Beperkingen in groei en ontwikkeling zitten voor een groot deel in je hoofd.

Stel dat er, zoals bijvoorbeeld het Boeddhisme onderwijst, na dit leven na een periode van rust een nieuw leven op je wacht… wat zijn dan zoal de lessen die je mee neemt van het leven nu?

Die vraag was een mijmering tijdens een wandeling nadat ik door iemand was gevraagd om een stukje in een levensboek van een oude kennis te willen schrijven.

Ik leef inmiddels meer dan acht jaar in Thailand. Dat geeft veel indrukken, vergelijk en vooral ook afwegingen en inzichten. Zeker als je mijn manier van leven van voorheen in Nederland en die van nu in Azië vergelijkt.

Een van de eerste dingen die in mij op kwam was dat het land waar ik geboren ben eigenlijk zo enorm klein is. Dat terwijl ik onbewust dacht dat dat land en de omgeving waar ik woonde en werkte de wereld was. Ik heb me er wat druk gemaakt en met mij ook anderen.

Wat had ik toch een toppositie zo werd me gezegd en zo dacht ik ook. En in mijn wereldje gold dat bijvoorbeeld ook voor veel ‘topbestuurders’ in de politiek bestuurlijke omgeving. Ze waren toch wel wat. Zo dachten en vonden veel mensen en vonden ze vaak zelf ook.

Het kan allemaal maar in je hoofd zitten. Immers buiten jouw kleine wereld kent meestal niemand je meer. Regelmatig noemde ik mijn naam en achtergrond en die van diverse Nederlandse ‘kopstukken’ tijdens lessen die ik hier in het internationale resort gaf. Niemand had ooit van deze mensen gehoord…  Het was een mooie spiegel om te ontdekken dat die belangrijkheid in werkelijkheid niet zo heel belangrijk is.

Het is gewoonweg om te lachen als ik nu terugkijk. Je bent nog minder dan een speldenprik.

En over die positie en dat geweldige salaris. Ook dat is eigenlijk lachen.

In die acht jaar hier heb ik met veel internationaal kennelijk ‘bekende’ mensen mogen werken. In de meeste gevallen had ik voorheen ook nog helemaal nooit van ze gehoord. Mensen met veel ‘hogere’ salarissen en posities. Wat stelt het allemaal eigenlijk voor? En als ik naar de problemen in hun levens luisterde dan waren hun glimmende buitenkantjes zo gigantisch dun… De echte problemen in hun leven die er werkelijk toe doen wisten ze vaak zelf niet eens te managen. Iets dat ook mij overkwam. Een echtscheiding onder andere doordat ik toch zo druk was met het ‘belangrijke’ werk en mijn positie…

Let wel. Ik heb er al eens over geschreven dat het lang niet voor iedereen is weg gelegd om alles te krijgen en te bereiken wat je maar zou willen. Dat is gewoonweg een mythe. Een geluksfactor, je fysieke en mentale gesteldheid en de plaats waar en het gezin waarin je geboren bent bijvoorbeeld spelen zeker ook een rol.

En toch zitten de beperkingen in persoonlijke ontwikkeling en groei voor een groot deel in je eigen hoofd. En die beperkingen zijn je, of heb je jezelf, voor een heel groot gedeelte aangepraat.

Mocht er een volgend leven op mij wachten dan hoop ik dat ik me nog steeds wat dingen weet te herinneren. Om als voorbeelden zo eens wat te noemen?

# Om vooral niet de meute te volgen en me niet vast te klampen aan allerhande regeltjes en ‘huisje, boompje, beestje’ opvattingen en levenswijzen. En vooral ook te lachen om die hoge salarissen waarmee gepronkt wordt. Er is altijd meer te krijgen. Vraag is alleen wanneer genoeg voor je genoeg is om gelukkig en vooral zo vrij mogelijk, gezond en met plezier te Leven.

# Om beoordelingen van andere mensen, ook tijdens sollicitaties bijvoorbeeld, maar met een tikkeltje zout te nemen en vooral in mezelf te blijven geloven. En dat opzien tegen al die ‘hogere’ mensen die het kennelijk gemaakt hebben en dat met mooiere huizen en duurdere auto’s laten zien, maar te laten.

# Op voorhand te weten dat de plek waar je geboren wordt, waar dan ook ter wereld, te veel beperkingen oplegt omdat de wereld heel veel groter is. Die wereld heeft veel en veel meer te bieden en kent al lang goeie oplossingen voor de problemen en situaties waar jij mee te doen hebt of waar je mee te maken gaat krijgen. Het is niet eens meer een ‘out of the box’ denken maar een letterlijk buiten de grenzen vinden.  

# De wereld van macht, positiespel, corruptie, media en reclame beïnvloeding en politiek te doorzien en er zo ver mogelijk van weg te blijven.

# Voor zover mogelijk te kiezen voor vrijheid, afwijken, creativiteit toelaten en vooral volgen. Al mijn talenten waarmee ik er weer zou zijn los te laten en te laten samenwerken. Dingen te doen die me blij maken.

# Te lachen om het ‘zogenaamde’ geluk van andere mensen dat ze op ‘sociale’ media, in welke vorm dat er dan ook zou zijn, verspreiden en lak te hebben aan wat iedereen er misschien allemaal van vindt wat ik doe en hoe ik leef.

Het lijkt misschien een wat eenzaam bestaan te worden. In mijn ogen is het verre van dat.

En na die overwegingen tijdens die wandeling en het opschrijven van dit blog dacht ik dat ik eigenlijk die acht jaar hier al aardig met die herinneringen zelfs in dit leven al op weg ben. 

Frans Captijn (Gangey Gruma) 

email: captijninsight@gmail.com  

Foto blog: http://franscaptijnhisworld.blogspot.com
Bouw blog: https://pyramidhousethailand.blogspot.com