vrijdag 2 december 2016

Ons leven is een leven van afzien (en van heel veel wonderen)

Sommige mensen begrijpen dit, anderen (nog) niet.

Nu ik steeds meer mag leren over de persoonlijke levens van mensen uit verschillende culturen en van over de hele wereld, laat iedereen me merken dat het leven helemaal niet gemakkelijk is. We denken slechts dat anderen veel gelukkiger zijn dan wij. Maar in de praktijk is het gras altijd groener aan de andere kant van het hek totdat je daar bent. Snel en vaak zal je er dan achter komen dat dat leven een mooie show voor de buitenwereld is. Een met een glimlach verbergen van persoonlijke ellende.
Zelfs mensen die denken en zeggen dat dit niet de waarheid is, zullen als ze ouder gaan worden en richting hun laatste rust gaan ontdekken dat dit weldegelijk de waarheid is.

Ons leven is een leven van geestelijke en - zeker als je ouder wordt - lichamelijk lijden. Dit wordt in het boeddhisme zelfs de eerste van de zogenaamde "Vier Edele Waarheden" genoemd.

De vraag echter is; 'Hoe ga je om met die malaise, met dat lijden?'.
Veel mensen richten de aandacht op zichzelf, op hun niet gemakkelijk leven. Ze hebben een vorm van medelijden met zichzelf, klagen over veel, vragen aandacht voor hun ellende in het leven, en vergiftigen zichzelf én ook hun omgeving er mee. Zij zien alleen maar het lijden in hun leven. Maar lijden is niet de ware aard van het universum. Er is veel meer.

Je moet op zoek gaan naar de oorzaak. Dat kan je van de malaise waarin je vaak zit bevrijden.
Lijden is het gevolg van de manier waarop we leven en van ons verkeerde begrip van dat wat leven is en waar het werkelijk om draait. Het gevolg van onze onwetendheid. Een verkeerde manier van kijken naar de werkelijkheid.
We nemen het leven als gegeven aan, hollen ons leven, streven naar steeds meer, en marketing helpt ons om steeds meer wensen te creëren. Niet het hebben van verlangens, maar ons vastklampen aan onze verlangens veroorzaakt veel van ons lijden. Denken bijvoorbeeld dat iets (eigenlijk alles) dat vergankelijk is, permanent is en altijd zo blijft kun je zien als onwetendheid.
En uit die onwetendheid of onbekendheid komt onze hebzucht, woede, angst, jaloezie, en talloze andere vormen van lijden voort.

Wij richten ons volledig op onze zorgen, ons lijden. Denken dat we het slachtoffer zijn, maar eigenlijk creëren we zelf daar een slachtofferrol mee.
Dit is helemaal niet alleen een leven van lijden, van ellende, van zorgen hoeven maken. Dit is ook een leven van enorm veel wonderen. Maar als je je niet verbindt, je niet open stelt, blijft hangen in die negativiteit, dan kun je die wonderen die op dagelijkse basis voor je beschikbaar zijn ook niet zien. En als je ze niet ziet, ze niet ervaart, kun je ze ook niet leven. Je blijft hangen in je droom in plaats van je droom te leven.

Toen ik nog in Nederland woonde ben ik meerdere keren - als 'brancardier' en helper – mee geweest op een gezamenlijk bedevaart naar Lourdes (De Pyreneeën, Frankrijk / Europa) met een groep van de meeste ouderen en gehandicapten. Er wordt gezegd dat er zich op deze heilige plek wonderen voor deden en nog steeds voor doen. Ik geloof dat niet. Ik weet het zeer zeker. Mensen die lijden aan een of andere geestelijke of lichamelijke ziekte of onder de zorgen zitten, komen er andere mensen met problemen tegen. Ze verbinden zich daar met elkaar. Ze horen en voelen elkaars verhalen. Het eerste wonder dat daar gebeurt is… Het maakt ze stil. Ze horen verhalen en situaties die nog veel erger zijn dan die waarin ze zelf zitten. Het werkt als opluchting, verlichting, bevrijding.

We blijven ons maar richten op de dingen die ons storen in het leven. Gezondheid, geld, verstoringen en teleurstellingen in vriendschappen en relaties, problemen in ons werk, etc ..
Je kunt ze ook zien als dingen om van te leren, om door te kunnen groeien. Meestal krijg je niet de dingen die je wilt. Pas later begrijp je dat de dingen die je kreeg juist die dingen waren die je nodig had om te groeien ... En ja dit kan vaak niet gemakkelijk zijn. Zeker niet als je die specifieke situatie zit. Het is dan moeilijk om vanaf een afstand en onpartijdig naar die situatie te kunnen kijken waarin je zit.

Narigheid houdt ons bezig en richt ons steeds weer opnieuw op die dingen waar we ons zorgen over maken. Het houdt ons af van de mogelijkheden die we hebben om ons juist te richten op de vele wonderen die hier en nu voor ons in ons leven beschikbaar zijn.

Focus je op de wonderen, wees dankbaar voor alles wat je hebt en kreeg. Geniet meer van LEVEN en voedt en bemest je gras om mooi groen te zijn en te blijven. Geen uiterlijke show voor nodig. Slechts plezier.

Overwin je onwetendheid, verklein je onbekendheid, wees meer nieuwsgierig, overschrijd grenzen en hekken, verbind je grensoverschrijdend en hekken, verbind je met al het moois dat al lang ook voor je beschikbaar is. Stop met het vinden van excuses. Ga voor creatieve ideeën om elke dag weer de eerste stap te zetten om je te verbinden met de vele wonderen in je leven.

Ware bevrijding.



Frans Captijn

www.captijninsight.com



Geen opmerkingen:

Een reactie posten