Op YouTube zag ik pas de film “Just Breath”. Ik dacht een thriller maar dat pakte anders uit. Een echt pakkend thema dat me heel erg aansprak in relatie tot echtscheidingsproblematiek.
De film neemt je mee in de gedrag- en opvoeding problemen van een dochter uit een gebroken gezin. De focus ligt op haar en eigenlijk, op het eind van de film wordt dat letterlijk gezegd, ligt dat helemaal niet aan haar maar aan haar ouders.
Reden waarom het me zo aansprak was dat ook wij (mijn ex vrouw en ik), vanuit liefde, twee fantastische kids op deze wereld hebben mogen en kunnen zetten. Wereldburgers zijn het inmiddels. Onze liefdesverhouding sloeg om in haat en ook deze film laat zien hoe dat er uit ziet. Communicatie niet meer mogelijk door een diepgeworteld en door twee partijen gevoed verleden. Kinderen die, zeker als een van de ouders weer verliefd wordt op iemand anders, en in het geval van de film het stel zelfs weer in verwachting zijn, het spoor een beetje bijster raken.
Is het eigenlijk niet meer dan normaal dat kinderen de weg een beetje kwijtraken. En het gemakkelijkste is om dan naar hen te wijzen terwijl die vinger feitelijk naar pa en ma moeten wijzen.
Een meer dan verstandige nieuwe partner, in de film, die er ondanks alle moeilijkheden weg mee weet. Petje af en veel van te leren (ook nog steeds door mij). Wat een verstandige en veerkrachtige lieve vrouw.
Haar idee om te gaan voor een echtscheidingsritueel is pakkend en doeltreffend. Kinderen moeten weten dat ze uit liefde zijn geboren en in het hele proces, hoe jong ze soms ook zijn, weldegelijk een stem hebben en mee tellen.
OSHO zei het al. Je mag elkaar bedanken voor de tijd samen omdat je voor elkaar deuren geopend hebt die je alleen nooit had kunnen openen. Liefde kent geen begin of eind. Als je weet lief te hebben dan weet je ook hoe je relatie te beƫindigen. Dat is niet in woede of haat, niet uit wrok, niet vanuit een klaagzang over de ander, maar uit enorme dankbaarheid, met grote liefde, met dankbaarheid in het hart.
“Just Breath” een goeie spiegel met heel veel lessen voor als je in een proces van scheiding bent of als je zo’n proces achter de rug hebt. En dat echtscheiding ritueel op het eind van de film… helemaal zo gek nog niet als afsluiting en ook om je kinderen te laten weten dat er ooit liefde was tussen elkaar en de scheiding niet bedoeld was om je kinderen verdriet aan te doen maar juist om weer vrijheid in voortdurende liefde toe te laten.
Frans Captijn (Gangey Gruma)
Bouw blog: https://pyramidhousethailand.blogspot.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten