Helaas, we raken er zo langzamerhand aan gewend, hadden we vorige week donderdag voor de zoveelste keer weer pech met onze Kia truck. Dit keer begaven de radiateur en de waterpomp het. Wederom rook die onder de cabine uitkwam en de motor die afsloeg. We moesten de wagen opnieuw langs de snelweg laten staan.
En daar sta je dan. We hadden net een op maat gemaakt deurkozijn opgehaald. Hond Kadhow genoot van de trip nadat we de truck drie dagen voor deze pech van de garage hadden opgehaald in verband met een andere storing. Helaas pindakaas...
Er stopte vlak bij ons een pick-up van een aannemer met twee mannen die iets langs de snelweg wilden kopen. Mijn partner vroeg hen of ze ons konden helpen en wellicht naar huis konden brengen. Geen probleem. Met kozijn en al in de bak van de pick-up werden we met z’n drietjes (Phatsamon, Kadhow en ik) en met het kozijn keurig naar onze bouwlocatie gebracht. Het leverden de twee ieder een fles bier op en een fooi. Niet dat ze dat wilden aannemen maar ik stond erop.
Even later kwam ik erachter dat ik tijdens het uit de bak helpen uitstappen van Kadhow zijn riem per ongeluk in de bak van hun pick-up had laten liggen. Beetje stom en balen. Op zoek naar een goeie nieuwe en dat is hier niet zo eenvoudig.
Afgelopen maandag moest ik voor een servicebeurt met de Tricity scooter naar de stad. Toen ik begin van de middag weer terugkwam hing daar aan het hekwerk van onze bouwplaats Kadhow zijn riem. Keurig netjes door dezelfde mensen neem ik aan terug bezorgd. Toppie.
Dit
weekend had ik met een Nederlandse vriend een discussie over dat de meeste
mensen deugen. Er is zelfs een boek over geschreven zo prees hij me aan. Ik ga
het niet lezen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten