Toen ik met mijn dochter en haar vriend over de boulevard
liep verbaasde het me dat er heel veel oudere stellen hand in hand slenterden of
op een bankje met elkaar zaten te kletsen. Geen toneelstukje of show. Oprecht
samen genieten van de omgeving, van elkaar en van geweldige conversaties.
Op een gegeven moment stopte ik en liep ik naar een van
die stellen toe (die op de foto). De vriend van mijn dochter was een beetje verbaasd
toen hij me er naar toe zag lopen en een praatje met ze begon te maken. Mijn
dochter vertelde hem met een glimlach dat dat niets vreemds van mij was omdat
ik nu eenmaal zo in elkaar zat.
Ja, dit was eigenlijk altijd mijn persoonlijke intentie
maar in mijn relaties lukte het me tot nu toe niet. Toen ik onder andere met
dit koppel sprak, ze waren niet de enigen, ontdekte ik dat deze mensen bewust
samen dagelijks het leven en hun relatie vierden. Ze wisten dat hun tijd op raakte.
Waarom geluk verbergen? Loop lekker hand in hand en geniet met elkaar.
Dankbaarheid vieren.
Werkelijk geweldig. Het bestaat! Zoveel oudere koppels. Ik ben er
zeker van dat ze ook problemen hadden en hebben in hun relatie(s), maar tot nu
toe weten ze er kennelijk goed mee om te gaan.
Aan de boeddhistische universiteit hier in Chiang Mai heeft
een van de docenten ooit aan ons studenten verteld; "Er is altijd meer, er
is altijd beter, er is altijd mooier in en met alles. Er komt geen einde aan. Misschien
moet je er eens aan denken dat je gelukkig en tevreden en misschien zelfs
dankbaar kunt zijn met dat wat je hebt en er meer van genieten. "
Nee, ik denk nog steeds dat onze scheiding een goed
besluit was. Het seizoen was voorbij hoewel we probeerden het te verlengen. We
gaven en kregen veel moois van elkaar. Het was gewoon tijd dat onze
gezamenlijke weg uiteenging om elkaar nieuwe individuele kansen en
veranderingen te geven. Om te groeien en individueel in vrijheid verder te
ontwikkelen.
En misschien was het juist dat dat wat mij die avond zo raakte
toen ik naar deze paren keek. Best een beetje jaloers dat het mensen
weeldegelijk lijkt te lukken en een beetje verdrietig dat het mij tot nu toe nog
niet gelukt is.
Vrijheid in verbondenheid. Ik noemde het al eens eerder in
een van mijn blogs. Hand in hand leven eigen leven in je relatie kunnen leven. Elkaar
nog gelukkiger maken. Geen jaloezie maar vertrouwen en stimulans. Niet hulp
behoevend of afhankelijk zijn zonder de ander.
Handen vasthouden, handen loslaten. Handen loslaten in
het volste vertrouwen dat de ander altijd beschikbaar en verlangend uit kijkt
om jouw hand weer opnieuw vast te houden en omgekeerd. Niet eenzaam maar al-een
en sterk. Meestal gelukkiger en zelfs sterker samen.
Nog steeds samen in een hechte en gelukkige relatie.
Dankbaarheid om dat elke dag te vieren.
Frans Captijn (Gangey Gruma)
Foto blog: http://franscaptijnhisworld.blogspot.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten