Onze gedachten kennen drie achtergronden:
1) Dingen die we écht zien, horen, voelen, ruiken of
proeven
2) Dingen die we alleen in onze geest creëren, verzinnen,
we noemen ze onze illusies
3) Dingen die liggen tussen realiteit en illusies.
Onze belevingen als reactie op die gedachten kennen een basis
in onze levenservaringen en onze programmering. We reageren vanuit een soort
gereedschapskist met 51 mentale factoren in onszelf. Je kunt ze zien als een
soort ‘reactie emoties’.
Grofweg uitgelegd zijn slechts 11 van die factoren heilzaam.
Ze leveren ons een stimulerende ontwikkel bijdrage en zijn in die ontwikkeling
van nut. 26 Van die factoren maken ongezond / zijn afbrekend. 14 Zijn neutraal.
En hoe gek het op het eerste gezicht misschien ook over komt, in ons leven maken
we eigenlijk vooral gebruik van de 26 ‘ongezond makers’, die niet stimulerende
emoties.
Als we iemand op straat zien lopen, of een nieuwe collega
op ons werk ontmoeten, is onze eerste reactie die op komt meestal vanuit die negatief
bijdragende set van 26. Gelijk beginnen we met ‘stempelen’ en ‘stickers plakken’.
De man is bijvoorbeeld te dik, zijn kleding is overdreven, lippenstift van die
vrouw is te rood, te veel make-up, enz. Onze primaire reactie is over het
algemeen meestal meer negatief dan positief. Zonder dat we ons ervan bewust
zijn zijn we, zo lijkt het wel, getraind om vanuit die negatieve set eerst maar
eens vanuit de heup te schieten, de toon te zetten, te reageren.
Dingen die we écht zien, horen, ruiken, smaak of voelen
zijn echt voor ons. Eigenlijk zijn ze bijna altijd slechts een deel van een veel
grotere realiteit. Die complete realiteit hebben we voor onszelf echter nog
niet ontdekt en toch… dat deel van ons is in ieder geval voor ons dan waar. Onze
opvattingen zijn dan ook in ieder geval afkomstig van iets dat feitelijk niet
helemaal waar is.
Als je bijvoorbeeld naar een prachtige zonsondergang
kijkt, kan je er zeker van zijn dat je de zon ziet zoals die op dat moment voor
jou is. Een wetenschapper zal je haarfijn kunnen uitleggen dat het beeld van de
zon die je ziet, het beeld van de zon van acht minuten geleden is. Zonlicht doet
er namelijk acht minuten over om over zo'n lange afstand de aarde te bereiken.
Illusies zijn niet waar. Onze geest kent geen enkel verschil
tussen dingen die het aangeboden krijgt die waar zijn of die niet waar zijn.
Het begint als uitgangspunt automatisch en ‘gewoon’ met het genereren van
allerhande oplossingen en ideeën die allereerst antwoorden op de vragen; ‘hoe
blijf ik veilig en hoe overleef ik’ geven. Daarmee ook de beleving creëren.
Hetzelfde gebeurt met dingen die tussen 'realiteit' en
illusie liggen. En hoewel een illusie dus niet waar is, is onze reactie niet
gebaseerd op die waarheid of onwaarheid hierin. Opvattingen ontstaan en we beleven.
Een voorbeeld. Een nog steeds verliefde man wiens vrouw
een paar weken voor haar werk in het buitenland was, had een kort Skype-gesprek
met haar op het moment dat ze in een restaurant bleek te zijn. Hij ontdekte dat
ze erg blij was en van haar diner genoot samen met een voor hem wildvreemde
andere man. Haar man wilde haar tijdens haar diner niet storen en zei haar dat
hij de volgende dag terug zou bellen. Na het korte gesprek kwamen er in de
avond en nacht allerhande gedachten en ideeën in het hoofd van de man op. Over hun
relatie, hoe die avond bij haar verder was gegaan en wat er die nacht misschien
nog wel gebeurd was, wat haar zo blij maakte om juist met die man te eten,
enzovoort. De volgende dag hoorde hij van zijn vrouw dat het de man was van haar
vrouwelijke collega. Ze hadden haar uitgenodigd voor een etentje in een
restaurant en ze had de tijd niet gehad om dat even te vertellen. Op het moment
dat ze met haar man op Skype belde, was haar collega even aan de balie van het
restaurant om de rekening te betalen...
Onze ideeën zijn eigenlijk gewoonlijk verkeerd of
tenminste onvolledig omdat ze zijn gebaseerd op een niet compleet of niet
bestaand beeld en/of onvolledige informatie. Vaak ervaren we meer last dan plezier
of nut van onze opvattingen. En als we de combinatie bekijken van dat niet
complete of onvolledige en ook nog eens de last die daardoor ontstaat, dan wordt
onze beleving langzamerhand meer en meer een soort lijdensweg. Iets dat energie
slurpt, ons een gevoel van ongemak en onbehagen bezorgt, ons zeker niet helpt
in ons zelfvertrouwen, en zelfs slapeloosheid creëert.
We moeten erg voorzichtig zijn met onze opvattingen, anders
zullen we er steeds meer last van hebben en maken ze ons letterlijk ziek.
Misschien kan een handige handreiking zijn om een opvallende notitie op de
spiegel in je badkamer te plakken met de tekst: "Weet ik dit wel zeker?"
En: "Zelfs als ik het zeker weet, controleer het dan toch nog maar eens een
keer!"
Vaak hebben we het onszelf veel lastiger gemaakt dan
nodig was of onszelf zelfs onheil bezorgd. We hebben onszelf en mensen die ons
dierbaar zijn misschien wel met onze opvattingen een hel bezorgd. Ben je zeker
van je opvattingen?
Als je boos bent en je hebt verdriet of voelt je niet
goed, probeer dan eens wat afstand van de situatie te nemen om als een soort
derde persoon, een toeschouwer, dieper naar die situatie te kijken. Een dieper
inzicht te krijgen in dat waar jouw opvattingen vandaan komen. De ware aard ervan
in en van jou, te ontdekken. Jouw programmering, jouw reflecties, jouw
realiteit (in plaats van dé realiteit), jouw reactie (uit eerdere negatieve
ervaringen, pijn, jaloezie of wat dan ook).
Als je in staat bent om de verkeerde opvattingen te skippen of aan te passen, wordt harmonie en geluk in je hersteld en gecreëerd, en kun je je weer op een betere, goede of juiste manier met anderen verbinden en van anderen houden.
Frans Captijn
www.captijninsight.com
Als je in staat bent om de verkeerde opvattingen te skippen of aan te passen, wordt harmonie en geluk in je hersteld en gecreëerd, en kun je je weer op een betere, goede of juiste manier met anderen verbinden en van anderen houden.
Frans Captijn
www.captijninsight.com
Geen opmerkingen:
Een reactie posten