In een weerspiegeling van een verhaal dat ik hoorde deelde iemand uit Amerika dit citaat een paar weken geleden met me. Het zette me aan het denken en voor mij is het waar.
Inderdaad, ik was ook blij en trots om ooit titels voor en achter mijn naam te krijgen (sommigen noemen het te verdienen). Eigenlijk zijn/waren ze werk/baan gerelateerd. In mijn ‘thuisland’, Nederland, zijn we een beetje familiair, we noemen mensen al snel bij hun voornaam.
Ik herinner me een van mijn eerste bezoeken aan Duitsland, waar een dame in een groentewinkel "Frau Doktor" werd genoemd. Ik dacht bij mezelf... wat is dit? Deze dame was net als ik alleen maar aan het winkelen. Waarom noemen ze haar in haar vrije tijd Frau Doktor in de groentewinkel? Of wil ze dat soms?
Ik
zie het ook op visitekaartjes. Mensen maken de leukste titels om zichzelf te
presenteren. Vorige week kreeg ik een visitekaartje van iemand uit Europa die
zichzelf voorstelde als ‘President’ van zijn bedrijf. Toen hij dat bedrijf eens
op internet ‘bezocht’ bleek het een eenmanszaak te zijn. Hij was de enige
werknemer. En inderdaad ben je dan natuurlijk ook de president. Toch een beetje
om te lachen vind ik.
Met een titel laat je gewenst of ongewenst je ‘status’ zien. En jezelf president van je eenmanszaak noemen, is zeker een gewenste keuze om jezelf status en belangrijkheid aan te meten. En ja, de wereld om je heen trapt er vaak in. Professor zijn en professor worden genoemd (tijdens het werk) is gewoon iets dat met het werk te maken heeft. En toch ook zelfs in een werkrelatie creëren titels vaak afstand.
Uit eigen ervaring kan ik ook zeggen dat ze mensen aantrekken. Voor hen is het fijn om met hun omgeving te delen dat ze deel uit maken van jouw ‘netwerk’. Je weet maar nooit of het ze hogerop kan brengen. Ze ‘vinden je aardig’ vanwege je titel (s) en / of positie, maar niet vanwege de persoon die je daadwerkelijk bent.
Ik ben lid van een Expats Club hier in Thailand. De meeste van de vele leden zijn met pensioen en zijn hier in Thailand gaan wonen om van het laatste deel van hun leven te genieten. Daar heb je geen titels meer bij en voor nodig in mijn beleving. Meerdere leden willen toch aangesproken worden met hun bijvoorbeeld dr. Titel. Ik heb eens een lid, die ik ook elders soms tegenkom, gevraagd naar de achtergrond waar hij nog steeds bij zijn titel genoemd wil worden omdat het voor mij afstand schept. Grote ogen van hem die verongelijkt naar me keken ... Inderdaad… afstand 😉.
In
een ware en sterke relatie met anderen gaat het niet om titels of positie, maar
om de verbinding tussen mensen vanuit wie ze werkelijk van binnen zijn. Dat creëert
nabijheid en duurzame verbinding.
Frans Captijn (Gangey Gruma)
Bouw blog: https://pyramidhousethailand.blogspot.com
Ik kan me nog heel goed herinneren, dat tante Nel heel trots was op Gerard! Zij vertelde maar al te graag dat haar zoon MEESTER DOCTOR was... Met heel chique stem 😂!
BeantwoordenVerwijderen