Een paar weken geleden vertelde mijn dochter me dat ze
door een Nederlandse vrouw, die hier ook in Thailand bij mij in de buurt woont,
was ‘ontvriend’. Wat een woord als je er even bij stil staat.
Omdat de vrouw helaas met mij kennelijk niets meer te
maken wil hebben vanwege een kleine aanvaring die haar vrouwelijke partner en
ik hadden, heeft ze nu ook de ‘vriendschap’ met mijn dochter verbroken. Hoe
sociaal, ‘sociale’ media overigens kan zijn dat je dit onzichtbaar kunt doen.
Mijn dochter was er een beetje verbaasd over. Ik ken het
fenomeen ‘ontvrienden’ of ‘ontvriendinnen’ (dat moet toch ook bestaan?) niet
(meer) omdat ik al jaren afscheid heb genomen van al die ‘sociale’ media.
Omdat ik al een paar jaar niet meer op sociale media zit
en/of gevolgd kan worden heb ik dus ook geen last van dat ontvrienden, althans
daar.
De vraag kwam bij me op of je eigenlijk iemand wel kon ontvrienden.
Natuurlijk weet ik dat dat slechts een druk op de knop is zonder de ander daar
van op de hoogte te stellen en toch… ontvriend je dan iemand?
Op alle sociale media waar ik ooit bij en op aangesloten
was heb ik ruim duizend ‘vrienden’ gehad. Een aantal weken voordat ik er afscheid
van nam heb ik een paar keer een bericht geplaats dat ik er afscheid van ging
nemen. Dat was overigens nog niet eens zo gemakkelijk. De sociale media ziet je
graag komen maar minder graag gaan heb ik gemerkt.
Veel reacties van al mijn ‘vrienden’ kreeg ik niet.
Jawel, een aantal maar niet van de hele grote groep vrienden. Overigens geldt
dat ook voor allerhande groepen en clubs waar ik zakelijk en privé deel van uit
maakte. Een handje vol, en dat meen ik dan letterlijk, vrienden zijn nog over. ‘Uit
het oog, uit het hart’ zei mijn moeder wel eens. En ik ben erachter. Let wel,
dat ligt ook aan mij natuurlijk. Ik moet ook de hand in eigen boezem steken.
En vanuit die ervaring even terug naar dat ontvrienden.
Waren of zijn die mensen die je ‘ontvrienden’ dan wel je vriend? Wat is
eigenlijk een vriend (of vriendin)? Wat is vriendschap? Wikipedia stelt:
“Vriendschap is een nauwe (over het algemeen
niet-seksuele) relatie of verhouding tussen twee of meerdere mensen waarbij het
geslacht geen rol speelt. Het belangrijkste waarop een goede vriendschap
gebouwd is, is vertrouwen en onvoorwaardelijkheid. Iemand met wie men
vriendschap heeft noemt men een 'vriend' of 'vriendin'.
Vriendschappen worden gesloten, met woorden of zonder.
Vrienden helpen elkaar en aanvaarden meer van elkaar dan andere relaties. Ook
dat wat men als vrienden of vriendinnen voor elkaar doet wordt vriendschap
genoemd. Bij een belangeloze vriendschap kijkt de één naar wat de ander nodig
heeft en plaatst hij zijn eigen belangen/verlangens op de achtergrond.”
En als je bij deze mooie volzinnen even wat stil staat
dan kun je dus voor jezelf concluderen dat ontvrienden helemaal niet kan.
Iemand die ontvriend had immers helemaal nooit een vriendschap met je. Het was
slechts schijn. Het draaide vaak alleen om eigen beland en ergens bij willen
horen wat inmiddels niet meer past. Onvoorwaardelijkheid? Meer van elkaar
aanvaarden? Kijken naar wat de ander nodig heeft? Belangeloos?
En als iemand zijn of haar mening of levenshouding niet
(meer) aanspreekt of bij je past of je woont inmiddels te ver bij elkaar uit de
buurt… Dan ontvriend je om aan te geven dat de waarde van dat wat je ooit met
of zonder woorden tegenover elkaar liet merken van het begin af aan al nihil
was.
Helemaal niet van wakker liggen dus. Lekker laten gaan.
En… ach zoals Ramses Shaffy zo mooi zong… Laat me! Laat me m’n eigen gang maar
gaan.
Ik ga al jaren lekker mijn eigen gang. En als dat ‘vrienden’
niet (langer) meer zint…? Lekker ontvrienden wat er kennelijk dus helemaal
nooit tussen elkaar was. Het hoeft bij mij zelfs niet eens stiekem.
Mijn buurvrouw heeft het vaak over haar Facebook 'vrienden'. Ik moet er soms een beetje om lachen want als ze ze écht wel eens nodig had dan waren ze niet thuis...
Mijn buurvrouw heeft het vaak over haar Facebook 'vrienden'. Ik moet er soms een beetje om lachen want als ze ze écht wel eens nodig had dan waren ze niet thuis...
Wees trots op en blij met dat handje vol mensen die je
echt als vrienden kunt aanmerken.
Frans Captijn (Gangey Gruma)
captijninsight@gmail.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten