Een artikel dat ik gisteren op internet tegen kwam.
Nou ja, als je dan al 11 jaar in Thailand woont en er ook nog eens Nederlanders bij betrokken zijn (je moet toch een beetje blijven mee doen), dan wil je daar natuurlijk alles over weten.
De plaats, Sak Thani, die de journalist die het verhaal opgetekend heeft noemde, bestaat helaas niet. Het zal een spelfout zijn geweest en het moet haast zeker over Surat Thani in het zuiden zijn gegaan.
Begrijpelijk dat je als gezin er eens een keer lekker met je kinderen op uit wilt. Kinderen willen zand en water heb ik vaak gehoord. Dat gold ook voor onze kinderen. En als je het geld er voor hebt, waarom dan niet een fijne vakantie boeken.
Je gaat er dus eens goed voor zitten om iets passends te vinden. Je bent er immers echt aan toe. Eindelijk weer eens tijd voor elkaar en zeker ook voor de kinderen.
Wat ik niet begrijp is dat je er dan voor kiest om zo'n 12 uur in een vliegtuig te stappen om naar een hotel in Thailand te gaan. De reden was dat juist daar een groot zwembad voor de kinderen en in elke kamer airco was. Dat vind je immers op heel veel plekken en ook veel dichterbij.
Maar goed, misschien wil je je kinderen ook van jongs af aan omgang met cultuurverschillen mee geven. En heel ver weg van je dagelijkse beslommeringen en eens lekker niet bereikbaar zijn helpt zeker mee aan quality time voor je gezin en ontspanning. Even je normaal gesproken stressvolle dagelijkse leven laten voor wat het is. Dus...gaan met die banaan!
Net aangekomen kregen ze, zo het artikel vermeldt; "De schrik van hun leven" en moesten ze ongewild plotseling in de "overlevingsmodus". Gelukkig ging hun eerste zorg uit naar de kinderen en konden ze in het restaurant van het hotel wat voedsel bij elkaar scharrelen.
Wat er aan de hand was?
Het hotel had geen Wifi... ze waren er een week volledig offline. Hun wereld was ingestort. Na uren zeuren bij de receptie bracht een busje het gezin naar een plek waar ze twee streepjes Wifi hadden. De vader van het gezin kon wel janken van geluk.
Al na een week hebben ze hun vakantie afgebroken om terug te gaan naar Nederland.
Ons mooie "Derdewereldland", zoals de vader Thailand in het artikel noemt, bezoeken ze nooit meer en volgend jaar blijven ze in de 'Europa bundel'.
Wat een 'zielig' verhaal toch eigenlijk. Mensen die er lekker met elkaar op uit willen, tijd aan elkaar willen besteden, een super mooie omgeving kiezen en dan als hele gezin ineens te grazen worden genomen door verslaving...
In al die jaren die ik samen met mijn vader of met ons gezin op vakantie ben gegaan heb ik nooit door een gebrek aan Wifi in een overlevingsmodus hoeven te gaan. Kinderachtig, ik weet het, ik ben van een andere generatie maar dit verhaal is toch ook totaal doorgeslagen, triest en ziek.
Natuurlijk is het vervelend, en is het eigenlijk ook niet heerlijk, om als gezin eens even helemaal van al die digitale 'smart hulp' te zijn afgeschakeld. Maar is dat eigenlijk niet eens echt vakantie?
En wat dat 'overleven' betreft... dat kunnen de meeste mensen zonder Wifi helemaal niet. Er breekt paniek uit zoals bij dit gezin. In wat voor verziekte digitaal afhankelijke wereld zijn we inmiddels beland?
Voor mij zijn uitdrukkigen als: "De schrik van ons leven" en "Vakantiedrama" bij deze ervaring in Thailand volledig misplaatst. Blijf inderdaad lekker in je Europabundel met je verslaving, check het als je zo nodig zeker wilt zijn even vooraf, of neem voor een paar weken even een andere verbinding dan je eigen bundel. Als je zover weg kunt dan hoeft dat financieel niet echt een probleem te zijn. Internet is immers overal, ook in Thailand en de Thai zouden werkelijk thuis en op hun werk niet kunnen overleven zonder.
En o ja nog even over wat dat bij elkaar 'scharrelen' van eten betreft. Dat is hier in Thailand nog veel beter ontwikkeld dan het verbluffende netwerk van internet. Op elke hoek van de straat. Mijn dochter en zoon zouden zeggen: "Waar rook is, is BBQ". Een aanrader.
Alle gekheid op een stokje. Wat een meer dan zielig verhaal... Je moet maar verslaafd zijn.
Frans Captijn (Gangey Gruma)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten