Vrijheid. Je zit soms jezelf in de weg.

(Foto: Reuters)

Na mijn meditatie en yoga las ik vanmorgen dit:

“Datgene wat je het meest verhindert om werkelijk vrij te zijn, is je neiging om verstrikt te geraken in angsten en verwachtingen over wat ik 'had moeten' of 'zou moeten' doen of zijn. Vaak heb je reflexen die je verlammen en je verhinderen om nieuwe ruimtes te ontdekken waarbinnen je kan groeien.”

Veel mensen laten zich meer en meer in hun vrijheid van nog zelf kunnen denken beperken. Misschien is het een vorm van slaafse luiheid en volgzaamheid geworden om maar te geloven in alles wat je uit (sociale) media op kunt pikken. Het is slaafs smullen van tv, kranten, YouTube en sociale media. We kunnen, zo lijkt het, niet meer zonder. Het is een vorm van eenzaamheidverslaving geworden. Een eenzaamheid die daadwerkelijk verlamt, angstig maakt en je verhindert om nieuwe ruimtes te ontdekken en te groeien. Om dingen weer in realistische proporties te zien en te zetten en wat luchtiger, ook nog, van leven te genieten.

Twee voorbeelden van hier:

Mensen raken steeds meer in angst. In mijn beleving momenteel door een overkill aan (sociale) media-aandacht en focus op een wereldwijd virus. Natuurlijk is er iets aan de hand in de wereld. Niemand ontkent dat. Ook ik kan het oplopen net als zoveel andere infecties en ziekten. Maar is er ook nog iets anders, en met name iets positiefs, om over te praten? En, in relatie tot dit blog, nemen we ook nog de vrijheid om zelf eens na te denken en dingen in proportie te zien. 

 
Een krantenkop van afgelopen week:
“Naarmate de uitbraak verergert, wordt de Thaise tempel overspoeld met crematies van het coronavirus.”
(De foto, bij dit blog als een van de foto’s bij het artikel).

En als laatste nieuws van vandaag dat een crematie ruimte in Bangkok, na vijfentwintig jaar gebruik met gemiddeld drie crematies per dag gedurende die tijd (zo'n vijfentwintig duizend), helaas is ingestort. Als oorzaak wordt de extra belasting door sterfgevallen van het virus genoemd en terloops wordt er ook een banknummer genoemd om te doneren voor nieuwbouw. 

Nu moet je weten dat het land waar ik met veel plezier al meer dan negen jaar te gast ben, meer dan veertig duizend boeddhistische tempels kent. Overigens met nagenoeg evenzoveel daaraan gekoppelde crematoria.

Op dit moment komen er, officieel aangegeven door de autoriteiten gerelateerd aan dat virus en verspreid over het hele land, helaas ongeveer honderd mensen per dag om. Regulier telt dit land ca. zestienhonderd sterfgevallen per dag. En die honderd komen er lang niet allemaal nog eens extra bij.

Kun je dan spreken van het ‘overspoelen’ van tempels met crematies van het coronavirus? Of het nu ineens pardoes door extra crematies door het virus instorten van een gebouw?

Gemiddeld is het er één op vier honderd tempels... In mijn beleving niet echt een gigantische hogere drukte van belang. Dit soort berichten boezemt bij mensen alleen maar meer angst en onrust in.

Het tweede voorbeeld. Zo’n ruim veertien duizend 'positieve tests' (ze worden nieuwe gevallen genoemd) gisteren. Mensen die zelf meestal nog niet eens weten, of er beroerd van zijn, dat ze het virus onder de leden hebben en gelukkig over het algemeen zonder veel problemen snel herstellen. Het ministerie van volksgezondheid van ons buurland Maleisië, als voorbeeld, verkondigde onlangs dat van hun twintigduizend besmettingen op een zekere dag,  98.1% van de mensen die besmet waren niet of nauwelijks klachten hadden.  

Maar de voortdurende focus op de grote getallen doen het naar buiten toe, in relatie tot het kweken van angst, buiten toe heel aardig.

De bevolking telt hier, met alle expats die hier wonen en werken (en helaas momenteel zonder toeristen), zo’n tweeënzeventig miljoen zielen. De wederom eenvoudige rekensom geeft dan aan dat er één op de gemiddeld vijf duizend mensen positief getest wordt. In mijn beleving geen getal om heel erg angstig van te worden.

Maar mensen zijn bang, heel erg bang en maken het zelf alleen nog maar erger. Gigantische werkloosheid, zelfmoord, depressies, een economie die steeds verder instort (onder andere door de toeristenindustrie die zo goed als plat ligt) en vul verder maar in. Ernstige effecten. 

En moeten we dan steeds maar slaafs afwachten omdat we er toch niets aan kunnen veranderen? Onzin!

We kunnen er zeker iets aan veranderen. Kom met jezelf in actie. Eén van die zaken is om weer eens wat vrijer te gaan denken en je minder aan te trekken van dat wat er voortdurend aan negatieve informatie op je wordt afgevuurd. Informatie die je ziek maakt.

Verdiep je in een hobby, lees weer eens een spannend boek, pak je fiets en ontdek (eindelijk) eens je eigen omgeving, ga er op uit met de hond, geniet van elkaar, en zo is er nog heel veel positiefs meer. 

Stop met het voeden van het media systeem en het delen van al het (soms zelfs fake) 'nieuws'. En vraag, als er weer eens over wordt gesproken, om het eens over iets anders te hebben. Iets dat werkelijk interessant voor je is, je laat groeien en je opbeurt. 

Stop met jezelf op voorhand alweer wijs te maken dat het gemakkelijk gezegd is maar voor jou zo moeilijk te verwezenlijken. En draai jezelf geen rad voor ogen dat er niets meer over is om voor te leven of om van te genieten. Je weet immers diep van binnen dat dat niet zo is. 

Wees en/of wordt creatief. Vindt de ‘uitknop’ van die luie apparaten en heb het lef om bewust weer eens andere dingen in je leven ‘aan’ te zetten en wat meer te gaan genieten. 

En vooral, schiet niet door in angsten en zorgen, denk vrij. Je zit jezelf met je gedrag vaak veel te veel in de weg. 

Frans Captijn (Gangey Gruma) 

email: captijninsight@gmail.com  

Bouw blog: https://pyramidhousethailand.blogspot.com