Een moment van terugblikken en vooruitkijken vanuit het
nu was het. En dan lees je je historie en na dat lezen gaan er dan toch weer
heel veel dingen door je heen.
Eén ding dat naderhand weer boven kwam is dat, wat artsen
me al hadden verteld, ik nooit van mijn burn-out verschijnselen af zou raken.
En nu, tien jaar verder, kan ik dat volledig beamen. Die zwakke plek blijft en
je hoeft het bij wijze van spreken maar aan te raken en gelijk komt het gevoel
van toen, vreselijke moeheid en lusteloosheid en ook een vorm van hoofdpijn of
griepgevoel achter mijn ogen terug. Het voelt alsof alle energie ineens mijn
lijf uit stroomt en ik kan er nauwelijks iets aan doen.
Nu heb ik de afgelopen jaren aardig geleerd om er mee om
te gaan en om toch weer snel te herstellen maar toch… het overkomt me toch nog
steeds af en toe en ik kan dan maar beter stoppen met dat waar ik mee bezig was
omdat er letterlijk niets uit mijn handen komt.
Mijn zwakke plek is mijn allergie. Eigenlijk moet ik
zeggen mijn twee allergieën. Vanaf mijn 16 jaar heb ik werkelijk iedere
specialist, homeopaat, apotheek, huisarts, acupuncturist of meer gezien in
relatie tot mijn pollenallergie (hooikoorts).
De andere allergie die eigenlijk pas voor mij goed
zichtbaar werd nadat een gigantische burn-out in 2010 werd vastgesteld is mijn
sensitiviteit voor energie. Noem het gerust negatieve-energie allergie.
Ik loop er werkelijk op leeg.
Wat je je daarbij moet voorstellen?
Om eens iets te noemen. Omgevingsenergie (letterlijk de
resonantie van de energie van de omgeving waar ik ben), klagende en zeurende
mensen, tegenwerking, het ontbreken van een gunfactor, toezeggingen die niet
worden nageleefd (nalatigheid), financiële verplichtingen niet nakomen, politieke
en bestuurlijke spelletjes, roddel en achterklap, (on)eerlijkheid, misbruikt
worden, macht, en zo kan ik nog wel even door gaan.
En het maffe van alles is misschien nog wel dat nu ik
ouder ben en al aardig wat ervaringen achter de rug heb ik steeds sneller en
ook vaker de patronen doorzie die er onder liggen (niets is nieuw en ook niets
blijft eeuwig verborgen). Dat heeft een voordeel om eerder te kunnen
anticiperen. Het nadeel is dat ik er sneller en vaker al in een beginfase mee
wordt geconfronteerd.
En hoe ga je om met een allergie? Je moet goed begrijpen
dat een allergie een oorzaak en een effect heeft. Te lang ben ik bezig geweest
met effect bestrijding. Dat lijkt leuk maar vreet energie (en die heb ik dan
juist niet dus dat hakt er lekker in). Een pilletje tegen de hoofdpijn? Niet mijn
ding. Beter iets dat structureel helpt.
Het is beter om aan die oorzaak te werken (voor zover dat
natuurlijk kan en in je eigen vermogen ligt). En jawel, daarmee zonder je je weeldegelijk
af van dat wat er om je heen gebeurt. Jammer, maar het draait (niet egoïstisch)
om mijn gezondheid.
Dat interview maakte voor mij nog weer eens heel helder
wat ik aan die bronbestrijding inmiddels al gedaan heb. En eigenlijk is dat ook
gelijk het antwoord op vragen die ik regelmatig krijg waarom ik ‘anders’ leef.
Het is voor mijn eigen bescherming.
Om ook hiervan eens wat te noemen.
Nieuws op tv en in kranten volg ik al jaren niet meer. En
natuurlijk krijg ik toch nog steeds wat flarden mee. Maar al het nieuws is voor
mij al in letterlijke zin oud en het is voor 95% negatief. Ik kan er ook niets
mee. ‘Sociale’ media is voor mij voor een groot deel fake en als ik hoor hoe ‘sociaal’
het is en het gedrag van mensen er mee om me heen zie dan kweekt het geen, voor
mij echte, verbinding tussen mensen maar juist afstand. Daarnaast is het een
continue verslavende stoorzender in dat wat je eigenlijk wilt of moet doen.
Mijn vriendengroep wordt steeds kleiner en mijn verjaardagskalender (ik heb hem
nog op papier want ik heb geen i-Phone of tablet) steeds leger. En ja dat ligt
ook aan mij natuurlijk. Mensen of groepen waar ik ooit bij hoorde waar ik nooit
meer iets van hoor die gaan van die kalender of contactlijst af. En jawel hoor,
natuurlijk reageer ik als ik een bericht krijg. En groepen, ook hier, die me
meer energie kosten dan dat ik terugkrijg daar stap ik uit. Het is zoals met
pollen. Ik kan er beter bij uit de buurt blijven in het seizoen.
Mijn mail gemiddeld twee keer per week lezen. Dagelijks
yoga en meditatie. En misschien wel het beste van alles. Meer ‘Nee’ zeggen. Wie
is er eigenlijk de manager over mijn leven? Ja, voor mij is er één Grote Baas
en daarna mag ik toch de manager over dat leven dat ik gekregen heb zijn. Mijn
talenten inzetten en delen daar waar het mij in goeie gezondheid houdt.
Maakt dat eenzaam? Ik vind het nogal meevallen omdat ik
van die dingen die me energie opleveren, en dat zijn er velen, intens geniet.
En nog steeds vergeet ik het af en toe en zit ik toch
weer met dat burn-out gevoel. Weer een les om beter te luisteren naar en eerder te reageren op die eerste signalen van mijn lichaam.
Wat ik doe, en wat soms niet begrepen wordt, is dus zelfbescherming
om er het beste voor mezelf en daarmee voor diegenen die me dierbaar zijn en/of
die mij goed kunnen gebruiken te zijn.
Van een burn-out kom je nooit meer af…
Frans Captijn (Gangey Gruma)
Foto blog: http://franscaptijnhisworld.blogspot.com
Bouw blog: https://pyramidhousethailand.blogspot.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten