vrijdag 18 november 2016

Slapeloosheid door de uitkomst van verkiezingen??? Stop ermee! Wie heeft jou in zijn/haar macht?

De laatste paar dagen kwamen er twee gasten naar me toe om me een verklaring te geven waarom ze niet konden deelnemen aan mijn vroege ochtend klas en Dharma lezing. Nu is die klas vrij en je hoeft mij er dan ook geen soort verantwoording over af te leggen waarom je er niet was. Het is immers je vakantie hier bij ons weet je? Maar toch, ze voelde zich er niet goed onder omdat ze op zich graag van de partij hadden willen zijn.

Beiden vertelden me dat ze niet meer tot rust konden komen en niet meer konden slapen door de uitslag van de verkiezingen. Niet alleen deze twee gasten, maar ook als lid van de Chiang Mai Expatsclub, hoor ik veel mensen hierover aardig van de leg. Overigens misschien juist een reden om naar mijn les te komen denk ik zelf.

Mijn blog voor deze week was al klaar, maar ik zal dat blog volgende week publiceren om misschien met dit blog mensen wat meer rust in hun hoofd te geven.

Piekeren, je zorgen maken en slapeloosheid heeft te maken met de dingen die je jezelf in je hoofd haalt. Het gevoel, veroorzaakt door je onderbewustzijn, heeft alles te maken met je eerdere ervaringen vanuit het verleden in je leven. Een gevoel dat verband houdt met angst en met er aan denken dat je niet in staat bent om om te gaan met de nieuwe situatie die mogelijk gaat ontstaan.

Je creĆ«ert de verhalen en mogelijke situaties in je hoofd. Andere mensen zijn zeer bereid om je zelfs met dit proces te helpen en situaties misschien wel nog erger te maken. Jij begint naar wegen te zoeken hoe je daar eventueel allemaal wel niet me om moet of kunt gaan. Wees even alert. Vanuit je angst voor het onbekende verzin je plan ‘A’, ’B’ en ‘B +’ om jezelf alvast voor te bereiden op de dingen die heel vaak niet eens gaan gebeuren. En je bent slechts in staat om de angstige kant van de verandering te zien in plaats van benieuwd te zijn naar de wellicht uitdagende kanten die aan die angst ook vast kunnen zitten. Het hele proces zuigt de energie uit je weg en schept alleen maar nog meer angst. Het houdt je af om te genieten van het leven en veroorzaakt een verstoring van je gemoedsrust.

Als je jezelf niet kunt vertrouwen, wie anders kan je vertrouwen. Denk bijvoorbeeld eens aan oorlogen. Elk decennium of zelfs een kortere periode zijn ze wel ergens in de wereld en dat is al eeuwen zo. Nieuwe terreur aanslagen wachten slechts en je kunt er zeker van zijn dat ze weer gebeuren. Maar laat jij die dingen, die mogelijk in de toekomst kunnen gebeuren en slechts mogelijk in ‘jouw wereld’ plaats gaan vinden (of helemaal niet) jou in hun macht houden en – zeker daar waar het verkiezingsuitslagen aan gaat – van je (nacht)rust afhelpen?

Een tijd geleden las ik een prachtig verhaal verteld door Allen Wilson Watts (6 januari 1915 - 16 november 1973)

Het verhaal van de Chinese boer:

“ In een dorpje op het Chinese platteland, leefde een boer met zijn zoon.  Naast hun hut en het land was hun enige bezit van enige waarde het paard. Zo konden ze het land bewerken en in alle bescheidenheid rondkomen.

Op een dag brak het paard door de omheining en rende weg.
Die avond kwamen de dorpelingen bij de Chinese boer op bezoek om hun medelijden te betuigen.  "Wat vreselijk!" zeiden ze: "Hoe moet het nu met het land? Je paard verloren, wat een ongeluk!"
Maar de boer glimlachte rustig en zei: "Misschien".

De dag daarna gingen de boer en zijn zoon weer aan het werk op het land en voor enige tijd maakten ze er het beste van. Tot op een dag het paard weer kwam aangelopen. En in zijn kielzog nam hij een kudde van zeven wilde paarden mee!
Die avond kwamen de dorpelingen weer bijeen om hun gelukwensen te geven: "Wat een geluk! Wat geweldig! Je bezit zo maar verachtvoudigd!"
Maar de boer glimlachte rustig en zei: "Misschien”.

De volgende dag wilde de zoon proberen of hij de paarden kon temmen en klom op de rug van een wild paard. Deze was hier echter niet van gediend en bokte net zolang totdat de zoon met een flinke smak op de grond belandde en beide benen brak.
Die avond stonden de dorpelingen weer op de stoep: "Wat vreselijk! Je zoon! Beide benen gebroken! Nu kan hij niet helpen op het land! Wat een ongeluk! Hoe moet dat nu?"
Maar de boer glimlachte rustig en zei: "Misschien”.

De volgende dag kwam er bericht dat er een oorlog was uitgebroken en dat alle jongemannen die daartoe in staat waren zich onmiddellijk moesten melden om een leger te vormen. Zijn zoon werd afgewezen. De dorpelingen kwamen wederom op de stoep met hun verhaal dit keer: “Wat een geluk voor jullie!”
En de boer glimlachte rustig en dacht: “Misschien”.

"Het hele proces van de natuur is een proces van immense complexiteit en het is echt onmogelijk om te zeggen of iets dat gebeurt in het goed is of slecht. Want je weet maar nooit de gevolgen van het ongeluk. Of, je weet nooit de gevolgen van geluk. "

"Het hele proces van de natuur is een proces van immense complexiteit en het is echt onmogelijk om te zeggen of iets dat er in gebeurt  goed is of slecht. Je weet immers nooit de gevolgen van het ongeluk. Of, je weet nooit de gevolgen van geluk. "

Je kunt je afvragen: "Wie is eigenlijk de meester van mijn leven?" Zijn dit je gedachten of ben jij het?
Stop met het maken van allerhande verhalen in je hoofd die misschien nooit komen of er nog helemaal niet zijn.

Je mag en kunt volledig op jezelf vertrouwen. Immers, dat heb je tot dusver al lang in je leven aan getoond. Vertrouw op je veerkracht en creativiteit omdat je leven helemaal niet verkeerd kan gaan.

Leef en geniet van het leven. Heeft al dat zorgen maken in je leven je al ooit verder geholpen?

Stop ermee, ga slapen en… als je wilt… kom gewoon fijn naar mijn klas.


Frans Captijn

www.captijninsight.com





Geen opmerkingen:

Een reactie posten