Weinig of geen ruimte voor gemopper, gezeur en geklaag.

Mijn oudste zus merkte afgelopen week in een gesprek met me op dat er in Nederland tegenwoordig alleen maar kritiek op alles is. Volgens mij overigens niet alleen in Nederland maar wereldwijd.
 
De overkill aan informatie die we dag in dag uit zelf toelaten. Het zogenaamde persoonlijke ‘geluk’ dat door velen via sociale media wordt verspreid. De levende encyclopedie die ‘internet’ heet waar we antwoorden op alles wat je maar wilt weten kunt vinden. Het maakt ons in alles ‘deskundig’ en ‘specialist’ en nodigt ons uit om overal iets van te vinden en ook alles beter te weten. Communicatie afstand. Meningen van anderen. Groepscultuur en volgzaam meehuilen met de wolven in het bos. Jaloezie, kleinzieligheid en natuurlijk de moeheid die wereldwijd toeslaat door een virus waardoor onze vrijheid al veel te lang stevig is ingeperkt. En ook ik doe er soms aan mee. Klagen.
 
Op 26 maart jl. schreef ik al eens in mijn weekblog over de vergiftigende werking op jezelf en jeomgeving van klagen.
Gisteren las ik ergens: “Als je dankbaar bent blijft er weinig of geen ruimte over voor gemopper en geklaag.” Het is een mooi aanvullend inzicht.
 
En nee, natuurlijk ben je niet altijd alleen maar blij en dankbaar en toch, wederom, voor een heel groot deel heb je het zelf in de hand. 
 
Er is meer dan genoeg om (ook) dankbaar voor te zijn. Het is maar waar je op let en welke houding je aanneemt in relatie tot het Leven van je leven.  

Frans Captijn (Gangey Gruma) 

email: captijninsight@gmail.com  

Bouw blog: https://pyramidhousethailand.blogspot.com