Olie!? Je kent de waarde niet van dat wat je kreeg! Je hoeft het niet te vinden. Het is er al lang... Wees gezonder.

Een paar weken geleden werd ik wakker met een enorme pijn in mijn linkerknie. Ik kon mijn been niet meer buigen. Het kostte me aardig wat moeite om naar beneden te komen omdat ik niet meer kon lopen. Een hele vreemde ervaring.

Het duurde een dag en eigenlijk wilde ik naar het ziekenhuis om een aantal röntgenfoto’s te laten maken om te zien wat er mis was. De stem van mijn vader in mijn hoofd vertelde me (zoals hij altijd zei tegen zijn patiënten in zijn massage praktijk); "Blijf bewegen. Doe het voorzichtig. Als het moeilijk is om te doen, probeer het dan onder een warme douche of probeer te gaan zwemmen."

Met een zwembad in mijn achtertuin is het niet moeilijk om te gaan zwemmen. En toch, gemakkelijker gezegd dan gedaan. Het kostte me moeite om bij het zwembad te komen en om het water in te gaan. Heel, heel langzaam, ik voelde me gehandicapt, probeerde ik te bewegen, maar zwemmen lukte niet echt. Geloof het of niet. De volgende dag werd ik wakker en alles was weer helemaal goed en functioneerde prima. Afkloppen, tot nu toe is niet meer terug geweest.

Deze ervaring maakte me ervan bewust dat ik eigenlijk nauwelijks waardeer wat ik ooit kreeg. Me nooit bezorgd maakte over mijn vitaliteit. Maar eigenlijk is het een wonder, weet je? De meesten van ons nemen niet of nauwelijks de tijd om eens bij stil te staan. Tot je, zoals ik dus nu, eens op ‘hold’ wordt gezet. We nemen een goeie gezondheid gewoonweg als een soort garantie en vanzelfsprekendheid aan. Me maken ons er allerminst druk om en leven zoals altijd in een vaak onbewust ritme van; ontbijt, lunch, diner, werk enzovoort. Geen contact met dat waar het leven werkelijk om draait. Tot de dag van ‘zeezicht’, de laatste rust...

We gaan ons alleen zorgen maken als we die fase bereiken. Als we gezond zijn gaan we er van uit dat dat stadium nog heel ver weg is. Ik ben nog steeds OK. Ik loop nog steeds. 
Je kent de waarde van je ledematen niet tot je niet meer kunt lopen of iets niet meer kunt vasthouden. Je kent de waarde van je gezichtsvermogen niet totdat je ze verliest. Je waardeert niet wat je ooit hebt gekregen.

We vergeten dat gezondheid een holistische benadering nodig heeft en dat daar een persoonlijke balans in moet zijn. Fysiek, mentaal, emotioneel, spiritueel en causaal (je omgeving, de dingen die je energie geven en die energie weg laten lopen). Alle vijf dienen aandacht te krijgen om te kunnen zeggen dat je gezond bent.

Als we aan onze gezondheid werken dan besteden we meestal de meeste aandacht aan slechts dat fysieke deel. We gaan naar de sportschool, beginnen met joggen, beginnen bewuster te bewegen, doen aan fitness programma's mee, enz. Sommige mensen beweren zelfs dat die activiteiten hun helpen om ook geestelijk tot rust te komen… Dat kan wellicht zo zijn en toch is het voor velen slechts een tijdelijk verleggen van de gedachtestroom van het piekeren waarin ze continue zitten.

Als je ouder wordt ervaar je dat met name dat fysieke deel van je ouder wordt. Het is gewoon een accepteren van dat natuurlijke proces. Marketing laat je geloven dat je er de strijd tegen aan kunt gaan om voor altijd jong te kunnen blijven. En toch… je kunt heel veel geloven maar je moet reëel blijven… die strijd zal je altijd verliezen.

Je geest, daarentegen kan juist steeds vitaler worden. Aandacht voor spiritualiteit (en dat is een veel breder scala aan inzicht en verdieping dan de traditionele religieuze benadering) bijvoorbeeld, maakt gewoon deel uit van een goede gezondheid beleving. Het helpt je om verbinding te maken met de betekenis van het leven en met de waarde van alle dingen die in je zijn opgeslagen om te gebruiken.

Je kent de waarde van lucht niet totdat je je niet meer kunt ademhalen. Wanneer je je heel bewust van je ademhaling bent, bijvoorbeeld tijdens meditatie, volg je de moleculen van je inademing en je uitademing, voel je de lucht in en uit je gaan. Ooit stil gestaan bij de betekenis daarvan?

Die visualisatie toont je de vitaliteit van je leven. Het helpt je de vitaliteit van je leven te begrijpen. Wat is leven? Die in-en-uit ademing? Je neemt je adem voor lief. Het is immers gratis en overal voor handen. Als de overheid je per m³ begint aan te slaan, je elke maand de factuur voor het gebruik van je ademlucht stuurt, dan ga je je er zorgen om maken en klagen.

We gaan ons pas zorgen maken als iets niet meer werkt. Tijdens ons regelmatige "ontbijt, lunch, diner, werk leven" zijn we veel te druk met het opwaarderen van onze ego, onze hebzucht en ... het vergroten van onze problemen. We staan nauwelijks stil bij de waarde van leven. We kwellen onszelf zonder het te weten. We verliezen degene die we echt zijn.

Tijdens een van mijn lessen die onlangs volgde legde een docent uit:

Denk hier eens over na; Wanneer een persoon je erg blij komt vertellen: "Ik heb olie gevonden!", Wat komt hij je dan eigenlijk vertellen?

Het is de verkeerde expressie. Het is niet waar. Nog voordat hij het vond, was er al lang. De olie is altijd onder de grond. Het maakt niet uit of hij vond of niet. Het is eigenlijk verkeerd om ik vond olie te zeggen. Nee, die is er al heel lang. Je hebt het met andere middelen omhoog gehaald.

Met persoonlijke reflectie en meditatie, werk je aan je gezondheid. Het zijn middelen om die 'olie' in jezelf omhoog te halen. Die olie van betekenis. Die 'olie' van richting. Die 'olie' van uniekheid. Die 'olie' van antwoorden op al die persoonlijke vrage die in je leven. Die 'olie' van de spiritualiteit.

De vraag is bent je geïnteresseerd in het winning van die "olie", of kan het je helemaal niets schelen nu?

Mijn ervaring… Wacht niet tot 'zeezicht' om te leren, te gebruiken en te delen van de unieke waarden die je hebt.

Frans Captijn

www.captijninsight.com