Pushen helpt je kinderen niet in de juiste richting. Ze hun innerlijke drive laten volgen is de weg.

Toen ik 17 jaar was kreeg ik als verrassing van mijn pa het aanbod om samen met hem naar zijn geliefde land Oostenrijk te gaan. Geloof het of niet, met een 10-daagse busreis van De Jong Intratours (een organisatie die er, zo zag ik net, nog steeds is). We belandde in de plaats Auffach in het Wildshoenau in een klasse hotel (Platzl) met zelfs een discotheek. Een gecombineerde reis met zowel ouderen als jongeren. Super veel en fijne ervaringen en indrukken.

Toen we weer thuis waren wist ik eindelijk wat ik wilde worden. Touringcarchauffeur. Steeds wisselende groepen en contacten, de wereld verkennen, verantwoording en vooral ook veel plezier. Het beeld dat ik onder andere aan die reis had overgehouden.

Zeker weten overigens, als ik die weg was ingeslagen, dat ik uiteindelijk mijn eigen reisbureau (FIT, Frans International Touringservice) gehad had. Die naam gaat overigens een groot deel van mijn leven mee. Al mijn bouwkunde projecten droegen die naam en ook organiseerde ik met gehuurde Ford Transit busjes skireizen naar Duitsland, Oostenrijk en Italië.

Toen ik van een busbedrijf een sollicitatieformulier op mijn verzoek toegestuurd kreeg, verscheurde mijn moeder die brief onder mijn ogen. Er zaten meer kwaliteiten in mij en ik moest maar verder gaan studeren vond ze. En jawel, ik deed dat.

Nu weet ik dat mijn moeder (en ook vader) vanuit hun denken en achtergrond mij feitelijk wilden pushen naar iets anders. In hun ogen toen een stapje hoger. En, let wel, dat was vanuit hun beste bedoelingen. Ze wilden er alles aan doen dat hun kinderen een goeie toekomst zouden hebben. Petje af en ik ben er ook super dankbaar voor.

Wat ze zich eigenlijk niet realiseerden was dat de weg naar het bereiken van een goede toekomst veel gemakkelijker gaat als je de innerlijke drive, ik noem het maar de ziel, vrij laat om met alle specifieke talenten die iemand in zich heeft, om de levensweg aan te gaan.

Pushen is iemand in een richting duwen die jij wil. Of dat die persoon ook gelukkig maakt en alle talenten van hem of haar boven haalt is nog maar de vraag.

Ook ik nam, naar mijn twee kinderen toe, dat push gedrag een beetje over. Het leidde eigenlijk tot niets. Generatie verschil en andere opvattingen speelden daarin ook een rol. Als ouders maak je je vaak veel te bezorgd over de toekomst van je kinderen. Je vertrouwt te weinig op hun eigen kwaliteiten om hun toekomst te laten ontstaan. Ze komen immers uit jezelf voort en die basis zou je moeten vertrouwen.

Dat pushen stoppen en de ze laten vertrouwen op hun eigen kunnen leverde verrassende resultaten op. Zo koos mijn dochter er na haar studie oriëntaalse talen (Chinees) voor om haar toekomst daarin niet te zien zitten. Ze vertrok naar Australië, ging met paarden werken en begon een nieuwe opleiding tot specialistisch automonteur ook voor de mijnbouwindustrie. En bij zoonlief draait het vooral om plezier in zijn werk en leven. Niet stilzitten maar aanpakken en er voor anderen (inclusief dieren) zijn.

Zowel dochter, zoon, als ouders happy. Het is immers hun leven. Een kwestie van vrij laten in de levensweg die zich ontvouwt. 

Frans Captijn (Gangey Gruma) 

email: captijninsight@gmail.com  

Bouw blog: https://pyramidhousethailand.blogspot.com