Neem vakantie als je op vakantie gaat!

Het is weer zover in heel veel landen. Vakantietijd voor veel mensen. Lang naar uitgekeken en vaak veel tijd besteed aan de plek waar je dit jaar weer naar toe wilt gaan. En misschien is dat wel je thuis plek omdat je die plek nog niet eens goed kent of alleen om eens even lekker uit de sleur van alle dag te zijn.

Hoezo die titel van mijn blog van deze week? Als je op vakantie gaat neem je toch immers vakantie? Nou… dat staat voor mij steeds minder vast en dus juist ook daarom die titel.

Ik herinner me nog de vaak verhitte discussies met de vakbonden over de vergoedingen die er, buiten piketdiensten, niet alleen voor beschikbaarheid maar ook voor bereikbaarheid van stafleden betaald moesten worden. Het was de tijd van alarmontvangers, portofoons en semafoons. Het was immers allemaal geen vrijwillige keuze om er maar altijd voor je werkgever te zijn. Zelfs niet als je bijvoorbeeld bij  de brandweer of ambulancedienst werkte.

Of er nu nog wel of niet meer voor betaald wordt, zo goed als iedereen heeft er inmiddels vrijwillig voor gekozen om altijd maar bereikbaar te zijn. Je kunt niet meer zonder. Ik hoorde afgelopen week zelfs van nekklachten waaraan mensen zich moeten laten behandelen. Ja, je hoofd weegt nog steeds rond de zes kilogram en dat gewicht zo’n 16 uur gemiddeld per dag naar beneden laten hangen is natuurlijk nogal een opgave voor die nekspieren.

En het gekke is dat als mensen op vakantie gaan, ze zich niet eens meer bewust zijn van die continue bereikbaarheid. Werk gaat dus in veel gevallen gewoon door (toch effe snel elke ochtend even die mail checken). Sociale media blijven volgen, etc..

Vakantietijd is er om weer eens even bij te komen. Om af te schakelen van dat wat dagelijks is. Nieuwe mensen en vaak ook omgeving leren kennen. Tijd te besteden aan je partner of aan het gezin. Je weer te verwonderen over de wereld om je heen die je eigenlijk een lange tijd op vaak een wel heel erg laag pitje gezet hebt. Banden met de mensen in je leven waar het echt om gaat weer aan te halen. Ervaren en beleven waar je voor gekomen bent.

Hoe gek het misschien ook klinkt, ik denk dat meer dan 70% van de toeristen die ik hier in Chiang Mai en Noord-Thailand tref beter thuis hadden kunnen blijven. Ze genieten helemaal niet van al dat moois en die schitterende natuur. Ze hangen voortdurend in hun mobieltjes en als ik ze onderweg tegen kom in minibusjes of zogenaamde Songthaews dan liggen ze tegen elkaar meestal te slapen. De schoonheid en energie van de natuur, de vriendelijkheid van de Thaise mensen en de gezelligheid van de stad worden nauwelijks ervaren.

Ik denk wel eens van had je het geld van je reis en tijd bespaard en had thuis even écht de tijd genomen om je te verdiepen in deze omgeving. YouTube filmpjes genoeg.

Hoe ruïneer ik mijn vakantie?
Wat (wie) is belangrijker?

Stel jezelf in alle eerlijkheid gewoon eens de vraag; Hoe lang zou je kunnen leven zonder je smartphone? Wat is een alcoholist? Wat? Een alcoholist is iemand die verslaafd is aan alcohol. Yeaaah. Waarom is hij / zij verslaafd aan alcohol? Omdat hij niet kan stoppen met drinken. Maar jij kunt je telefoon niet eens neerleggen. En als je dat doet, pak je het ding binnen een paar minuten weer op. Omdat je eraan verslaafd bent! Dus, beheers jij dat stukje technologie in je hand? Of beheerst dat jou? Het heeft jou in zijn macht! Wil je je leven laten beheersen en besturen door een stukje technologie? Wil je de rest van je leven, zelfs je vakantie nu, erdoor laten beheersen? Of ga je nu eens voor: 'Ik leg dit neer!'. Als technologie de dienaar zou zijn in plaats van de bestuurder, moet het de belangen dienen van mensen en hoeven de mensen het niet te dienen. We zitten inmiddels in een situatie waarin de mensheid de technologie volop dient. We hebben niet eens in de gaten dat we steeds verder in een web gezogen worden waarin een kleine groep anderen jouw leven meer en meer beheersen. Stap voor stap zitten we in een soort van voorbereidingsproces waardoor we ons straks niet eens meer bewust zijn dat we niet meer de manager van ons eigen leven, laat staan onze vakantie, zijn. 

Tijd voor vakantie? Dat is leeg maken en opladen. Geniet weer eens van elkaar. Investeer in je relatie als je die hebt. Geef jezelf het cadeau om je weer eens te verbinden met dat wat je de afgelopen maanden als je eerlijk tegenover jezelf bent wat verwaarloosd hebt. Gun je mobiel ook eens vakantie (wie weet durf je de uitdaging met jezelf aan om hem thuis te laten) en reken op respect van je vrienden, collega’s en werk dat je jouw tijd nu eens een keer privé gebruikt om af te schakelen zodat je er strakjes weer (nog) beter voor ze kunt zijn.

Onmisbaar ben je helaas nooit en nergens. Ook niet voor je werk dus.
En als je als manager denkt dat je vanuit je verantwoordelijkheid toch altijd en overal bereikbaar moet zijn, vraag jezelf dan eens af wat voor manager je van je eigen leven bent. 

En nog even over dat hoofd gesproken. 

Als je het, in plaats van het te laten hangen, weer eens in de goeie stand in zijn of haar natuurlijke balans breng dan kost dat, weet ik uit de yoga, eigenlijk geen energie. Een ontspanning van de spieren. En het mooie is dat als je dat doet zich gelijk ook een hele andere wereld waarin je leeft zich aan je openbaart. Je kijkt weer om je heen en geeft jezelf de mogelijkheid om te genieten van dat waar je de tijd voor wilde nemen en voor betaalde. 

Nu even tijd voor jezelf en tijd voor elkaar. Respect naar je en jullie zelf. Tijd om te genieten van de expeditie die je vakantie is en waar je zo naar hebt uitgekeken.

Geniet zoveel meer!

Fijne vakantie.

Frans Captijn (Gangey Gruma) 

email: captijninsight@gmail.com  

Foto blog: http://franscaptijnhisworld.blogspot.com