De plek waar we wonen bruist van goeie energie en de afgelopen week toonde dat weer eens op een fijne manier aan. Phatsamon heeft in Surin zo'n vijftien jaar geleden van haar ouders vier stukken bouwgrond gekregen. Op 16 oktober 2019 ben ik ze samen met haar gaan bekijken. Benieuwd of we met z'n tweetjes, of liever gezegd met z'n drietjes (met Kadhow er bij), konden 'voelen' of een van die vier stukken ons beviel om op te gaan bouwen.
Inderdaad, voelen. Voor mij is dat essentieel om, overigens waar dan ook ter wereld, thuis te kunnen zijn en om mijn eigen energie optimaal te laten stromen. Iets dat ik hier gelukkig dagelijks ervaar.
Nog geen dag heb ik een gevoel van tegenzin gehad met onze bouwactiviteiten en ik zit gewoon lekker in mijn vel. En natuurlijk is het niet alleen maar halleluia. Het weer zit ook hier bijvoorbeeld regelmatig tegen. Veel te warm en/of veel te nat, het heeft zeker invloed op mijn energie en humeur en toch... niet een gevoel om niet verder te gaan met onze activiteiten. Eerder nog draagt die goeie energie er aan bij dat nieuwe ideeën zich verder ontwikkelen. Ik schrijf daar later nog wat over.
En die energie heb ik over een tijdje ook nodig om hier heerlijk met gasten aan de slag te zijn zoals ik dat op het voormalige gezondheidsresort in Chiang Mai jaren mocht doen.
En dat dagje bouwland voelen beviel. Een van die stukken, waar we nu op aan het bouwen zijn, voelde fantastisch en ook Kadhow gaf dat op een super actieve en speelse manier aan. Hij was op dit stuk land, als enige van die vier, totaal door het dolle heen. Iets dat zeker ook mijn goeie gevoel over dat stuk grond nog eens extra bevestigde (De foto hierboven is 'crazy running' Kadhow op die dag op ons land.)
En die goeie energie hier trekt aan. Dat belooft in onze ogen iets voor mensen die ons in de toekomst gaan bezoeken. Nu nog geen gasten. Hordes dieren. Het lijkt soms wel een recreatiepark, een speeltuin en camping, voor dieren. Ze voelen zich hier thuis, op hun gemak en dus kennelijk ook veilig.
Gasten gaan zeer zeker komen en zullen zich net als de dieren nu al, ook bij ons thuis voelen.
Op het moment dat ik dit schrijf zitten er twee rijstvogels op nog geen 50 cm van me in het raam. Ze willen er al dagen hun nest bouwen. Iets dat overigens niet kan omdat het raam dan niet meer dicht kan, maar toch. Ze blijven volhouden.
En om eens wat 'bezoekers' van de afgelopen week die zich hier thuis voelen te noemen:
Zeven verschillende honden uit de buurt die hier dagelijks bij toerbeurt even aankomen om met Kadhow, Cupid en Singto te spelen. We geven ze geen snacks of eten. Ze vinden het hier gewoon gezellig en ze voelen zich hier goed denken we. We hebben ze allemaal maar namen gegeven.
Het was weggegooid geld om vogelhuisjes te kopen en op te hangen. Geen enkel 'Appartement' werd en wordt gebruikt. Daarentegen hebben we veel 'camping gasten' die hier zelf hun 'tenten' (nesten) hebben opgebouwd.
Het voelt hier dus goed. Het enige dat ons wat verontrust dit jaar is dat de rijstboeren om ons heen veel van hun velden met 'grasverdelger' besproeien. We hopen dat dit gif geen invloed heeft op de dierenstand.
En even terug naar die ideeën.
Ons 'stiltebos' idee, waarover ik op 19 mei jl. schreef, krijgt steeds meer vorm. Van het land hier gebruiken we van de in totaal zo'n 9.500 m2, nu 2.500 m2 (verhoogd gedeelte) om onze gebouwen op neer te zetten. Van de 7000 m2 die 'rest' willen we een stiltebos met een grote vijver met daarin een eiland met een paviljoen aanleggen. Hoewel we er geen haast mee hebben zou het zomaar eens kunnen dat we er in de tweede helft van het volgend jaar de eerste voorbereidingen (graafwerk) voor gaan treffen.
Die Kadhow had het in ieder geval met zijn goeie energie signalen bij het rechte eind.
Frans Captijn (Gangey Gruma)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten