Problemen en zelfs lijden in relaties. De behoefte aan vrijheid in verbondenheid.

In een van zijn presentaties vertelde inspirerende Nick Vujicic, de Australiër zonder armen en benen: "En dan zie je al die tieners en universiteitsmensen die single zijn en die hun mond vol hebben over relaties als:"O, ik kan niet wachten om te trouwen." En hun doel is om te trouwen en vaak blijkt dat romantische gevoel na een tijdje toch heel anders dan dat ze dachten. Ze denken: "oh mijn leven wordt gemakkelijker als ik ga trouwen." Maar, Nu-uh." Als je single niet gelukkig bent, dan zal je dat zeker ook niet in een huwelijk zijn."

Vorige week had ik een paar gesprekken met verschillende mensen over relaties. Niet de juiste match vinden. Niet echt gelukkig zijn in de relatie. Niet weten hoe het verder moet...

Mensen zijn bereid veel op te offeren en zelfs te lijden in plaats van zich gelukkig te voelen en te zijn in het krijgen of hebben van een relatie.

27 januari 2017 schreef ik al eens een blog over 'Een relatiemaakt je niet gelukkiger'. Het belangrijkste in dat blog was de handreiking om vooral eerst aan het geluk van jezelf te werken om gelukkig te zijn en te blijven. Jij bent degene die 24 uur per dag met jezelf leeft ...

Mensen zijn bereid om zichzelf te veranderen (in ieder geval denken ze dat ze dat kunnen) om in een relatie te 'passen'. Het gevoel van eenzaamheid of niet eenzaam willen zijn (in plaats van het gevoel van ‘al een’ te ervaren) en zichzelf dan maar aanpassen of veranderen drijft mensen regelmatig in persoonlijke problemen of zelfs in een vorm van lijden om aan de 'perfecte' match te voldoen. Prachtige selfies om samen de buitenkant van geluk te laten zien. Vaak de productie van twee nog steeds feitelijk eenzame mensen die tijdelijk een manier vonden om het zich niet meer eenzaam te voelen slechts laten zien.

Wat is, was of gaat er fout?

Ik stel mezelf de vraag waarom ik mezelf zou moeten veranderen om in een relatie te passen. In twee van mijn gesprekken deze week sprak ik met mensen die zichzelf 'verloren' hebben in hun veranderingsproces omwille van een ‘goede’ relatie. Zichzelf stap voor stap hebben verloren. Zichzelf niet meer zijn. Als je jezelf al niet eens meer in een liefdesrelatie kunt zijn ... Hoe kun je je ooit in zo’n relatie dan gelukkig en vrij voelen? Een relatie hebben is niet de verplichting, meestal samen, zijn aangegaan om in een soort van gevangenis te belanden.

Het is slechts een kwestie van twee puzzelstukjes die niet op de juiste manier passen. En als je eerlijk tegen jezelf bent, wist je al lang dat het nooit op de juiste manier paste. Je deed er alles aan om het passend te maken en daarmee deed je jezelf geweld aan.

Als je je persoonlijke vrijheid en de liefde naar jezelf in de verbondenheid van je relatie verliest, forceer je jezelf meer en meer. Je druppelt jezelf eigenlijk steeds meer met ongeluk gevoelens vol. En daarmee beïnvloed je niet alleen jezelf, maar ook je partner, familie, vrienden en omgeving.

Vrijheid in verbinding? Ja. Dat zegt niet dat je weer alle vrijheid van een vrijgezellen bestaan hebt. Oprecht, eerlijk en (samen) verantwoordelijk in je relatie, ben en blijf je jezelf en doe je – of blijf je doen-, wat je altijd al deed om als basis je persoonlijke geluk te voeden. En ja, dat vereist conversatie en wederzijds begrip. Vrijheid in verbinding heeft te maken met het voeden van de liefde en het geluk voor en in jezelf. Met dingen die je leuk vindt. Uit deze overvloed kun je delen met je partner en groeien in je liefdevolle relatie.

Een kwestie van vertrouwen. En vertrouwen kan er alleen voor 100% of helemaal niet zijn. Er zit niets tussenin ...

Frans Captijn (Gangey Gruma) 

captijninsight@gmail.com