Je
moet toch momenteel mentaal en fysiek totaal gesloopt worden door de voortdurende stroom van modder
en kritiek die er van minuut tot minuut over je inzet op je wordt afgevuurd.
Ik zag net een stukje van een livestream van een debat over de ontwikkelingen van het wereldwijde virus dat landen aardig in de greep houdt. Menselijk gezien om niet goed van te worden. En ja, in dit soort functies moet je zeker tegen kritiek kunnen en er mee weten en leren om te gaan maar dit is toch al te gek.
Een
deel van mijn laatste job was besluitvorming in situaties van rampen en crises.
Een verantwoordelijke opgave en in sommige situaties, zeker ook binnen de
wereld van het Internationale Rode Kruis, leven en dood.
Met
overgave, informatie van dat moment, beste bedoelingen, gericht op de verwachte
ontwikkelingen van de situatie en vooral ook gevoel neem je besluiten. Achteraf
heel makkelijk om over te oordelen (en te veroordelen).
Niet
alleen in Nederland maar ook in Thailand en de rest van de wereld zie en voel
ik dat wereldleiders proberen de huidige viruscrisis binnen de mogelijkheden, met
haar onvoorspelbaarheid en met de aanwezige hulpmiddelen zo goed mogelijk te bestrijden. Of je zo'n baan werkelijk moet ambiëren op dit moment is voor mij de vraag. Knap dat mensen er niet voor weglopen.
Ik zag net een stukje van een livestream van een debat over de ontwikkelingen van het wereldwijde virus dat landen aardig in de greep houdt. Menselijk gezien om niet goed van te worden. En ja, in dit soort functies moet je zeker tegen kritiek kunnen en er mee weten en leren om te gaan maar dit is toch al te gek.
Frans Captijn (Gangey Gruma)
Bouw blog: https://pyramidhousethailand.blogspot.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten