Ik
herinner me nog hoe mijn vader eigenlijk alleen maar met patiënten in zijn
massagepraktijk werkte die van de doctoren het advies hadden gekregen; “U moet
er maar mee leren leven”. Hij werd er warm van. Het gaf hem energie. En niet
alleen hij maar zeker ook zijn patiënten die in zijn wereld binnenstapte kregen
nieuwe energie en knapte van zijn aanpak zienderogen op.Zijn wereld, een andere wereld. Geen wereld die ik alternatief
noem. Een wereld van oprechte aandacht (tijd voor zijn patienten), nieuwe mogelijkheden, energie-uitwisseling,
beweging en een verandering van mindset. Niet dat hem de Westerse medische aanpak
niet aansprak of dat hij die tegensprak. Verre van dat. Medici waren haast ‘heilig’ voor
hem.
Letterlijk
opende hij een nieuwe wereld van andere methodes en oplossingen en vooral ook
hoop en geloof. En nee, dat was niet iemand een rad voor zijn of haar ogen draaien. Aan alles komt immers een eind dus ook aan je leven. Zo realistisch was hij en moet je
immers ook zelf zijn. Met en door zijn aanpak en invloed werd het voor zijn patienten weldegelijk
een andere, betere, kwaliteit van het leven dan dat ze tot dat moment ervaren hadden.
Hij
had al snel in de gaten dat de uitspraak “U moet er maar mee leren leven” niets
anders betekende dan dat in het Westerse medische systeem, de Westerse wereld en cultuur,
de oplossingen op waren en de gereedschapskist om nog iets te kunnen doen
gewoonweg leeg was. Maar, dat was slechts de gereedschapskist uit die
wereld. En dat was geen eind maar juist een begin om deuren van andere werelden
te openen. Geen nieuwe maar eigenlijk hele oude andere. Je bent immers vrij om een andere keuze te maken.
Hij
kende de redenen waarom het lichaam aantrekkelijk, letterlijk een
voedingsbodem, kon worden voor ziekten en virussen. Zoals mentale en emotionele
stress, negativiteit (wat denk je van de continue stroom aan negatieve informatie waar je dagelijks aan wordt blootgesteld), een lichamelijk trauma, overmatig gebruik van alcohol, roken of drugs,
ongezonde voeding en vooral ook inactief zijn. Als er geen balans tussen al die
zaken was dan wordt je lichaam een magneet voor ziekten.
Ik
moest eraan denken toen ik van een vriend hier in Thailand een presentatie over
empoweren kreeg toegestuurd.
Als
je in de Westerse Wereld bent dan ga je mee in dat systeem. Op zich niets mis
mee natuurlijk. Maar heb je er bij het woord ‘kanker’ bijvoorbeeld wel eens bij
stil gestaan dat dit een hele Westerse term is die afkomstig is uit de Westerse
cultuur en verbonden is met de Westerse onderzoekmethoden en behandelwijzen?
Een
term die haast direct angst oproept. Het zuigt energie uit je weg en dat maakt
je lichaam feitelijk nog zieker. Het maakt je vaak te moe om nog in andere werelden
van oplossingen op zoek te gaan. De standaard aanpak is immers chemotherapie en
bestralen en wijk je daarvan af dan ‘helpt’ de buitenwereld je wel om je te
zeggen dat je niet goed bij je hoofd of alternatief bent.
Een
aanpak en behandeling in een wereld als India is anders, een in China ook weer. Er zijn zoveel manieren en ook oplossingen.
De
wereld van mijn vader was anders. Vanuit zijn studies en ervaringen kende hij
die ‘verre’ andere mogelijkheden. Daarnaast was hij er een kei in om mensen mentaal
een omslag te laten maken in hun beperktheid van denken.
Hij
wist dat systemen uit andere werelden werkten en dat het slechts te maken had
met hoe die systemen met jouw geest resoneren. Hoe je er echt in geloofde en
hoe sterk je was om soms tegen de invloed van je Westerse buitenwereld in te
kunnen roeien. De samenwerking tussen je lichaam en je geest is uniek en
krachtig. En hij was er een meester in om dat proces oprecht en vanuit de patiënt, met zijn kennis en kunde wereld, te stimuleren.
De
wereld en cultuur waarin je leeft is te klein om er maar van uit te gaan dat je (in de meeste gevallen) maar met je kwaal moet leren leven.
Er
zijn op onze planeet zoveel verschillende werelden met mogelijkheden.
Frans Captijn (Gangey Gruma)
