediger, en in alle opzichten een wat gezonder jaar met betere vooruitzichten. 

Vrede zal er nooit komen en toch... Het is goed om bij en met elkaar een zo goed mogelijk voorbeeld te geven. Dat is klein maar al wel een stap in de goeie richting. Soms al moeilijk genoeg. 

Dit jaar onze wensen weer eens op een iets andere manier en wel samen met een gedicht. 

Wie weet kun je er een momentje tijd voor vinden om eens even bij stil te staan, het te laten neerdalen of wie weet misschien er wel over te mediteren. 

Hoewel je het niet zou denken, als je altijd in de laatste maand van het jaar de extra gekte en stress om je heen ziet, is de essentie van het einde jaar toch anders. Kerst bijvoorbeeld is als basis een feest van de eenvoud. Ik werd er deze week nog weer eens, door een oud collega, aan herinnerd. Wie staat daar tegenwoordig nog bij stil?

Niet heel vreemd. Het is ook verrekte moeilijk als je dag in dag uit door marketing voortdurend wordt overstelpt met uitspraken als: "Betaal minder, vier meer!". Met beide benen trapt de massa er in.

Al die extra gekte, het gehol, en de stress veroorzaken we immers alleen maar zelf. 

De natuur laat ons zien hoe je op een gezonde manier heel eenvoudig kan doen!

Het eind van het jaar en het prille begin van het volgende jaar, de winterperiode op het Noordelijk halfrond, is immers voor de natuur de tijd van terugtrekken, eenvoud, 'meditatie' en afbouw om weer klaar te zijn om opnieuw een nieuwe jaarcyclus te starten. Om door te stappen. 

Waarom dat voorbeeld van de natuur in onze maatschappij van altijd maar haast niet eens volgen? Een periode van onthaasten, de balans in rust eens opmaken, en je voorbereiden op dat wat komen gaat. Is dat feitelijk niet een perfecte manier van vieren? 

En ja, dat is in deze wereld zeker uit het ritme van 'de meute' stappen. Ben je dat jezelf dan niet waard? 

Dit gedicht als handreiking.

Van een vriend kreeg ik een gedicht toegestuurd van de Braziliaanse dichter, romanschrijver, musicoloog, kunsthistoricus, criticus en fotograaf, Mário Raul de Morais Andrade (Oct 9, 1893 — Feb 25, 1945). 

Dat gedicht raakte me, zeker door mijn levenservaringen tot nu toe en de leeftijd die ik inmiddels heb mogen bereiken. 

Ik heb het vertaald en op een aantal punten wat aangepast. 

Graag bied ik 'onze' versie als cadeautje bij onze eindejaarswensen hierbij aan. 

Mijn ziel heeft haast

 

"Ik telde mijn jaren en ontdekte dat ik van nu af minder tijd heb om nog te leven dan de jaren die ik tot nu toe geleefd heb.

 

Ik voel me als dat kind dat een snoeppakket won: de eersten at hij met plezier, maar toen hij merkte dat er nog maar weinig over waren, begon hij intens en bewust van ze te genieten..

 

Ik heb geen tijd meer voor eindeloze vergaderingen, waarin statuten, regels, procedures en interne voorschriften worden besproken, terwijl ik weet dat er niets bereikt zal worden.

 

Ik heb geen tijd meer om absurde mensen te dulden die, ondanks hun chronologische leeftijd, nog niet volwassen zijn geworden.

 

Ik heb geen tijd meer om met doorsnee of compromis om te gaan.

 

Ik wil niet in vergaderingen zijn waar opgeblazen ego’s paraderen. Ik wil niet met mensen omgaan die manipuleren, angst zaaien, of zich als kameleon gedragen. Ik word gestoord van jaloerse mensen die proberen de meest capabele mensen te belasteren door hun posities, talenten en prestaties af te pakken.

 

De tijd die ik nog heb is te kort.

Ik wil de essentie, mijn ziel heeft haast ...

Er zijn niet veel snoepjes meer voor me over.

 

Ik ben geïnteresseerd in menselijke mensen. 

Mensen die lachen om hun fouten zijn degenen die succesvol zijn, 

die hun roeping begrijpen en zich niet verbergen voor hun verantwoordelijkheid. 

Die de menselijke waardigheid verdedigen en aan de kant van de waarheid en rechtvaardigheid willen staan. 

Dit is waar het leven voor bedoeld is.

 

Ik wil mezelf omringen met mensen die weten hoe ze harten moeten raken, mensen die door de harde werkelijkheid van het leven hebben geleerd te groeien met zachte aanraking van de ziel.

 

Ja, ik heb haast, ik heb haast om te leven met de intensiteit die alleen volwassenheid kan geven. Ik ben niet van plan om de overgebleven snoepjes weg te gooien. Ik weet zeker dat ze heerlijk zullen zijn, veel lekkerder dan die ik tot nu toe heb gegeten.

 

Mijn doel is om met volle inzet het leven te Leven en mijn talenten te delen en, in vrede met mijn dierbaren en mijn geweten, tevreden het einde te bereiken.

 

We hebben twee levens.

En het tweede begint wanneer je beseft dat je er maar één hebt.”

 
 

We wensen je een onthaast eindejaar met een Zalig Kerstfeest toe. En voor 2568/2025 een zo goed mogelijk, liefdevol, gezond en fleurig nieuw jaar. 

 

Frans & Phatsamon Captijn 

email: captijninsight@gmail.com  

Bouw blog: https://pyramidhousethailand.blogspot.com